กลับหน้าแรก / Main Menu

เพลงสดุดี 74 / Psalms 74

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50] [51] [52] [53] [54] [55] [56] [57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] [65] [66] [67] [68] [69] [70] [71] [72] [73] [74] [75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82] [83] [84] [85] [86] [87] [88] [89] [90] [91] [92] [93] [94] [95] [96] [97] [98] [99] [100] [101] [102] [103] [104] [105] [106] [107] [108] [109] [110] [111] [112] [113] [114] [115] [116] [117] [118] [119] [120] [121] [122] [123] [124] [125] [126] [127] [128] [129] [130] [131] [132] [133] [134] [135] [136] [137] [138] [139] [140] [141] [142] [143] [144] [145] [146] [147] [148] [149] [150]

คำพยากรณ์ไว้ทุกข์เรื่องการทำลายกรุงเยรูซาเล็มเมื่อพวกอิสราเอลถูกนำไปเป็นเชลย
มัสคิลบทหนึ่งของอาสาฟ
74:1 โอ ข้าแต่พระเจ้า เหตุไฉนพระองค์ทรงเหวี่ยงพวกข้าพระองค์เป็นนิตย์เสียแล้ว เหตุไฉนความกริ้วของพระองค์กรุ่นขึ้นต่อแกะแห่งทุ่งหญ้าของพระองค์

Prophetic Psalm Mourning the Destruction of Jerusalem at the Captivity
A Maschil of Asaph
74:1 O God, why hast thou cast us off for ever? why doth thine anger smoke against the sheep of thy pasture?

74:2 ขอทรงระลึกถึงชุมนุมชนของพระองค์ ซึ่งพระองค์ได้ทรงไถ่มาแต่เก่าก่อน ไม้เท้าแห่งมรดกของพระองค์ซึ่งพระองค์ทรงไถ่ไว้แล้ว ภูเขาศิโยนนี้ซึ่งพระองค์ได้ประทับอยู่นั้น

74:2 Remember thy congregation, which thou hast purchased of old; the rod of thine inheritance, which thou hast redeemed; this mount Zion, wherein thou hast dwelt.

74:3 ขอทรงย่างพระบาทของพระองค์มายังซากปรักหักพังอยู่เนืองนิตย์ คือมายังสิ่งทั้งปวงที่ศัตรูได้กระทำอย่างชั่วในสถานบริสุทธิ์นั้น

74:3 Lift up thy feet unto the perpetual desolations; even all that the enemy hath done wickedly in the sanctuary.

74:4 บรรดาศัตรูของพระองค์คำรามอยู่ในท่ามกลางชุมนุมชนทั้งหลายของพระองค์ พวกเขาตั้งธงทั้งหลายของตนไว้เพื่อเป็นสัญญาณต่าง ๆ

74:4 Thine enemies roar in the midst of thy congregations; they set up their ensigns for signs.

74:5 คนหนึ่งคนใดเคยมีชื่อเสียงตามที่เขาได้ยกขวานทั้งหลายฟันหมู่ต้นไม้ที่มีใบดก

74:5 A man was famous according as he had lifted up axes upon the thick trees.

74:6 แต่บัดนี้ พวกเขาพังงานแกะสลักนั้นลงเสียด้วยบรรดาขวานและค้อนทั้งหลายทันที

74:6 But now they break down the carved work thereof at once with axes and hammers.

74:7 พวกเขาได้โยนไฟเข้าไปในสถานบริสุทธิ์ของพระองค์ พวกเขาได้ทำให้เป็นมลทินโดยพังที่ประทับแห่งพระนามของพระองค์ลงถึงดิน

74:7 They have cast fire into thy sanctuary, they have defiled by casting down the dwelling place of thy name to the ground.

74:8 พวกเขาได้พูดในใจของตนว่า “ขอให้พวกเราทำลายเขาทั้งหลายให้สิ้นเชิง” พวกเขาได้เผาธรรมศาลาทั้งสิ้นของพระเจ้าในแผ่นดินนั้น

74:8 They said in their hearts, Let us destroy them together: they have burned up all the synagogues of God in the land.

74:9 พวกเราไม่เห็นหมายสำคัญทั้งหลายของพวกเรา ไม่มีผู้พยากรณ์คนใดอีกต่อไปแล้ว และในท่ามกลางพวกเราไม่มีใครทราบว่านานเท่าใด

74:9 We see not our signs: there is no more any prophet: neither is there among us any that knoweth how long.

74:10 โอ ข้าแต่พระเจ้า ปฏิปักษ์จะติเตียนอยู่นานเท่าใด ศัตรูจะหมิ่นประมาทพระนามของพระองค์เป็นนิตย์หรือ

74:10 O God, how long shall the adversary reproach? shall the enemy blaspheme thy name for ever?

74:11 เหตุไฉนพระองค์จึงทรงหดพระหัตถ์ของพระองค์เสีย คือพระหัตถ์ขวาของพระองค์ ขอทรงชักพระหัตถ์นั้นออกจากพระทรวงของพระองค์เถิด

74:11 Why withdrawest thou thy hand, even thy right hand? pluck it out of thy bosom.

74:12 เพราะพระเจ้าทรงเป็นกษัตริย์ของข้าพระองค์ตั้งแต่เก่าก่อน ทรงกระทำกิจแห่งความรอดในท่ามกลางแผ่นดินโลก

74:12 For God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.

74:13 พระองค์ได้ทรงแยกทะเลด้วยฤทธานุภาพของพระองค์ พระองค์ทรงทุบหัวของมังกรทั้งหลายที่อยู่ในน้ำทั้งปวง

74:13 Thou didst divide the sea by thy strength: thou brakest the heads of the dragons in the waters.

74:14 พระองค์ทรงทุบหัวทั้งหลายของเลวีอาธานเป็นชิ้น ๆ และได้ประทานมันให้เป็นอาหารแก่บรรดาคนที่อาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดาร

74:14 Thou brakest the heads of leviathan in pieces, and gavest him to be meat to the people inhabiting the wilderness.

74:15 พระองค์ได้ทรงแยกหินเปิดน้ำพุและลำธาร พระองค์ได้ทรงให้บรรดาแม่น้ำที่ไหลอยู่เสมอเหือดแห้งไป

74:15 Thou didst cleave the fountain and the flood: thou driedst up mighty rivers.

74:16 กลางวันเป็นของพระองค์ กลางคืนก็เป็นของพระองค์ด้วย พระองค์ได้ทรงจัดเตรียมความสว่างและดวงอาทิตย์

74:16 The day is thine, the night also is thine: thou hast prepared the light and the sun.

74:17 พระองค์ได้ทรงกำหนดเขตแดนทั้งสิ้นของแผ่นดินโลก พระองค์ได้ทรงสร้างฤดูร้อนและฤดูหนาว

74:17 Thou hast set all the borders of the earth: thou hast made summer and winter.

74:18 ขอทรงระลึกถึงข้อนี้ว่า ศัตรูได้ติเตียนอย่างไร โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ และชนชาติโง่เขลาได้หมิ่นประมาทพระนามของพระองค์อย่างไร

74:18 Remember this, that the enemy hath reproached, O LORD, and that the foolish people have blasphemed thy name.

74:19 โอ ขออย่าทรงมอบจิตใจของนกเขาของพระองค์ไว้แก่มวลชนคนชั่ว ขออย่าทรงลืมชุมนุมชนแห่งคนยากจนของพระองค์เสียเป็นนิตย์

74:19 O deliver not the soul of thy turtledove unto the multitude of the wicked: forget not the congregation of thy poor for ever.

74:20 ขอทรงใส่พระทัยต่อพันธสัญญานั้น เพราะบรรดาสถานที่มืดของแผ่นดินโลกเต็มไปด้วยที่อยู่อาศัยของความทารุณ

74:20 Have respect unto the covenant: for the dark places of the earth are full of the habitations of cruelty.

74:21 โอ ขออย่าทรงให้ผู้ที่ถูกบีบบังคับกลับมาด้วยความอับอาย ขอให้คนยากจนและคนขัดสนสรรเสริญพระนามของพระองค์

74:21 O let not the oppressed return ashamed: let the poor and needy praise thy name.

74:22 ขอทรงลุกขึ้น โอ ข้าแต่พระเจ้า สู้คดีของพระองค์เองเถิด ขอทรงระลึกว่าคนโง่เขลาติเตียนพระองค์อยู่วันยังค่ำ

74:22 Arise, O God, plead thine own cause: remember how the foolish man reproacheth thee daily.

74:23 ขออย่าทรงลืมเสียงของบรรดาศัตรูของพระองค์ เสียงโกลาหลของบรรดาคนที่ลุกขึ้นสู้พระองค์ก็เพิ่มขึ้นอยู่เรื่อย ๆ

74:23 Forget not the voice of thine enemies: the tumult of those that rise up against thee increaseth continually.

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope