อิสยาห์ 22 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
[43]
[44]
[45]
[46]
[47]
[48]
[49]
[50]
[51]
[52]
[53]
[54]
[55]
[56]
[57]
[58]
[59]
[60]
[61]
[62]
[63]
[64]
[65]
[66]
ภาระเกี่ยวกับหุบเขาแห่งนิมิต
22:1 ภาระเกี่ยวกับหุบเขาแห่งนิมิต ตอนนี้เจ้าเป็นอะไรไป ที่เจ้าขึ้นไปบนหลังคาบ้านหมดทั้งตัว
22:2 เจ้าที่เต็มไปด้วยเสียงอึกทึกครึกโครม เป็นเมืองที่วุ่นวาย เป็นเมืองที่ปีติยินดี บรรดาผู้ชายที่ถูกฆ่าแล้วของเจ้า มิได้ถูกฆ่าด้วยดาบ หรือตายในการสู้รบ
22:3 เหล่าผู้ปกครองของเจ้าได้หนีไปด้วยกันหมดแล้ว พวกเขาถูกมัดรวมกันไว้โดยพวกนักธนู ทุกคนที่ถูกพบในตัวเจ้าถูกมัดรวมกันไว้แล้ว ผู้ซึ่งได้หนีมาจากที่ไกล
22:4 เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า หันไปเสียจากข้าพเจ้าเถิด ข้าพเจ้าจะร้องไห้อย่างขมขื่น อย่าอุตส่าห์ปลอบใจข้าพเจ้าเลย เหตุด้วยการถูกปล้นของธิดาแห่งประชากรของข้าพเจ้า
22:5 เพราะเป็นวันแห่งความทุกข์ยาก และแห่งการเหยียบย่ำ และแห่งความงุนงง โดยองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธา ในหุบเขาแห่งนิมิต ซึ่งพังบรรดากำแพงลง และแห่งการโห่ร้องให้แก่ภูเขาทั้งหลาย
22:6 และเอลามได้หยิบแล่งธนู กับเหล่ารถม้าศึกของบรรดาพลรบและทหารม้าทั้งหลาย และคีร์ก็เผยโล่
22:7 และต่อมาที่บรรดาหุบเขาที่ดีที่สุดของท่านจะเต็มไปด้วยรถม้าศึกทั้งหลาย และบรรดาทหารม้าจะจัดแนวรบไว้ที่ประตูเมือง
22:8 และพระองค์ทรงเอาสิ่งปิดบังของยูดาห์ไปเสียแล้ว และในวันนั้นท่านได้มองที่เครื่องอาวุธแห่งบ้านของป่าไม้
22:9 ท่านทั้งหลายได้เห็นบรรดาช่องโหว่แห่งนครของดาวิดด้วยว่า ช่องโหว่เหล่านั้นมีอยู่หลายแห่ง และท่านทั้งหลายได้เก็บรวบรวมน้ำเหล่านั้นแห่งบ่อล่างไว้
22:10 และพวกท่านได้นับจำนวนบ้านแห่งกรุงเยรูซาเล็ม และบ้านเหล่านั้นพวกท่านได้พังลงเพื่อเสริมกำแพงเมือง
22:11 พวกท่านทำคูน้ำไว้ระหว่างกำแพงทั้งสองเพื่อรับน้ำของสระเก่าด้วย แต่พวกท่านมิได้มองดูที่ผู้สร้างของมัน และมิได้เอาใจใส่ผู้ที่ทรงวางแผนงานนี้ไว้นานมาแล้ว
22:12 และในวันนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาทรงเรียกให้ร้องไห้ และคร่ำครวญ และให้มีศีรษะโล้น และให้คาดตัวด้วยผ้ากระสอบ
22:13 และดูเถิด มีความชื่นบานและความยินดี มีการฆ่าบรรดาวัวตัวผู้ และการฆ่าแกะทั้งหลาย มีการกินเนื้อ และการดื่มน้ำองุ่น จงให้พวกเรากินและดื่มเถิด เพราะว่าพรุ่งนี้พวกเราก็จะตาย
22:14 และได้ทรงสำแดงในหูของข้าพเจ้าโดยทางพระเยโฮวาห์จอมโยธาว่า แน่ทีเดียว ความชั่วช้าอันนี้จะไม่ถูกชำระไปจากพวกเจ้า จนกว่าพวกเจ้าจะตาย องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ
การพิพากษาต่อเชบนาห์
22:15 องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า ไปเถิด เจ้าจงไปหานายคลังคนนี้ คือไปยังเชบนาห์ ผู้ซึ่งดูแลราชสำนัก และจงกล่าวว่า
22:16 เจ้ามีอะไรบ้างที่นี่ และเจ้ามีใครอยู่ที่นี่ ที่เจ้าได้สกัดอุโมงค์ฝังศพเพื่อตัวเจ้าเองที่นี่ เหมือนคนที่สกัดอุโมงค์ฝังศพเพื่อตัวเองบนที่สูง และที่สลักที่อยู่อาศัยสำหรับตนเองในศิลาก้อนหนึ่ง
22:17 ดูเถิด พระเยโฮวาห์จะทรงพาเจ้าออกไปด้วยการเป็นเชลยอันทรงฤทธิ์ และจะทรงปกคลุมเจ้าไว้อย่างแน่นอน
22:18 แน่ทีเดียว พระองค์จะทรงกลิ้งเจ้าอย่างรุนแรง และขว้างเจ้าไปอย่างลูกบอลเข้าไปในแผ่นดินกว้าง เจ้าจะตายที่นั่น และที่นั่นบรรดารถม้าศึกแห่งสง่าราศีของเจ้าจะเป็นความอัปยศแก่บ้านเจ้านายของเจ้า
22:19 และเราจะผลักเจ้าออกไปจากตำแหน่งของเจ้า และจากหน้าที่ของเจ้า พระองค์จะดึงเจ้าลงมา
22:20 และต่อมาในวันนั้น เราจะเรียกผู้รับใช้ของเรา คือเอลียาคิม บุตรชายของฮิลคียาห์
22:21 และเราจะสวมเสื้อยศของเจ้าให้เขา และจะเสริมกำลังให้เขาด้วยผ้าคาดเอวของเจ้า และเราจะมอบอำนาจปกครองของเจ้าไว้ในมือของเขา และเขาจะเป็นบิดาคนหนึ่งแก่ชาวกรุงเยรูซาเล็มและแก่วงศ์วานของยูดาห์
22:22 และลูกกุญแจของวังดาวิดเราจะวางไว้บนบ่าของเขา ดังนั้นเขาจะเปิดและจะไม่มีผู้ใดปิด และเขาจะปิดและจะไม่มีผู้ใดเปิด
22:23 และเราจะตอกเขาแน่นไว้เหมือนหมุดในสถานที่มั่นคง และเขาจะเป็นดั่งบัลลังก์อันเปี่ยมสง่าราศีแก่วงศ์วานบิดาของเขา
22:24 และเขาทั้งหลายจะแขวนสง่าราศีทั้งสิ้นของวงศ์วานบิดาของเขาไว้บนตัวเขา ลูกหลานและผู้สืบเชื้อสาย คือภาชนะทั้งหมดที่จุได้ปริมาณน้อย ตั้งแต่ภาชนะถ้วยไปจนถึงภาชนะขวดทั้งสิ้น
22:25 ในวันนั้น พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสว่า หมุดที่ปักแน่นอยู่ในสถานที่มั่นคงนั้นจะถูกถอนออก และจะถูกโค่นลง และร่วงลงมา และภาระที่เคยอยู่บนนั้นจะถูกตัดออก เพราะพระเยโฮวาห์ได้ตรัสไว้แล้ว
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope