กลับหน้าแรก / Main Menu

ฮีบรู 3 / Hebrews 3

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13]

พระคริสต์ทรงอยู่เหนือโมเสส
3:1 เหตุฉะนั้น พี่น้องผู้บริสุทธิ์ บรรดาผู้เข้าส่วนแห่งการทรงเรียกจากสวรรค์นั้น จงพิจารณาอัครทูตและมหาปุโรหิตแห่งการยอมรับของพวกเรานั้นคือ พระเยซูคริสต์

Christ Is above Moses
3:1 Wherefore, holy brethren, partakers of the heavenly calling, consider the Apostle and High Priest of our profession, Christ Jesus;

3:2 ผู้ทรงสัตย์ซื่อต่อพระเจ้าผู้ได้ทรงแต่งตั้งพระองค์ไว้ เหมือนอย่างโมเสสได้สัตย์ซื่อในพรรคพวกของพระองค์ทั้งสิ้นด้วย

3:2 Who was faithful to him that appointed him, as also Moses was faithful in all his house.

3:3 เพราะว่ามนุษย์องค์นี้ทรงนับว่าสมควรได้รับพระเกียรติมากกว่าโมเสสมากนัก เช่นเดียวกับผู้สร้างบ้านมีเกียรติยศมากกว่าบ้านนั้น

3:3 For this man was counted worthy of more glory than Moses, inasmuch as he who hath builded the house hath more honour than the house.

3:4 ด้วยว่าบ้านทุกหลังถูกสร้างขึ้นโดยคนหนึ่งคนใด แต่ผู้ทรงสร้างสรรพสิ่งทั้งปวงก็คือพระเจ้า

3:4 For every house is builded by some man; but he that built all things is God.

3:5 และแท้จริงโมเสสนั้นสัตย์ซื่อในพรรคพวกของพระองค์ทั้งสิ้น เหมือนอย่างคนรับใช้ เพื่อจะได้เป็นพยานถึงสิ่งเหล่านั้นซึ่งจะถูกกล่าวต่อภายหลัง

3:5 And Moses verily was faithful in all his house, as a servant, for a testimony of those things which were to be spoken after;

3:6 แต่พระคริสต์นั้นในฐานะพระบุตรที่ทรงอยู่เหนือครอบครัวของพระองค์ ครอบครัวของพระองค์นั้นคือพวกเรา ถ้าพวกเรายึดความไว้เนื้อเชื่อใจและความปีติยินดีแห่งความหวังนั้นไว้ให้มั่นคงจนถึงที่สุด

3:6 But Christ as a son over his own house; whose house are we, if we hold fast the confidence and the rejoicing of the hope firm unto the end.

คำเตือน: การไม่เชื่อทำให้คนอิสราเอลพลาดการเข้าแผ่นดินคานาอัน
3:7 เหตุฉะนั้น (ตามที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ตรัสว่า ‘วันนี้ ถ้าท่านทั้งหลายจะฟังพระสุรเสียงของพระองค์

Warning: Unbelief of Israel Caused Them to Miss Canaan
3:7 Wherefore (as the Holy Ghost saith, To day if ye will hear his voice,

3:8 อย่าทำให้ใจของพวกท่านแข็งกระด้างไปเหมือนอย่างในครั้งกบฏนั้น ในวันแห่งการทดลองในถิ่นทุรกันดาร

3:8 Harden not your hearts, as in the provocation, in the day of temptation in the wilderness:

3:9 เมื่อบรรพบุรุษของพวกท่านทดลองเรา พิสูจน์เรา และได้เห็นบรรดากิจการของเราเป็นเวลาสี่สิบปี

3:9 When your fathers tempted me, proved me, and saw my works forty years.

3:10 เพราะเหตุนั้นเราจึงเคืองด้วยคนชั่วอายุนั้น และได้กล่าวว่า “พวกเขาหลงผิดในใจของตนเสมอ และพวกเขาไม่รู้จักทางทั้งหลายของเรา”

3:10 Wherefore I was grieved with that generation, and said, They do alway err in their heart; and they have not known my ways.

3:11 ดังนั้นเราจึงได้ปฏิญาณในความพิโรธของเราว่า “เขาทั้งหลายจะไม่เข้าไปในการหยุดพักของเรา”’)

3:11 So I sware in my wrath, They shall not enter into my rest.)

3:12 จงเอาใจใส่ พี่น้องทั้งหลาย เกรงว่ามีผู้หนึ่งผู้ใดในพวกท่านที่มีใจชั่วร้ายแห่งการไม่เชื่อ ในการหลงไปจากพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่

3:12 Take heed, brethren, lest there be in any of you an evil heart of unbelief, in departing from the living God.

3:13 แต่จงเตือนสติกันและกันทุกวัน ขณะที่เรียกกันว่า “วันนี้” เกรงว่าจะมีผู้หนึ่งผู้ใดในพวกท่านมีใจแข็งกระด้างไปโดยทางการหลอกลวงแห่งบาป

3:13 But exhort one another daily, while it is called To day; lest any of you be hardened through the deceitfulness of sin.

3:14 เพราะว่าพวกเราถูกทำให้เป็นผู้เข้าส่วนกับพระคริสต์ ถ้าพวกเรายึดตอนต้นแห่งความไว้เนื้อเชื่อใจของพวกเราให้มั่นคงจนถึงที่สุด

3:14 For we are made partakers of Christ, if we hold the beginning of our confidence stedfast unto the end;

3:15 ขณะมีการกล่าวไว้ว่า ‘วันนี้ ถ้าท่านทั้งหลายจะฟังพระสุรเสียงของพระองค์ อย่าทำให้ใจของพวกท่านแข็งกระด้างไปเหมือนอย่างในครั้งกบฏนั้น’

3:15 While it is said, To day if ye will hear his voice, harden not your hearts, as in the provocation.

3:16 เพราะบางคน เมื่อพวกเขาได้ยินแล้ว ก็ได้ยั่วยุ ถึงกระนั้นไม่ใช่ทุกคนที่ออกมาจากประเทศอียิปต์โดยโมเสส

3:16 For some, when they had heard, did provoke: howbeit not all that came out of Egypt by Moses.

3:17 และพระองค์ได้ทรงเป็นทุกข์พระทัยกับใครหนอเป็นเวลาสี่สิบปีนั้น ก็กับคนเหล่านั้นที่ได้กระทำบาป ซึ่งซากศพของพวกเขาได้ล้มลงในถิ่นทุรกันดารมิใช่หรือ

3:17 But with whom was he grieved forty years? was it not with them that had sinned, whose carcases fell in the wilderness?

3:18 และพระองค์ได้ทรงปฏิญาณไว้แก่ใครหนอว่า เขาทั้งหลายจะไม่เข้าไปในการหยุดพักของพระองค์ มิใช่แก่คนเหล่านั้นที่ไม่เชื่อหรอกหรือ

3:18 And to whom sware he that they should not enter into his rest, but to them that believed not?

3:19 ฉะนั้นพวกเราจึงเห็นว่า พวกเขาไม่สามารถเข้าไปได้เพราะความไม่เชื่อ

3:19 So we see that they could not enter in because of unbelief.

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope