กลับหน้าแรก / Main Menu

เพลงสดุดี 39 / Psalms 39

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50] [51] [52] [53] [54] [55] [56] [57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] [65] [66] [67] [68] [69] [70] [71] [72] [73] [74] [75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82] [83] [84] [85] [86] [87] [88] [89] [90] [91] [92] [93] [94] [95] [96] [97] [98] [99] [100] [101] [102] [103] [104] [105] [106] [107] [108] [109] [110] [111] [112] [113] [114] [115] [116] [117] [118] [119] [120] [121] [122] [123] [124] [125] [126] [127] [128] [129] [130] [131] [132] [133] [134] [135] [136] [137] [138] [139] [140] [141] [142] [143] [144] [145] [146] [147] [148] [149] [150]

ดาวิดรักษาความคิดของท่านไว้
ถึงหัวหน้านักร้อง ถึงเยดูธูน เพลงสดุดีของดาวิด
39:1 ข้าพเจ้าได้กล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะระมัดระวังทางทั้งหลายของข้าพเจ้า เพื่อข้าพเจ้าจะไม่ทำบาปด้วยลิ้นของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะควบคุมปากของข้าพเจ้าโดยใส่บังเหียน ขณะที่คนชั่วอยู่ต่อหน้าข้าพเจ้า”

David's Care of His Thoughts
To the chief musician, even to Jeduthun, A psalm of David
39:1 I said, I will take heed to my ways, that I sin not with my tongue: I will keep my mouth with a bridle, while the wicked is before me.

39:2 ข้าพเจ้าก็เป็นใบ้เงียบไป ข้าพเจ้านิ่งเสียแม้แต่จากสิ่งที่ดี และความเศร้าใจของข้าพเจ้าก็ถูกโหมกระพือขึ้น

39:2 I was dumb with silence, I held my peace, even from good; and my sorrow was stirred.

39:3 ใจของข้าพเจ้าร้อนอยู่ภายในข้าพเจ้า ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังรำพึงอยู่นั้นไฟก็ลุกอยู่ แล้วข้าพเจ้าจึงพูดด้วยลิ้นของข้าพเจ้าว่า

39:3 My heart was hot within me, while I was musing the fire burned: then spake I with my tongue,

39:4 “ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอให้ข้าพระองค์ทราบถึงบั้นปลายของข้าพระองค์ และขนาดแห่งวันทั้งหลายของข้าพระองค์ว่าจะนานสักเท่าใด เพื่อข้าพระองค์จะทราบว่าข้าพระองค์อ่อนแอแค่ไหน

39:4 LORD, make me to know mine end, and the measure of my days, what it is; that I may know how frail I am.

39:5 ดูเถิด พระองค์ได้ทรงกระทำให้วันทั้งหลายของข้าพระองค์เป็นเหมือนอย่างฝ่ามือหนึ่งเท่านั้น และชั่วชีวิตของข้าพระองค์ไม่เท่าไรเลยต่อพระพักตร์พระองค์ แน่นอน มนุษย์ทุกคนในฐานะที่ดีที่สุดก็เป็นอนิจจังทั้งสิ้น เซลาห์

39:5 Behold, thou hast made my days as an handbreadth; and mine age is as nothing before thee: verily every man at his best state is altogether vanity. Selah.

39:6 แน่นอน มนุษย์ทุกคนดำเนินไปเหมือนอย่างการแสดงอันไร้สาระ แน่นอน พวกเขายุ่งอยู่อย่างเปล่าประโยชน์ เขาโกยกองทรัพย์สมบัติทั้งหลายไว้ และไม่ทราบว่าใครจะเก็บพวกมันไป

39:6 Surely every man walketh in a vain shew: surely they are disquieted in vain: he heapeth up riches, and knoweth not who shall gather them.

39:7 และบัดนี้ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์จะรอคอยอะไร ความหวังของข้าพระองค์อยู่ในพระองค์

39:7 And now, Lord, what wait I for? my hope is in thee.

39:8 ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากการละเมิดทั้งสิ้นของข้าพระองค์ ขออย่าให้ข้าพระองค์เป็นที่ติเตียนของคนโง่เขลา

39:8 Deliver me from all my transgressions: make me not the reproach of the foolish.

39:9 ข้าพระองค์เป็นใบ้ ข้าพระองค์ไม่ได้อ้าปากของข้าพระองค์ เพราะพระองค์ได้ทรงกระทำเช่นนั้น

39:9 I was dumb, I opened not my mouth; because thou didst it.

คำอธิษฐานของดาวิด
39:10 ขอทรงถอนการโบยตีของพระองค์ไปเสียจากข้าพระองค์เถิด ข้าพระองค์ร่วงโรยไปด้วยการทุบตีจากพระหัตถ์ของพระองค์

His Prayer
39:10 Remove thy stroke away from me: I am consumed by the blow of thine hand.

39:11 เมื่อพระองค์ทรงตีสอนมนุษย์ด้วยการขนาบต่าง ๆ เพราะเหตุความชั่วช้า พระองค์ทรงทำให้ความสวยงามของเขาเสียไปเหมือนอย่างตัวมอด แน่ทีเดียว มนุษย์ทุกคนนั้นเป็นสิ่งอนิจจัง” เซลาห์

39:11 When thou with rebukes dost correct man for iniquity, thou makest his beauty to consume away like a moth: surely every man is vanity. Selah.

39:12 “ขอทรงสดับฟังคำอธิษฐานของข้าพระองค์ โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ และขอทรงเงี่ยพระกรรณสดับการร้องทูลของข้าพระองค์ ขออย่าทรงนิ่งเสียต่อน้ำตาทั้งหลายของข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์เป็นคนแปลกหน้าคนหนึ่งต่อพระองค์ และเป็นคนสัญจรคนหนึ่ง เหมือนกับที่บรรพบุรุษทั้งสิ้นของข้าพระองค์เคยเป็น

39:12 Hear my prayer, O LORD, and give ear unto my cry; hold not thy peace at my tears: for I am a stranger with thee, and a sojourner, as all my fathers were.

39:13 โอ ขอทรงละเว้นข้าพระองค์เสีย เพื่อข้าพระองค์จะฟื้นกำลังขึ้นใหม่ ก่อนที่ข้าพระองค์จะไปจากที่นี่และไม่เป็นอยู่อีก”

39:13 O spare me, that I may recover strength, before I go hence, and be no more.

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope