กลับหน้าแรก / Main Menu

เพลงสดุดี 2 / Psalms 2

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50] [51] [52] [53] [54] [55] [56] [57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] [65] [66] [67] [68] [69] [70] [71] [72] [73] [74] [75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82] [83] [84] [85] [86] [87] [88] [89] [90] [91] [92] [93] [94] [95] [96] [97] [98] [99] [100] [101] [102] [103] [104] [105] [106] [107] [108] [109] [110] [111] [112] [113] [114] [115] [116] [117] [118] [119] [120] [121] [122] [123] [124] [125] [126] [127] [128] [129] [130] [131] [132] [133] [134] [135] [136] [137] [138] [139] [140] [141] [142] [143] [144] [145] [146] [147] [148] [149] [150]

ราชอาณาจักรของพระบุตร
2:1 เหตุใดพวกคนต่างชาติจึงเดือดดาล และประชาชนคิดอ่านในสิ่งที่ไร้สาระ

Kingdom of the Son
2:1 Why do the heathen rage, and the people imagine a vain thing?

2:2 บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลกตั้งตนเองขึ้น และนักปกครองทั้งหลายปรึกษากันและกัน ต่อสู้พระเยโฮวาห์และต่อสู้ผู้ถูกเจิมของพระองค์ โดยกล่าวว่า

2:2 The kings of the earth set themselves, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against his anointed, saying,

2:3 “ให้พวกเราหักบรรดาบังเหียนของพวกเขาเป็นชิ้น ๆ และเหวี่ยงทิ้งสายแอกทั้งหลายของพวกเขาให้พ้นจากพวกเรา”

2:3 Let us break their bands asunder, and cast away their cords from us.

2:4 พระองค์ผู้ประทับในสวรรค์ทั้งหลายจะทรงพระสรวล องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเย้ยหยันเขาเหล่านั้น

2:4 He that sitteth in the heavens shall laugh: the Lord shall have them in derision.

2:5 แล้วพระองค์จะตรัสกับพวกเขาในพระพิโรธของพระองค์ และกระทำให้พวกเขาสยดสยองในความกริ้วของพระองค์

2:5 Then shall he speak unto them in his wrath, and vex them in his sore displeasure.

2:6 “ถึงอย่างนั้น เราได้ตั้งกษัตริย์ของเราไว้แล้วบนศิโยน ภูเขาอันบริสุทธิ์ของเรา”

2:6 Yet have I set my king upon my holy hill of Zion.

2:7 ข้าพเจ้าจะประกาศพระดำรัสสั่งนั้น พระเยโฮวาห์ได้ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “เจ้าเป็นบุตรของเรา วันนี้เราได้ให้กำเนิดเจ้าแล้ว

2:7 I will declare the decree: the LORD hath said unto me, Thou art my Son; this day have I begotten thee.

2:8 จงขอจากเราเถิด และเราจะมอบพวกคนต่างชาติแก่เจ้าให้เป็นมรดกของเจ้า และที่สุดปลายทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้า

2:8 Ask of me, and I shall give thee the heathen for thine inheritance, and the uttermost parts of the earth for thy possession.

2:9 เจ้าจะตีพวกเขาให้แตกด้วยคทาทำด้วยเหล็ก เจ้าจะฟาดพวกเขาให้แหลกเป็นชิ้น ๆ เหมือนอย่างภาชนะของช่างหม้อ”

2:9 Thou shalt break them with a rod of iron; thou shalt dash them in pieces like a potter's vessel.

ทรงเตือนสติกษัตริย์ทั้งหลายให้ยอมรับพระคริสต์
2:10 เพราะฉะนั้นบัดนี้ จงฉลาดเถิด โอ พวกท่าน กษัตริย์ทั้งหลายเอ๋ย จงรับคำสั่งสอนเถิด พวกท่าน ผู้พิพากษาทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลก

Kings Exhorted to Accept Him
2:10 Be wise now therefore, O ye kings: be instructed, ye judges of the earth.

2:11 จงปรนนิบัติพระเยโฮวาห์ด้วยความยำเกรง และจงเปรมปรีดิ์ด้วยตัวสั่น

2:11 Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.

2:12 จงจุบพระบุตรเถิด เกรงว่าพระองค์จะพระพิโรธ และพวกท่านต้องพินาศเสียจากทางนั้น เมื่อพระพิโรธของพระองค์นั้นถูกจุดให้ลุกแต่น้อย คนทั้งปวงผู้ให้ความไว้วางใจของตนอยู่ในพระองค์จะได้รับพร

2:12 Kiss the Son, lest he be angry, and ye perish from the way, when his wrath is kindled but a little. Blessed are all they that put their trust in him.

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope