เพลงสดุดี 74 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
[43]
[44]
[45]
[46]
[47]
[48]
[49]
[50]
[51]
[52]
[53]
[54]
[55]
[56]
[57]
[58]
[59]
[60]
[61]
[62]
[63]
[64]
[65]
[66]
[67]
[68]
[69]
[70]
[71]
[72]
[73]
[74]
[75]
[76]
[77]
[78]
[79]
[80]
[81]
[82]
[83]
[84]
[85]
[86]
[87]
[88]
[89]
[90]
[91]
[92]
[93]
[94]
[95]
[96]
[97]
[98]
[99]
[100]
[101]
[102]
[103]
[104]
[105]
[106]
[107]
[108]
[109]
[110]
[111]
[112]
[113]
[114]
[115]
[116]
[117]
[118]
[119]
[120]
[121]
[122]
[123]
[124]
[125]
[126]
[127]
[128]
[129]
[130]
[131]
[132]
[133]
[134]
[135]
[136]
[137]
[138]
[139]
[140]
[141]
[142]
[143]
[144]
[145]
[146]
[147]
[148]
[149]
[150]
คำพยากรณ์ไว้ทุกข์เรื่องการทำลายกรุงเยรูซาเล็มเมื่อพวกอิสราเอลถูกนำไปเป็นเชลย
มัสคิลบทหนึ่งของอาสาฟ
74:1 โอ ข้าแต่พระเจ้า เหตุไฉนพระองค์ทรงเหวี่ยงพวกข้าพระองค์เป็นนิตย์เสียแล้ว เหตุไฉนความกริ้วของพระองค์กรุ่นขึ้นต่อแกะแห่งทุ่งหญ้าของพระองค์
74:2 ขอทรงระลึกถึงชุมนุมชนของพระองค์ ซึ่งพระองค์ได้ทรงไถ่มาแต่เก่าก่อน ไม้เท้าแห่งมรดกของพระองค์ซึ่งพระองค์ทรงไถ่ไว้แล้ว ภูเขาศิโยนนี้ซึ่งพระองค์ได้ประทับอยู่นั้น
74:3 ขอทรงย่างพระบาทของพระองค์มายังซากปรักหักพังอยู่เนืองนิตย์ คือมายังสิ่งทั้งปวงที่ศัตรูได้กระทำอย่างชั่วในสถานบริสุทธิ์นั้น
74:4 บรรดาศัตรูของพระองค์คำรามอยู่ในท่ามกลางชุมนุมชนทั้งหลายของพระองค์ พวกเขาตั้งธงทั้งหลายของตนไว้เพื่อเป็นสัญญาณต่าง ๆ
74:5 คนหนึ่งคนใดเคยมีชื่อเสียงตามที่เขาได้ยกขวานทั้งหลายฟันหมู่ต้นไม้ที่มีใบดก
74:6 แต่บัดนี้ พวกเขาพังงานแกะสลักนั้นลงเสียด้วยบรรดาขวานและค้อนทั้งหลายทันที
74:7 พวกเขาได้โยนไฟเข้าไปในสถานบริสุทธิ์ของพระองค์ พวกเขาได้ทำให้เป็นมลทินโดยพังที่ประทับแห่งพระนามของพระองค์ลงถึงดิน
74:8 พวกเขาได้พูดในใจของตนว่า ขอให้พวกเราทำลายเขาทั้งหลายให้สิ้นเชิง พวกเขาได้เผาธรรมศาลาทั้งสิ้นของพระเจ้าในแผ่นดินนั้น
74:9 พวกเราไม่เห็นหมายสำคัญทั้งหลายของพวกเรา ไม่มีผู้พยากรณ์คนใดอีกต่อไปแล้ว และในท่ามกลางพวกเราไม่มีใครทราบว่านานเท่าใด
74:10 โอ ข้าแต่พระเจ้า ปฏิปักษ์จะติเตียนอยู่นานเท่าใด ศัตรูจะหมิ่นประมาทพระนามของพระองค์เป็นนิตย์หรือ
74:11 เหตุไฉนพระองค์จึงทรงหดพระหัตถ์ของพระองค์เสีย คือพระหัตถ์ขวาของพระองค์ ขอทรงชักพระหัตถ์นั้นออกจากพระทรวงของพระองค์เถิด
74:12 เพราะพระเจ้าทรงเป็นกษัตริย์ของข้าพระองค์ตั้งแต่เก่าก่อน ทรงกระทำกิจแห่งความรอดในท่ามกลางแผ่นดินโลก
74:13 พระองค์ได้ทรงแยกทะเลด้วยฤทธานุภาพของพระองค์ พระองค์ทรงทุบหัวของมังกรทั้งหลายที่อยู่ในน้ำทั้งปวง
74:14 พระองค์ทรงทุบหัวทั้งหลายของเลวีอาธานเป็นชิ้น ๆ และได้ประทานมันให้เป็นอาหารแก่บรรดาคนที่อาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดาร
74:15 พระองค์ได้ทรงแยกหินเปิดน้ำพุและลำธาร พระองค์ได้ทรงให้บรรดาแม่น้ำที่ไหลอยู่เสมอเหือดแห้งไป
74:16 กลางวันเป็นของพระองค์ กลางคืนก็เป็นของพระองค์ด้วย พระองค์ได้ทรงจัดเตรียมความสว่างและดวงอาทิตย์
74:17 พระองค์ได้ทรงกำหนดเขตแดนทั้งสิ้นของแผ่นดินโลก พระองค์ได้ทรงสร้างฤดูร้อนและฤดูหนาว
74:18 ขอทรงระลึกถึงข้อนี้ว่า ศัตรูได้ติเตียนอย่างไร โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ และชนชาติโง่เขลาได้หมิ่นประมาทพระนามของพระองค์อย่างไร
74:19 โอ ขออย่าทรงมอบจิตใจของนกเขาของพระองค์ไว้แก่มวลชนคนชั่ว ขออย่าทรงลืมชุมนุมชนแห่งคนยากจนของพระองค์เสียเป็นนิตย์
74:20 ขอทรงใส่พระทัยต่อพันธสัญญานั้น เพราะบรรดาสถานที่มืดของแผ่นดินโลกเต็มไปด้วยที่อยู่อาศัยของความทารุณ
74:21 โอ ขออย่าทรงให้ผู้ที่ถูกบีบบังคับกลับมาด้วยความอับอาย ขอให้คนยากจนและคนขัดสนสรรเสริญพระนามของพระองค์
74:22 ขอทรงลุกขึ้น โอ ข้าแต่พระเจ้า สู้คดีของพระองค์เองเถิด ขอทรงระลึกว่าคนโง่เขลาติเตียนพระองค์อยู่วันยังค่ำ
74:23 ขออย่าทรงลืมเสียงของบรรดาศัตรูของพระองค์ เสียงโกลาหลของบรรดาคนที่ลุกขึ้นสู้พระองค์ก็เพิ่มขึ้นอยู่เรื่อย ๆ
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope