กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

โยบ 4

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42]

เอลีฟัสตอบโยบ
4:1 แล้วเอลีฟัสชาวเทมานตอบและกล่าวว่า
4:2 “ถ้าพวกข้าลองพูดกับท่าน ท่านจะเศร้าโศกไหม แต่ใครสามารถอดกลั้นไม่ให้พูดได้
4:3 ดูเถิด ท่านได้สั่งสอนคนมากมายแล้ว และท่านได้เสริมมือที่อ่อนเปลี้ยให้มีกำลัง
4:4 บรรดาถ้อยคำของท่านได้สนับสนุนคนที่กำลังสะดุด และท่านได้เสริมเข่าที่อ่อนเปลี้ยให้มีกำลัง
4:5 แต่บัดนี้มันมาถึงท่านแล้ว และท่านอ่อนกำลัง มันแตะต้องท่านเข้า และท่านก็ลำบากใจ
4:6 นี่คือความยำเกรงของท่าน ความไว้เนื้อเชื่อใจของท่าน ความหวังของท่าน และความเที่ยงธรรมแห่งทางทั้งหลายของท่านมิใช่หรือ
4:7 ขอจำไว้หน่อยเถิด ข้าขอร้องท่านว่า ผู้ที่ไร้ความผิดเคยพินาศหรือ หรือคนชอบธรรมเคยถูกตัดออกที่ไหน
4:8 ตามที่ข้าได้เห็น บรรดาผู้ที่ไถความชั่วช้า และหว่านความชั่ว ก็ได้เกี่ยวเก็บอย่างนั้น
4:9 โดยลมหายใจของพระเจ้า พวกเขาพินาศ และโดยลมแห่งช่องพระนาสิกของพระองค์ พวกเขาถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง
4:10 เสียงคำรามของสิงโต และเสียงของสิงโตดุร้าย และบรรดาฟันของสิงโตหนุ่มก็หักเสียแล้ว
4:11 สิงโตแก่พินาศเพราะขาดเหยื่อ และลูก ๆ ของสิงโตที่แข็งแรงก็กระจัดกระจายไป
4:12 บัดนี้ สิ่งหนึ่งได้มาถึงข้าอย่างลับ ๆ และหูของข้าได้ยินเสียงกระซิบหน่อยหนึ่ง
4:13 ในความคิดต่าง ๆ จากบรรดานิมิตแห่งค่ำคืน เมื่อคนทั้งหลายหลับสนิท
4:14 ความครั่นคร้ามมาอยู่เหนือข้าและความสั่นเทิ้ม ซึ่งทำให้กระดูกทั้งสิ้นของข้าสั่นสะเทือน
4:15 แล้ววิญญาณตนหนึ่งผ่านไปต่อหน้าข้า ขนแห่งเนื้อหนังของข้าลุกชัน
4:16 มันนิ่งอยู่ แต่ข้ามองเห็นรูปร่างของมันไม่ชัด สัณฐานหนึ่งอยู่ต่อหน้าต่อตาของข้า มีความเงียบ และข้าได้ยินเสียงหนึ่งซึ่งกล่าวว่า
4:17 ‘มนุษย์ที่ตายได้จะชอบธรรมมากกว่าพระเจ้าหรือ มนุษย์จะบริสุทธิ์มากกว่าผู้ทรงสร้างเขาหรือ
4:18 ดูเถิด พระองค์ไม่ทรงวางพระทัยในพวกผู้รับใช้ของพระองค์ และพวกทูตสวรรค์ของพระองค์ พระองค์ได้ทรงกล่าวโทษว่าได้กระทำอย่างโง่เขลา
4:19 พระองค์ทรงวางพระทัยในคนเหล่านั้นที่อาศัยอยู่ในบ้านที่ทำด้วยดินเหนียวน้อยยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด ผู้ซึ่งรากฐานของเขาอยู่ในผงคลีดิน ผู้ซึ่งถูกขยี้ต่อหน้าตัวมอด
4:20 พวกเขาถูกทำลายตั้งแต่เวลาเช้าถึงเวลาเย็น พวกเขาพินาศไปเป็นนิตย์โดยไม่มีผู้ใดสนใจ
4:21 ความเลิศเลอของพวกเขาซึ่งอยู่ภายในพวกเขาไม่หมดสิ้นไปหรือ พวกเขาตายโดยปราศจากสติปัญญา’”

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope