1 ซามูเอล 21 / 1 Samuel 21 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
ดาวิดหนีจากซาอูลไปหาอาหิเมเลค
21:1 แล้วดาวิดได้มายังเมืองโนบมาหาอาหิเมเลคผู้เป็นปุโรหิต และอาหิเมเลคก็กลัวเมื่อพบกับดาวิด และกล่าวแก่ท่านว่า ทำไมท่านอยู่คนเดียว และไม่มีผู้ใดอยู่กับท่าน
David Flees to Ahimelech
21:1 Then came David to Nob to Ahimelech the priest: and Ahimelech was afraid at the meeting of David, and said unto him, Why art thou alone, and no man with thee?21:2 และดาวิดกล่าวแก่อาหิเมเลคผู้เป็นปุโรหิตว่า กษัตริย์ได้ทรงบัญชาพระราชกิจอย่างหนึ่งแก่ข้าพเจ้า และตรัสกับข้าพเจ้าว่า อย่าให้ผู้ใดทราบเรื่องราวเกี่ยวกับราชกิจซึ่งเราส่งเจ้าไปนั้น และเรื่องราวซึ่งเราได้บัญชาเจ้านั้น และข้าพเจ้าได้นัดหมายไว้กับพวกผู้รับใช้ของข้าพเจ้า ณ ที่แห่งหนึ่ง
21:2 And David said unto Ahimelech the priest, The king hath commanded me a business, and hath said unto me, Let no man know any thing of the business whereabout I send thee, and what I have commanded thee: and I have appointed my servants to such and such a place.21:3 ฉะนั้นบัดนี้ มีอะไรอยู่ใต้มือของท่านบ้าง ขอขนมปังห้าก้อนให้ข้าพเจ้าในมือของข้าพเจ้าเถิด หรืออะไรที่มีอยู่ที่นี่ก็ได้
21:3 Now therefore what is under thine hand? give me five loaves of bread in mine hand, or what there is present.21:4 และปุโรหิตคนนั้นตอบดาวิด และกล่าวว่า ไม่มีขนมปังธรรมดาอยู่ใต้มือของข้าพเจ้าเลย แต่มีขนมปังบริสุทธิ์ ถ้าพวกคนหนุ่มได้แยกตัวออกอย่างน้อยจากพวกผู้หญิงแล้ว
21:4 And the priest answered David, and said, There is no common bread under mine hand, but there is hallowed bread; if the young men have kept themselves at least from women.21:5 และดาวิดตอบปุโรหิตผู้นั้น และกล่าวแก่ท่านว่า ที่จริง พวกผู้หญิงก็ถูกกันไว้ให้ห่างจากพวกข้าพเจ้าประมาณสามวันนี้แล้ว ตั้งแต่ข้าพเจ้าได้ออกมา และภาชนะทั้งหลายของพวกคนหนุ่มนั้นก็บริสุทธิ์ และขนมปังนั้นก็เป็นอย่างธรรมดาอยู่แล้ว ใช่แล้ว ถึงแม้ว่าขนมปังนั้นได้ถูกชำระให้บริสุทธิ์วันนี้ในภาชนะนั้นแล้ว
21:5 And David answered the priest, and said unto him, Of a truth women have been kept from us about these three days, since I came out, and the vessels of the young men are holy, and the bread is in a manner common, yea, though it were sanctified this day in the vessel.21:6 ดังนั้นปุโรหิตนั้นจึงมอบขนมปังบริสุทธิ์ให้แก่ดาวิด เพราะที่นั่นไม่มีขนมปังนอกจากขนมปังหน้าพระพักตร์ ที่ถูกเอามาจากต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ เพื่อวางขนมปังที่ยังร้อนอยู่ในวันที่เก็บเอาขนมปังเก่านั้นออกไป
21:6 So the priest gave him hallowed bread: for there was no bread there but the shewbread, that was taken from before the LORD, to put hot bread in the day when it was taken away.21:7 บัดนี้มีชายคนหนึ่งแห่งพวกผู้รับใช้ของซาอูลอยู่ที่นั่นวันนั้น ซึ่งถูกคุมตัวไว้ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และชื่อของเขาคือโดเอก คนเอโดม เป็นหัวหน้าของบรรดาคนเลี้ยงสัตว์ของซาอูล
21:7 Now a certain man of the servants of Saul was there that day, detained before the LORD; and his name was Doeg, an Edomite, the chiefest of the herdmen that belonged to Saul.21:8 และดาวิดกล่าวแก่อาหิเมเลคว่า และที่นี่ไม่มีหอกหรือดาบสักเล่มหนึ่งอยู่ใต้มือของท่านหรือ ด้วยว่าข้าพเจ้ามิได้นำดาบหรือเครื่องอาวุธของข้าพเจ้าติดตัวมาเลย เพราะพระราชกิจของกษัตริย์เป็นการเร่งด่วน
21:8 And David said unto Ahimelech, And is there not here under thine hand spear or sword? for I have neither brought my sword nor my weapons with me, because the king's business required haste.21:9 และปุโรหิตกล่าวว่า ดาบของโกลิอัทคนฟีลิสเตีย ซึ่งท่านได้ฆ่าเสียในหุบเขาแห่งเอลาห์นั้น ดูเถิด ดาบนั้นยังห่อผ้าอยู่ที่ข้างหลังเอโฟด ถ้าท่านอยากเอาดาบนั้นไป ก็เอาไปได้เลย ด้วยว่าไม่มีดาบเล่มอื่นนอกจากเล่มนั้นอยู่ที่นี่ และดาวิดกล่าวว่า ไม่มีดาบใดเหมือนดาบเล่มนั้นแล้ว ขอให้ดาบนั้นแก่ข้าพเจ้าเถิด
21:9 And the priest said, The sword of Goliath the Philistine, whom thou slewest in the valley of Elah, behold, it is here wrapped in a cloth behind the ephod: if thou wilt take that, take it: for there is no other save that here. And David said, There is none like that; give it me.ดาวิดหนีจากซาอูลไปยังเมืองกัท
21:10 และดาวิดลุกขึ้น และหนีไปวันนั้นเพราะเหตุกลัวซาอูล และไปหาอาคีชกษัตริย์แห่งเมืองกัท
David Flees to Gath
21:10 And David arose, and fled that day for fear of Saul, and went to Achish the king of Gath.21:11 และพวกผู้รับใช้ของอาคีชทูลพระองค์ว่า คนนี้มิใช่ดาวิด กษัตริย์ของแผ่นดินนั้นหรือ พวกผู้หญิงมิได้ร้องเพลงรับกันถึงตัวเขาในการเต้นรำหรือ โดยกล่าวว่า ซาอูลได้ฆ่าคนเป็นพัน ๆ ของพระองค์ และดาวิดได้ฆ่าคนเป็นหมื่น ๆ ของท่าน
21:11 And the servants of Achish said unto him, Is not this David the king of the land? did they not sing one to another of him in dances, saying, Saul hath slain his thousands, and David his ten thousands?21:12 และดาวิดก็เก็บถ้อยคำเหล่านี้ไว้ในใจของตน และกลัวอาคีชกษัตริย์แห่งเมืองกัทอย่างมาก
21:12 And David laid up these words in his heart, and was sore afraid of Achish the king of Gath.21:13 และท่านได้เปลี่ยนอากัปกิริยาของตนต่อหน้าพวกเขา และแสร้งทำตัวเป็นคนบ้าในมือของพวกเขา และขีดเขียนไว้บนบรรดาประตูรั้ว และปล่อยให้น้ำลายของตนไหลลงเปรอะเคราของตน
21:13 And he changed his behaviour before them, and feigned himself mad in their hands, and scrabbled on the doors of the gate, and let his spittle fall down upon his beard.21:14 แล้วอาคีชกล่าวแก่พวกผู้รับใช้ของพระองค์ว่า ดูเถิด พวกเจ้าเห็นแล้วว่าชายคนนั้นเป็นคนบ้า แล้วพวกเจ้าพาเขามาหาเราทำไม
21:14 Then said Achish unto his servants, Lo, ye see the man is mad: wherefore then have ye brought him to me?21:15 เราต้องการพวกคนบ้าหรือ พวกเจ้าจึงพาคนนี้มาเล่นเป็นคนบ้าต่อหน้าเรา จะให้คนนี้เข้ามาในวังของเราหรือ
21:15 Have I need of mad men, that ye have brought this fellow to play the mad man in my presence? shall this fellow come into my house?
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope