กลับหน้าแรก / Main Menu

 

กิจการ 12 / Acts 12

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28]

กษัตริย์เฮโรดฆ่ายากอบและตั้งใจที่จะประหารชีวิตของเปโตร
12:1 บัดนี้ประมาณเวลานั้น กษัตริย์เฮโรดได้เหยียดพระหัตถ์ของท่านออกเพื่อทำร้ายบางคนในคริสตจักร

Herod Kills James and Intends to Slay Peter
12:1 Now about that time Herod the king stretched forth his hands to vex certain of the church.

12:2 และท่านได้ฆ่ายากอบพี่ชายของยอห์นด้วยดาบ

12:2 And he killed James the brother of John with the sword.

12:3 และเพราะท่านเห็นว่าการนั้นเป็นที่ชอบใจพวกยิว ท่านก็ดำเนินการต่อไปเพื่อจับเปโตรด้วย (ขณะนั้นเป็นวันทั้งหลายแห่งเทศกาลขนมปังไร้เชื้อ)

12:3 And because he saw it pleased the Jews, he proceeded further to take Peter also. (Then were the days of unleavened bread.)

12:4 และเมื่อท่านจับเปโตรแล้ว ท่านได้ให้จำเขาไว้ในคุก และมอบเขาไว้กับทหารสี่หมู่ ๆ ละสี่คนให้คุมเขาไว้ โดยตั้งใจว่าหลังจากเทศกาลอีสเตอร์แล้ว จะพาเขาออกมาให้แก่ประชาชน

12:4 And when he had apprehended him, he put him in prison, and delivered him to four quaternions of soldiers to keep him; intending after Easter to bring him forth to the people.

การประชุมอธิษฐาน ทูตสวรรค์ได้ปล่อยเปโตรจากคุก
12:5 เพราะฉะนั้นเปโตรจึงถูกจำไว้ในคุก แต่คริสตจักรได้อธิษฐานต่อพระเจ้าเผื่อเขาอย่างไม่หยุดหย่อน

Prayer Meeting: Angel Frees Peter from Prison
12:5 Peter therefore was kept in prison: but prayer was made without ceasing of the church unto God for him.

12:6 และเมื่อเฮโรดตั้งใจว่าจะพาเขาออกมา ในคืนเดียวกันนั้น เปโตรกำลังนอนหลับอยู่ระหว่างทหารสองคน โดยถูกพันธนาการด้วยโซ่สองเส้น และพวกคนยามเฝ้าอยู่หน้าประตูคุก

12:6 And when Herod would have brought him forth, the same night Peter was sleeping between two soldiers, bound with two chains: and the keepers before the door kept the prison.

12:7 และดูเถิด ทูตสวรรค์องค์นั้นขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้มาปรากฏแก่เขา และมีแสงสว่างส่องเข้ามาในคุก และทูตองค์นั้นสะกิดเปโตรที่สีข้าง และพยุงเขาให้ลุกขึ้น โดยกล่าวว่า “จงลุกขึ้นเร็ว ๆ” และโซ่เหล่านั้นของเขาก็หลุดออกจากมือของเขา

12:7 And, behold, the angel of the Lord came upon him, and a light shined in the prison: and he smote Peter on the side, and raised him up, saying, Arise up quickly. And his chains fell off from his hands.

12:8 และทูตสวรรค์องค์นั้นกล่าวแก่เขาว่า “จงคาดเอวของท่าน และสวมรองเท้าแตะของท่าน” และเขาก็ทำอย่างนั้น และทูตองค์นั้นกล่าวแก่เขาว่า “จงห่มผ้าของท่านรอบตัวท่าน และตามเรามาเถิด”

12:8 And the angel said unto him, Gird thyself, and bind on thy sandals. And so he did. And he saith unto him, Cast thy garment about thee, and follow me.

12:9 และเขาก็ออกไป และตามทูตองค์นั้นไป และไม่ทราบว่าสิ่งซึ่งถูกกระทำโดยทูตสวรรค์องค์นั้นเป็นความจริง แต่คิดว่าเขาได้เห็นนิมิต

12:9 And he went out, and followed him; and wist not that it was true which was done by the angel; but thought he saw a vision.

12:10 เมื่อท่านทั้งสองออกไปพ้นทหารยามชั้นที่หนึ่งและชั้นที่สองแล้ว ท่านทั้งสองก็มาถึงประตูเหล็กที่นำไปสู่นคร ซึ่งได้เปิดเองให้ท่านทั้งสอง และท่านทั้งสองได้ออกไป และเดินทางผ่านถนนสายหนึ่ง และในทันใดนั้นทูตสวรรค์องค์นั้นได้อันตรธานไปจากเขา

12:10 When they were past the first and the second ward, they came unto the iron gate that leadeth unto the city; which opened to them of his own accord: and they went out, and passed on through one street; and forthwith the angel departed from him.

12:11 และเมื่อเปโตรรู้สึกตัวแล้ว ท่านกล่าวว่า “บัดนี้ข้าพเจ้าทราบอย่างแน่นอนว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงส่งทูตสวรรค์ของพระองค์มา และได้ทรงช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากพระหัตถ์ของเฮโรด และพ้นจากการมุ่งร้ายทั้งหลายของประชาชนยิว”

12:11 And when Peter was come to himself, he said, Now I know of a surety, that the Lord hath sent his angel, and hath delivered me out of the hand of Herod, and from all the expectation of the people of the Jews.

12:12 และเมื่อเปโตรได้พิจารณาสิ่งนี้แล้ว ท่านก็มาถึงบ้านของมารีย์มารดาของยอห์น ผู้ซึ่งมีนามสกุลว่า มาระโก ที่นั่นมีหลายคนได้ประชุมอยู่ด้วยกันโดยอธิษฐานอยู่

12:12 And when he had considered the thing, he came to the house of Mary the mother of John, whose surname was Mark; where many were gathered together praying.

12:13 และขณะที่เปโตรเคาะประตูรั้วอยู่ หญิงสาวคนหนึ่งได้มาฟัง ชื่อโรดา

12:13 And as Peter knocked at the door of the gate, a damsel came to hearken, named Rhoda.

12:14 และเมื่อหญิงนั้นจำเสียงของเปโตรได้ หญิงนั้นก็ไม่เปิดประตูรั้วด้วยความยินดี แต่วิ่งเข้าไป และบอกว่าเปโตรยืนอยู่หน้าประตูรั้ว

12:14 And when she knew Peter's voice, she opened not the gate for gladness, but ran in, and told how Peter stood before the gate.

12:15 และพวกเขาได้พูดกับหญิงนั้นว่า “เจ้าเป็นบ้า” แต่หญิงคนนั้นยืนยันอย่างต่อเนื่องว่าเป็นอย่างนั้นจริง แล้วพวกเขากล่าวว่า “เป็นทูตสวรรค์ประจำตัวของเปโตร”

12:15 And they said unto her, Thou art mad. But she constantly affirmed that it was even so. Then said they, It is his angel.

12:16 แต่เปโตรยังคงเคาะอยู่ต่อไป และเมื่อพวกเขาได้เปิดประตูแล้ว และเห็นท่าน พวกเขาก็ประหลาดใจ

12:16 But Peter continued knocking: and when they had opened the door, and saw him, they were astonished.

12:17 แต่เปโตร ซึ่งส่งสัญญาณแก่พวกเขาด้วยมือให้พวกเขานิ่งเสีย ก็ประกาศแก่พวกเขาว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงพาท่านออกจากคุกอย่างไร และท่านกล่าวว่า “จงไปสำแดงสิ่งเหล่านี้แก่ยากอบ และแก่พวกพี่น้องทั้งหลาย” และท่านได้ออกไป และไปยังสถานที่อีกแห่งหนึ่ง

12:17 But he, beckoning unto them with the hand to hold their peace, declared unto them how the Lord had brought him out of the prison. And he said, Go shew these things unto James, and to the brethren. And he departed, and went into another place.

12:18 บัดนี้ ทันทีที่เป็นกลางวันแล้ว มีความวุ่นวายไม่น้อยในท่ามกลางพวกทหาร ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเปโตร

12:18 Now as soon as it was day, there was no small stir among the soldiers, what was become of Peter.

12:19 และเมื่อเฮโรดได้ค้นหาเปโตรและหาท่านไม่พบ เฮโรดได้ไต่สวนพวกทหารยาม และรับสั่งว่าพวกเขาควรถูกประหารชีวิต และเฮโรดเสด็จลงไปจากแคว้นยูเดียมายังเมืองซีซารียา และพักอยู่ที่นั่น

12:19 And when Herod had sought for him, and found him not, he examined the keepers, and commanded that they should be put to death. And he went down from Judaea to Caesarea, and there abode.

กษัตริย์เฮโรดสิ้นพระชนม์
12:20 และเฮโรดไม่พอใจกับชาวเมืองไทระและชาวเมืองไซดอนอย่างมาก แต่ชาวเมืองเหล่านั้นได้พร้อมใจกันมาหาท่าน และหลังจากทำให้บลัสทัสกรมวังของกษัตริย์เป็นเพื่อนของพวกเขาแล้ว ได้ขอเป็นไมตรีกัน เพราะว่าแผ่นดินของพวกเขาได้รับการเลี้ยงดูจากแผ่นดินของกษัตริย์นั้น

King Herod Dies
12:20 And Herod was highly displeased with them of Tyre and Sidon: but they came with one accord to him, and, having made Blastus the king's chamberlain their friend, desired peace; because their country was nourished by the king's country.

12:21 และในวันที่กำหนดไว้เฮโรด ซึ่งนุ่งห่มอาภรณ์แบบกษัตริย์ ได้ประทับบนราชบัลลังก์ของท่าน และมีพระราชดำรัสแก่พวกเขา

12:21 And upon a set day Herod, arrayed in royal apparel, sat upon his throne, and made an oration unto them.

12:22 และประชาชนตะโกนขึ้น โดยกล่าวว่า “เป็นพระสุรเสียงของพระ และมิใช่ของมนุษย์”

12:22 And the people gave a shout, saying, It is the voice of a god, and not of a man.

12:23 และในทันใดนั้น ทูตสวรรค์องค์นั้นขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตีท่านอย่างรุนแรง เพราะท่านมิได้ถวายสง่าราศีแด่พระเจ้า และท่านถูกกัดกินโดยตัวหนอนทั้งหลาย และสิ้นลม

12:23 And immediately the angel of the Lord smote him, because he gave not God the glory: and he was eaten of worms, and gave up the ghost.

12:24 แต่พระวจนะของพระเจ้าได้เจริญขึ้นและทวีคูณ

12:24 But the word of God grew and multiplied.

12:25 และบารนาบัสกับเซาโลกลับมาจากกรุงเยรูซาเล็ม เมื่อท่านทั้งสองได้กระทำให้การรับใช้ของพวกตนสำเร็จแล้ว และพายอห์นไปกับพวกตนด้วย ผู้ซึ่งมีนามสกุลว่า มาระโก

12:25 And Barnabas and Saul returned from Jerusalem, when they had fulfilled their ministry, and took with them John, whose surname was Mark.

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope