กลับหน้าแรก / Main Menu

 

เพลงสดุดี 142 / Psalms 142

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50] [51] [52] [53] [54] [55] [56] [57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] [65] [66] [67] [68] [69] [70] [71] [72] [73] [74] [75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82] [83] [84] [85] [86] [87] [88] [89] [90] [91] [92] [93] [94] [95] [96] [97] [98] [99] [100] [101] [102] [103] [104] [105] [106] [107] [108] [109] [110] [111] [112] [113] [114] [115] [116] [117] [118] [119] [120] [121] [122] [123] [124] [125] [126] [127] [128] [129] [130] [131] [132] [133] [134] [135] [136] [137] [138] [139] [140] [141] [142] [143] [144] [145] [146] [147] [148] [149] [150]

ดาวิดได้รับความปลอบโยนเมื่อท่านอธิษฐาน
มัสคิลบทหนึ่งของดาวิด คำอธิษฐานเมื่อท่านอยู่ในถ้ำ

142:1 ข้าพเจ้าได้ร้องทูลต่อพระเยโฮวาห์ด้วยเสียงของข้าพเจ้า ด้วยเสียงของข้าพเจ้าต่อพระเยโฮวาห์ ข้าพเจ้าได้ถวายคำวิงวอนของข้าพเจ้า

David Shows His Comfort Was in Prayer
A Maschil of David; A prayer when he was in the cave

142:1 I cried unto the LORD with my voice; with my voice unto the LORD did I make my supplication.

142:2 ข้าพเจ้าได้หลั่งคำคร่ำครวญของข้าพเจ้าออกมาต่อพระพักตร์พระองค์ ข้าพเจ้าทูลเรื่องความยากลำบากของข้าพเจ้าต่อพระพักตร์พระองค์

142:2 I poured out my complaint before him; I shewed before him my trouble.

142:3 เมื่อจิตวิญญาณของข้าพระองค์อ่อนระอาภายในข้าพระองค์ พระองค์ก็ทรงทราบทางของข้าพระองค์ ในวิถีที่ข้าพระองค์ได้เดินไป พวกเขาซ่อนกับไว้ดักข้าพระองค์

142:3 When my spirit was overwhelmed within me, then thou knewest my path. In the way wherein I walked have they privily laid a snare for me.

142:4 ข้าพระองค์มองไปทางขวามือของข้าพระองค์และมองดู แต่ไม่มีผู้ใดยอมรู้จักข้าพระองค์ ข้าพระองค์ขาดที่หลบภัย ไม่มีผู้ใดห่วงใยจิตใจของข้าพระองค์เลย

142:4 I looked on my right hand, and beheld, but there was no man that would know me: refuge failed me; no man cared for my soul.

142:5 ข้าพระองค์ได้ร้องทูลต่อพระองค์ โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ข้าพระองค์ทูลแล้วว่า “พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ และเป็นส่วนของข้าพระองค์ในแผ่นดินของคนเป็น

142:5 I cried unto thee, O LORD: I said, Thou art my refuge and my portion in the land of the living.

142:6 ขอทรงใส่พระทัยต่อคำร้องทูลของข้าพระองค์เถิด เพราะข้าพระองค์ถูกนำลงมาต่ำมากนัก ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากบรรดาผู้ข่มเหงข้าพระองค์ เพราะพวกเขาแข็งแรงเกินกำลังของข้าพระองค์

142:6 Attend unto my cry; for I am brought very low: deliver me from my persecutors; for they are stronger than I.

142:7 ขอทรงพาจิตใจของข้าพระองค์ออกจากคุก เพื่อข้าพระองค์จะสรรเสริญพระนามของพระองค์ คนชอบธรรมจะล้อมข้าพระองค์ไว้รอบเพราะพระองค์จะทรงกระทำแก่ข้าพระองค์อย่างบริบูรณ์”

142:7 Bring my soul out of prison, that I may praise thy name: the righteous shall compass me about; for thou shalt deal bountifully with me.

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope