กลับหน้าแรก / Main Menu

 

สุภาษิต 1 / Proverbs 1

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31]

คนที่มีสติปัญญาจะเกรงกลัวพระเยโฮวาห์
1:1 สุภาษิตทั้งหลายของซาโลมอน โอรสของดาวิด กษัตริย์แห่งอิสราเอล

It Is Wise to Fear the Lord First
1:1 The proverbs of Solomon the son of David, king of Israel;

1:2 เพื่อให้รู้จักสติปัญญาและคำสั่งสอน เพื่อให้รับรู้บรรดาถ้อยคำแห่งความเข้าใจ

1:2 To know wisdom and instruction; to perceive the words of understanding;

1:3 เพื่อให้รับคำสั่งสอนแห่งสติปัญญา ความเที่ยงธรรม ความยุติธรรมและความเที่ยงตรง

1:3 To receive the instruction of wisdom, justice, and judgment, and equity;

1:4 เพื่อให้ความหยั่งรู้แก่คนเขลา ให้ความรู้และความเฉลียวฉลาดแก่คนหนุ่ม

1:4 To give subtilty to the simple, to the young man knowledge and discretion.

1:5 คนที่มีสติปัญญาจะได้ยินและจะเพิ่มพูนการเรียนรู้ และคนที่มีความเข้าใจจะได้คำปรึกษาที่ฉลาด

1:5 A wise man will hear, and will increase learning; and a man of understanding shall attain unto wise counsels:

1:6 เพื่อให้เข้าใจสุภาษิตและการแก้สุภาษิตนั้น บรรดาถ้อยคำของคนที่มีสติปัญญาและบรรดาคำกล่าวที่ลึกลับของพวกเขา

1:6 To understand a proverb, and the interpretation; the words of the wise, and their dark sayings.

1:7 ความยำเกรงพระเยโฮวาห์เป็นการเริ่มต้นแห่งความรู้ แต่บรรดาคนโง่ดูหมิ่นสติปัญญาและคำสั่งสอน

1:7 The fear of the LORD is the beginning of knowledge: but fools despise wisdom and instruction.

1:8 บุตรชายของเราเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของพ่อเจ้า และอย่าละทิ้งกฎเกณฑ์ของแม่เจ้า

1:8 My son, hear the instruction of thy father, and forsake not the law of thy mother:

1:9 เพราะทั้งสองนั้นจะเป็นเครื่องประดับแห่งพระคุณแก่ศีรษะของเจ้า และเป็นโซ่ห้อยคอของเจ้า

1:9 For they shall be an ornament of grace unto thy head, and chains about thy neck.

1:10 บุตรชายของเราเอ๋ย ถ้าพวกคนบาปชักชวนเจ้า เจ้าอย่าได้ยอมตาม

1:10 My son, if sinners entice thee, consent thou not.

1:11 ถ้าพวกเขากล่าวว่า “มากับพวกเราเถิด ให้พวกเราหมอบคอยเอาเลือด ให้พวกเราซ่อนตัวซุ่มดักคนไร้ผิดโดยไม่มีเหตุเถิด

1:11 If they say, Come with us, let us lay wait for blood, let us lurk privily for the innocent without cause:

1:12 ให้พวกเรากลืนพวกเขาทั้งเป็นเหมือนอย่างแดนคนตาย และทั้งตัวเหมือนอย่างคนทั้งหลายที่ลงไปสู่หลุมฝังศพ

1:12 Let us swallow them up alive as the grave; and whole, as those that go down into the pit:

1:13 พวกเราจะพบของประเสริฐทุกอย่าง พวกเราจะบรรจุบ้านทั้งหลายของพวกเราให้เต็มด้วยของที่ริบได้

1:13 We shall find all precious substance, we shall fill our houses with spoil:

1:14 เจ้าจงเข้าส่วนในท่ามกลางพวกเรา ให้พวกเราทุกคนมีเงินถุงเดียวกัน”

1:14 Cast in thy lot among us; let us all have one purse:

1:15 บุตรชายของเราเอ๋ย เจ้าอย่าเดินในทางนั้นกับพวกเขา จงยับยั้งเท้าของเจ้าจากวิถีของพวกเขา

1:15 My son, walk not thou in the way with them; refrain thy foot from their path:

1:16 เพราะว่าเท้าของพวกเขาวิ่งไปหาความชั่วร้าย และรีบเร่งที่จะทำให้โลหิตตก

1:16 For their feet run to evil, and make haste to shed blood.

1:17 แน่นอน ที่จะขึงข่ายไว้ในสายตาของนกใด ๆ ก็ไร้ผล

1:17 Surely in vain the net is spread in the sight of any bird.

1:18 และพวกเขาหมอบคอยเอาโลหิตของตนเอง พวกเขาซ่อนตัวซุ่มดักชีวิตของพวกเขาเอง

1:18 And they lay wait for their own blood; they lurk privily for their own lives.

1:19 วิธีการทั้งหลายของบรรดาคนที่โลภเอากำไรก็อย่างนี้แหละ ซึ่งเอาชีวิตของผู้เป็นเจ้าของสิ่งเหล่านั้นไปเสีย

1:19 So are the ways of every one that is greedy of gain; which taketh away the life of the owners thereof.

1:20 สติปัญญาร้องเรียกอยู่ภายนอก เธอเปล่งเสียงของเธอตามถนน

1:20 Wisdom crieth without; she uttereth her voice in the streets:

1:21 เธอร้องเรียกในสถานที่ใหญ่แห่งการชุมนุมกัน ในทางเข้าแห่งบรรดาประตูเมือง ในตัวนครเธอเอ่ยบรรดาถ้อยคำของเธอ โดยกล่าวว่า

1:21 She crieth in the chief place of concourse, in the openings of the gates: in the city she uttereth her words, saying,

1:22 “คนเขลาเอ๋ย พวกเจ้าจะรักความเขลาไปนานสักเท่าใด และบรรดาคนมักเยาะเย้ยจะชื่นชมยินดีในการเยาะเย้ยของตนนานเท่าใด และคนโง่ทั้งหลายจะเกลียดความรู้นานเท่าใด

1:22 How long, ye simple ones, will ye love simplicity? and the scorners delight in their scorning, and fools hate knowledge?

1:23 เจ้าทั้งหลายจงหันกลับเพราะคำตักเตือนของเรา ดูเถิด เราจะเทวิญญาณของเราให้แก่พวกเจ้า เราจะทำให้พวกเจ้ารู้จักบรรดาถ้อยคำของเรา

1:23 Turn you at my reproof: behold, I will pour out my spirit unto you, I will make known my words unto you.

1:24 เพราะเราได้เรียกแล้วและพวกเจ้าได้ปฏิเสธ เราได้เหยียดมือของเราออกและไม่มีมนุษย์คนใดเอาใจใส่

1:24 Because I have called, and ye refused; I have stretched out my hand, and no man regarded;

1:25 แต่พวกเจ้าได้ปฏิเสธคำแนะนำทุกอย่างของเรา และไม่ยอมรับคำตักเตือนของเราเลย

1:25 But ye have set at nought all my counsel, and would none of my reproof:

1:26 เราจะหัวเราะเยาะความหายนะของพวกเจ้าด้วย เราจะเยาะเย้ยเมื่อความหวาดกลัวของพวกเจ้ามาถึง

1:26 I also will laugh at your calamity; I will mock when your fear cometh;

1:27 เมื่อความหวาดกลัวของพวกเจ้ามาถึงเหมือนอย่างการรกร้างว่างเปล่า และความพินาศของพวกเจ้ามาถึงเหมือนอย่างลมหมุน เมื่อความยุ่งยากและความปวดร้าวมาถึงพวกเจ้า

1:27 When your fear cometh as desolation, and your destruction cometh as a whirlwind; when distress and anguish cometh upon you.

1:28 แล้วพวกเขาจะร้องทูลต่อเรา แต่เราจะไม่ตอบ พวกเขาจะแสวงหาเราอย่างขมีขมัน แต่พวกเขาจะไม่พบเรา

1:28 Then shall they call upon me, but I will not answer; they shall seek me early, but they shall not find me:

1:29 เพราะว่าพวกเขาได้เกลียดชังความรู้ และมิได้เลือกเอาความยำเกรงพระเยโฮวาห์

1:29 For that they hated knowledge, and did not choose the fear of the LORD:

1:30 พวกเขาไม่ยอมรับคำแนะนำของเราเลย พวกเขาได้เหยียดหยามคำตักเตือนทั้งสิ้นของเรา

1:30 They would none of my counsel: they despised all my reproof.

1:31 เพราะฉะนั้น พวกเขาจะกินผลแห่งทางของพวกเขาเอง และจะอิ่มด้วยบรรดากลวิธีของพวกเขาเอง

1:31 Therefore shall they eat of the fruit of their own way, and be filled with their own devices.

1:32 เพราะการหันกลับของบรรดาคนเขลาจะสังหารพวกเขา และความเจริญของบรรดาคนโง่จะทำลายพวกเขาเสีย

1:32 For the turning away of the simple shall slay them, and the prosperity of fools shall destroy them.

1:33 แต่ผู้ใดก็ตามที่ฟังเราจะอาศัยอยู่อย่างปลอดภัย และจะอยู่อย่างสงบสุขปราศจากความกลัวความชั่วร้าย”

1:33 But whoso hearkeneth unto me shall dwell safely, and shall be quiet from fear of evil.

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope