กลับหน้าแรก / Main Menu

 

สุภาษิต 14 / Proverbs 14

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31]

คนที่มีสติปัญญาเปรียบกับคนเขลา คนมั่งมีเปรียบกับคนยากจน
14:1 ผู้หญิงที่มีสติปัญญาทุกคนสร้างบ้านเรือนของนางขึ้น แต่ผู้หญิงที่โง่รื้อมันลงด้วยมือของตนเอง

Wise and Foolish, Rich and Poor Contrasted
14:1 Every wise woman buildeth her house: but the foolish plucketh it down with her hands.

14:2 คนที่ดำเนินในความเที่ยงธรรมของตนเกรงกลัวพระเยโฮวาห์ แต่คนที่คดโกงในทางทั้งหลายของตนก็เหยียดหยามพระองค์

14:2 He that walketh in his uprightness feareth the LORD: but he that is perverse in his ways despiseth him.

14:3 ในปากของคนโง่มีไม้เรียวแห่งความหยิ่งยโส แต่ริมฝีปากของคนที่มีสติปัญญาจะสงวนพวกเขาไว้

14:3 In the mouth of the foolish is a rod of pride: but the lips of the wise shall preserve them.

14:4 ที่ไหนที่ไม่มีวัวตัวผู้ ที่นั่นรางหญ้าก็สะอาด แต่การเพิ่มขึ้นมากมายมาโดยกำลังของวัวตัวผู้

14:4 Where no oxen are, the crib is clean: but much increase is by the strength of the ox.

14:5 พยานที่สัตย์ซื่อจะไม่มุสา แต่พยานเท็จจะกล่าวบรรดาคำมุสา

14:5 A faithful witness will not lie: but a false witness will utter lies.

14:6 คนมักเยาะเย้ยแสวงหาสติปัญญา และไม่พบสติปัญญานั้น แต่ความรู้ก็ง่ายแก่ผู้ที่เข้าใจ

14:6 A scorner seeketh wisdom, and findeth it not: but knowledge is easy unto him that understandeth.

14:7 จงไปให้พ้นจากต่อหน้าคนโง่ เมื่อเจ้าไม่เห็นริมฝีปากแห่งความรู้ในตัวเขา

14:7 Go from the presence of a foolish man, when thou perceivest not in him the lips of knowledge.

14:8 สติปัญญาของคนหยั่งรู้คือการเข้าใจทางของเขา แต่ความโง่ของบรรดาคนโง่เป็นการหลอกลวง

14:8 The wisdom of the prudent is to understand his way: but the folly of fools is deceit.

14:9 บรรดาคนโง่เขลาเยาะเย้ยเรื่องบาป แต่ในท่ามกลางคนชอบธรรมก็มีความโปรดปราน

14:9 Fools make a mock at sin: but among the righteous there is favour.

14:10 ใจรู้ความขมขื่นของใจเอง และคนแปลกหน้าไม่เข้าส่วนกับความชื่นบานของมัน

14:10 The heart knoweth his own bitterness; and a stranger doth not intermeddle with his joy.

14:11 เรือนของคนชั่วจะถูกคว่ำ แต่กระโจมของคนเที่ยงธรรมจะเจริญรุ่งเรือง

14:11 The house of the wicked shall be overthrown: but the tabernacle of the upright shall flourish.

14:12 มีทางหนึ่งซึ่งดูเหมือนว่าถูกต้องสำหรับมนุษย์ แต่การสิ้นสุดลงของทางนั้นเป็นทางทั้งหลายแห่งความตาย

14:12 There is a way which seemeth right unto a man, but the end thereof are the ways of death.

14:13 แม้ในการหัวเราะ ใจก็โศกเศร้า และการสิ้นสุดลงของความรื่นเริงนั้นเป็นความหนักใจ

14:13 Even in laughter the heart is sorrowful; and the end of that mirth is heaviness.

14:14 คนที่หันหลังกลับในใจจะเต็มไปด้วยวิธีการทั้งหลายของเขาเอง และคนดีจะได้รับความพอใจจากตัวเขาเอง

14:14 The backslider in heart shall be filled with his own ways: and a good man shall be satisfied from himself.

14:15 คนเขลาเชื่อวาจาทุกคำ แต่คนที่หยั่งรู้สังเกตดูการไปมาของตนอย่างดี

14:15 The simple believeth every word: but the prudent man looketh well to his going.

14:16 คนที่มีสติปัญญาก็เกรงกลัวและหันเสียจากความชั่วร้าย แต่คนโง่เดือดดาลและมั่นใจ

14:16 A wise man feareth, and departeth from evil: but the fool rageth, and is confident.

14:17 คนที่โมโหฉับพลันก็ประพฤติอย่างโง่เขลา และคนที่คิดการชั่วเป็นที่เกลียดชัง

14:17 He that is soon angry dealeth foolishly: and a man of wicked devices is hated.

14:18 คนเขลาได้ความโง่เป็นมรดก แต่คนหยั่งรู้ได้ความรู้เป็นมงกุฎ

14:18 The simple inherit folly: but the prudent are crowned with knowledge.

14:19 คนชั่วร้ายน้อมคำนับต่อหน้าคนดี และคนชั่วน้อมคำนับที่ประตูเมืองทั้งหลายของคนชอบธรรม

14:19 The evil bow before the good; and the wicked at the gates of the righteous.

14:20 คนยากจนเป็นที่ถูกเกลียดชังโดยแม้แต่เพื่อนบ้านของตน แต่คนมั่งคั่งมีสหายมากมาย

14:20 The poor is hated even of his own neighbour: but the rich hath many friends.

14:21 คนที่เหยียดหยามเพื่อนบ้านของตนก็ทำบาป แต่คนที่มีความเมตตาต่อคนยากจน เขาก็เป็นสุข

14:21 He that despiseth his neighbour sinneth: but he that hath mercy on the poor, happy is he.

14:22 บรรดาคนที่คิดการชั่วร้ายนั้นไม่ผิดหรือ แต่ความเมตตาและความจริงจะมีแก่บรรดาคนที่คิดการดี

14:22 Do they not err that devise evil? but mercy and truth shall be to them that devise good.

14:23 ในงานเหนื่อยยากทุกอย่างมีกำไร แต่การพูดของริมฝีปากนั้นโน้มเอียงไปทางความขาดแคลน

14:23 In all labour there is profit: but the talk of the lips tendeth only to penury.

14:24 มงกุฎของคนที่มีสติปัญญาเป็นความมั่งคั่งของพวกเขา แต่ความโง่ของคนโง่เป็นความเขลา

14:24 The crown of the wise is their riches: but the foolishness of fools is folly.

14:25 พยานซื่อตรงช่วยหลายชีวิตให้รอดพ้น แต่พยานหลอกลวงกล่าวบรรดาคำมุสา

14:25 A true witness delivereth souls: but a deceitful witness speaketh lies.

14:26 ในความยำเกรงพระเยโฮวาห์มีความไว้เนื้อเชื่อใจที่เข้มแข็ง และลูกหลานของเขาจะมีที่ลี้ภัย

14:26 In the fear of the LORD is strong confidence: and his children shall have a place of refuge.

14:27 ความยำเกรงพระเยโฮวาห์เป็นน้ำพุแห่งชีวิต เพื่อหลีกหนีจากกับดักแห่งความตาย

14:27 The fear of the LORD is a fountain of life, to depart from the snares of death.

14:28 เกียรติยศของกษัตริย์อยู่ในการมีประชาชนเป็นอันมาก แต่ความพินาศของเจ้านายอยู่ในการขาดแคลนประชาชน

14:28 In the multitude of people is the king's honour: but in the want of people is the destruction of the prince.

14:29 คนที่โกรธช้าก็มีความเข้าใจมาก แต่คนที่อารมณ์เสียง่ายก็ส่งเสริมความโง่เขลา

14:29 He that is slow to wrath is of great understanding: but he that is hasty of spirit exalteth folly.

14:30 ใจที่มั่นคงเป็นชีวิตแห่งเนื้อหนัง แต่ความอิจฉาเป็นความเน่าเปื่อยแห่งกระดูกทั้งหลาย

14:30 A sound heart is the life of the flesh: but envy the rottenness of the bones.

14:31 คนที่บีบบังคับคนยากจนก็ตำหนิพระผู้สร้างของตน แต่คนที่ถวายเกียรติแด่พระองค์ก็มีความเมตตาต่อคนยากจน

14:31 He that oppresseth the poor reproacheth his Maker: but he that honoureth him hath mercy on the poor.

14:32 คนชั่วถูกไล่ออกไปเสียในความชั่วของตน แต่คนชอบธรรมมีความหวังในความตายของตน

14:32 The wicked is driven away in his wickedness: but the righteous hath hope in his death.

14:33 สติปัญญาอาศัยอยู่ในใจของคนที่มีความเข้าใจ แต่สิ่งซึ่งอยู่ท่ามกลางบรรดาคนโง่ก็เป็นที่ประจักษ์

14:33 Wisdom resteth in the heart of him that hath understanding: but that which is in the midst of fools is made known.

14:34 ความชอบธรรมเชิดชูประชาชาติหนึ่ง ๆ แต่บาปเป็นการถูกตำหนิต่อชนชาติใด ๆ

14:34 Righteousness exalteth a nation: but sin is a reproach to any people.

14:35 ความโปรดปรานของกษัตริย์มีต่อผู้รับใช้ที่มีสติปัญญา แต่พระพิโรธของพระองค์ก็ตกแก่คนที่ทำให้เกิดความอับอาย

14:35 The king's favour is toward a wise servant: but his wrath is against him that causeth shame.

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope