2 โครินธ์ 7 / 2 Corinthians 7
7:1 เหตุฉะนั้น โดยมีบรรดาพระสัญญาเหล่านี้แล้ว พวกที่รักอย่างยิ่ง จงให้พวกเราชำระพวกเราเองจากความโสโครกทุกอย่างแห่งเนื้อหนังและจิตวิญญาณ โดยทำให้ความบริสุทธิ์สมบูรณ์ในความเกรงกลัวพระเจ้า
7:1 Having therefore these promises, dearly beloved, let us cleanse ourselves from all filthiness of the flesh and spirit, perfecting holiness in the fear of God.เปาโลมีความปีติยินดีต่อการตอบสนองของชาวโครินธ์
7:2 จงรับพวกเราไว้เถิด พวกเราไม่ได้ทำผิดต่อผู้หนึ่งผู้ใดเลย พวกเราไม่ได้ทำให้ผู้หนึ่งผู้ใดเสื่อมทรามไป พวกเราไม่ได้โกงผู้หนึ่งผู้ใดเลย
Paul Rejoices in Corinthian Response to His Former Rebukes
7:2 Receive us; we have wronged no man, we have corrupted no man, we have defrauded no man.7:3 ข้าพเจ้าพูดสิ่งนี้ไม่ใช่เพื่อจะประณามพวกท่าน เพราะข้าพเจ้าเคยกล่าวแต่ก่อนว่า พวกท่านอยู่ในใจทั้งหลายของพวกเราเพื่อที่จะตายและที่จะเป็นพร้อมกับพวกท่าน
7:3 I speak not this to condemn you: for I have said before, that ye are in our hearts to die and live with you.7:4 ความกล้าหาญแห่งคำพูดของข้าพเจ้าต่อพวกท่านนั้นยิ่งใหญ่ ความภูมิใจของข้าพเจ้าต่อพวกท่านก็ยิ่งใหญ่ ข้าพเจ้าเต็มไปด้วยการปลอบประโลมใจ ข้าพเจ้ามีความปีติยินดีอย่างเหลือล้นในบรรดาความยากลำบากของพวกเรา
7:4 Great is my boldness of speech toward you, great is my glorying of you: I am filled with comfort, I am exceeding joyful in all our tribulation.7:5 เพราะว่าเมื่อพวกเราได้เข้ามาในแคว้นมาซิโดเนียแล้ว เนื้อหนังของพวกเราไม่ได้พักผ่อนเลย แต่พวกเรามีความทุกข์ลำบากอยู่รอบข้าง ภายนอกมีการต่อสู้ทั้งหลาย ภายในมีความกลัวต่าง ๆ
7:5 For, when we were come into Macedonia, our flesh had no rest, but we were troubled on every side; without were fightings, within were fears.7:6 แต่อย่างไรก็ตาม พระเจ้าผู้ทรงปลอบประโลมใจคนเหล่านั้นที่ท้อใจ ได้ทรงปลอบประโลมใจพวกเราโดยการมาของทิตัส
7:6 Nevertheless God, that comforteth those that are cast down, comforted us by the coming of Titus;7:7 และมิใช่โดยการมาของทิตัสเท่านั้น แต่โดยการปลอบประโลมใจซึ่งเขาได้รับการปลอบประโลมใจในพวกท่าน เมื่อเขาเล่าให้พวกเราฟังถึงความปรารถนาอย่างจริงจังของพวกท่าน ความโศกเศร้าของพวกท่าน ใจจดจ่อของพวกท่านที่มีต่อข้าพเจ้า จนข้าพเจ้าได้ปีติยินดีมากขึ้นไปอีก
7:7 And not by his coming only, but by the consolation wherewith he was comforted in you, when he told us your earnest desire, your mourning, your fervent mind toward me; so that I rejoiced the more.7:8 เพราะถึงแม้ว่าข้าพเจ้าได้ทำให้พวกท่านเสียใจด้วยจดหมายฉบับนั้น ข้าพเจ้าก็ไม่กลับใจ ถึงแม้ว่าข้าพเจ้าได้กลับใจ เพราะข้าพเจ้าดูออกว่า จดหมายฉบับนั้นเองได้ทำให้พวกท่านเสียใจ ถึงแม้ว่าความเสียใจนั้นเป็นเพียงชั่วขณะเท่านั้น
7:8 For though I made you sorry with a letter, I do not repent, though I did repent: for I perceive that the same epistle hath made you sorry, though it were but for a season.7:9 บัดนี้ข้าพเจ้าปีติยินดี มิใช่เพราะพวกท่านได้ถูกทำให้เสียใจ แต่เพราะพวกท่านได้เสียใจซึ่งนำไปสู่การกลับใจใหม่ เพราะว่าพวกท่านได้ถูกทำให้เสียใจตามอย่างทางของพระเจ้า เพื่อพวกท่านจะไม่ได้รับความเสียหายจากพวกเราในสิ่งใดเลย
7:9 Now I rejoice, not that ye were made sorry, but that ye sorrowed to repentance: for ye were made sorry after a godly manner, that ye might receive damage by us in nothing.7:10 เพราะว่าความเสียใจตามอย่างทางของพระเจ้ากระทำให้เกิดการกลับใจใหม่ ซึ่งนำไปสู่ความรอดที่ไม่ต้องคิดเปลี่ยนใจเลย แต่ความเสียใจแห่งโลกนี้กระทำให้เกิดความตาย
7:10 For godly sorrow worketh repentance to salvation not to be repented of: but the sorrow of the world worketh death.7:11 ด้วยว่าจงดูสิ่งเดียวกันนี้เถิด ที่พวกท่านได้เสียใจตามอย่างทางของพระเจ้า มันกระทำให้เกิดความระมัดระวังเพียงใดในพวกท่าน ใช่แล้ว กระทำให้เกิดการแก้ตัวพวกท่านเองเพียงใด ใช่แล้ว ความโกรธเคืองเพียงใด ใช่แล้ว ความกลัวเพียงใด ใช่แล้ว ความปรารถนาอย่างเร่าร้อนเพียงใด ใช่แล้ว ความกระตือรือร้นเพียงใด ใช่แล้ว การแก้แค้นสักเพียงใด ในสิ่งสารพัดพวกท่านได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าพวกท่านเองก็หมดจดในการนี้แล้ว
7:11 For behold this selfsame thing, that ye sorrowed after a godly sort, what carefulness it wrought in you, yea, what clearing of yourselves, yea, what indignation, yea, what fear, yea, what vehement desire, yea, what zeal, yea, what revenge! In all things ye have approved yourselves to be clear in this matter.7:12 เหตุฉะนั้น ถึงแม้ว่าข้าพเจ้าได้เขียนถึงพวกท่าน ข้าพเจ้าก็ไม่ได้เขียนเพราะเห็นแก่คนที่ได้ทำผิด หรือเพราะเห็นแก่คนที่ได้ทนต่อการผิดนั้น แต่เพื่อที่ความห่วงใยของพวกเราที่มีต่อพวกท่านในสายพระเนตรของพระเจ้าจะได้ปรากฏแก่พวกท่าน
7:12 Wherefore, though I wrote unto you, I did it not for his cause that had done the wrong, nor for his cause that suffered wrong, but that our care for you in the sight of God might appear unto you.7:13 เหตุฉะนั้น พวกเราจึงได้รับการปลอบประโลมใจในการปลอบประโลมของพวกท่าน ใช่แล้ว และพวกเรามีความปีติยินดีมากยิ่งขึ้นไปอีกเพราะความปีติยินดีของทิตัส เพราะว่าจิตวิญญาณของเขาได้รับความสดชื่นโดยพวกท่านทุกคน
7:13 Therefore we were comforted in your comfort: yea, and exceedingly the more joyed we for the joy of Titus, because his spirit was refreshed by you all.7:14 ด้วยว่าถ้าข้าพเจ้าได้อวดสิ่งใด ๆ แก่เขาเกี่ยวกับพวกท่าน ข้าพเจ้าก็ไม่ละอายใจเลย แต่พวกเราได้กล่าวสิ่งสารพัดแก่พวกท่านในความจริงฉันใด การโอ้อวดของพวกเรา ซึ่งข้าพเจ้าได้กระทำต่อหน้าทิตัส ก็ถูกพบว่าเป็นความจริงฉันนั้น
7:14 For if I have boasted any thing to him of you, I am not ashamed; but as we spake all things to you in truth, even so our boasting, which I made before Titus, is found a truth.7:15 และความรักภายในของเขาก็มีมากยิ่งขึ้นต่อพวกท่าน ขณะที่เขาระลึกถึงความเชื่อฟังของพวกท่านทุกคน ว่าพวกท่านได้ต้อนรับเขาด้วยความเกรงกลัวและตัวสั่นอย่างไร
7:15 And his inward affection is more abundant toward you, whilst he remembereth the obedience of you all, how with fear and trembling ye received him.7:16 เหตุฉะนั้นข้าพเจ้าจึงปีติยินดีที่ข้าพเจ้ามีความไว้เนื้อเชื่อใจในพวกท่านในสิ่งสารพัด
7:16 I rejoice therefore that I have confidence in you in all things.
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope