กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

ลูกา 22

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24]

ยูดาสตกลงว่าจะทรยศพระเยซู (มธ 26:14-15; มก 14:10-11)
22:1 บัดนี้เทศกาลเลี้ยงขนมปังไร้เชื้อมาใกล้แล้ว ซึ่งถูกเรียกว่า ปัสกา
22:2 และพวกปุโรหิตใหญ่กับพวกธรรมาจารย์หาโอกาสว่า พวกเขาจะฆ่าพระองค์ได้อย่างไร เพราะพวกเขากลัวประชาชน
22:3 แล้วซาตานเข้าไปสิงในยูดาส ที่มีนามสกุลว่าอิสคาริโอท โดยอยู่ในจำนวนสิบสองคนนั้น
22:4 และเขาไปตามทางของตน และปรึกษากับพวกปุโรหิตใหญ่และพวกนายทหารว่า เขาจะทรยศพระองค์ให้พวกเขาได้อย่างไร
22:5 และพวกเขาก็ดีใจ และตกลงว่าจะให้เงินแก่เขา
22:6 และยูดาสได้สัญญาไว้ และหาโอกาสที่จะทรยศพระองค์ให้แก่พวกเขาเมื่อว่างประชาชน

การเตรียมสำหรับเทศกาลปัสกา (มธ 26:17-19; มก 14:12-16)
22:7 แล้ววันแห่งเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อมาถึงแล้ว เมื่อลูกแกะสำหรับปัสกานั้นต้องถูกฆ่าเสีย
22:8 และพระองค์ทรงส่งเปโตรและยอห์นไป โดยตรัสว่า “จงไปและจัดเตรียมปัสกาไว้ให้พวกเรา เพื่อพวกเราจะกิน”
22:9 และเขาทั้งสองทูลพระองค์ว่า “พระองค์ทรงปรารถนาที่จะให้ข้าพระองค์ทั้งหลายจัดเตรียมที่ไหน”
22:10 และพระองค์ตรัสแก่เขาทั้งสองว่า “ดูเถิด เมื่อท่านทั้งสองเข้าไปในกรุงแล้ว ชายคนหนึ่งที่กำลังทูนหม้อน้ำมาจะพบพวกท่าน จงตามคนนั้นเข้าไปในบ้านที่เขาเข้าไปนั้น
22:11 และพวกท่านจะกล่าวแก่เจ้าของบ้านนั้นว่า ‘พระอาจารย์ตรัสแก่ท่านว่า “ห้องรับรองแขกอยู่ที่ไหน ที่ซึ่งเราจะกินปัสกากับพวกสาวกของเรานั้น”’
22:12 และเจ้าของบ้านจะชี้ให้พวกท่านเห็นห้องใหญ่ชั้นบนที่ตกแต่งไว้แล้ว ที่นั่นแหละ จงจัดเตรียมไว้เถิด”
22:13 และเขาทั้งสองจึงไป และพบเหมือนที่พระองค์ได้ตรัสแก่พวกเขา และพวกเขาได้จัดเตรียมปัสกาไว้พร้อม

เทศกาลปัสกา (มธ 26:20; มก 14:17; ยน 13)
22:14 และเมื่อถึงเวลานั้น พระองค์ทรงเอนพระกายลง และอัครทูตสิบสองคนนั้นก็เอนกายลงพร้อมกับพระองค์
22:15 และพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “ด้วยความปรารถนาเราปรารถนาที่จะกินปัสกานี้กับพวกท่าน ก่อนเราจะทนทุกข์
22:16 ด้วยว่าเรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายว่า เราจะไม่กินปัสกานี้อีก จนกว่าปัสกานั้นจะสำเร็จในอาณาจักรของพระเจ้า”
22:17 และพระองค์ทรงหยิบถ้วย และทรงขอบพระคุณ และตรัสว่า “จงรับถ้วยนี้ไป และแบ่งถ้วยนี้ในท่ามกลางพวกท่าน
22:18 เพราะเรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายว่า เราจะไม่ดื่มน้ำองุ่นจากเถาองุ่นต่อไปอีก จนกว่าอาณาจักรของพระเจ้าจะมา”

การตั้งพิธีระลึกถึงองค์พระผู้เป็นเจ้า (มธ 26:26-29; มก 14:22-25; 1 คร 11:23-26)
22:19 และพระองค์ทรงหยิบขนมปัง และทรงขอบพระคุณ และทรงหักมัน และส่งให้แก่พวกสาวก โดยตรัสว่า “นี่เป็นกายของเรา ซึ่งได้ให้สำหรับท่านทั้งหลาย จงกระทำอย่างนี้ให้เป็นที่ระลึกถึงเรา”
22:20 ในทำนองเดียวกัน ทรงหยิบถ้วยเหมือนกันหลังจากอาหารเย็น โดยตรัสว่า “ถ้วยนี้เป็นพันธสัญญาใหม่ในโลหิตของเรา ซึ่งหลั่งออกมาเพื่อท่านทั้งหลาย

อัครทูตคนหนึ่งจะทรยศพระเยซู (มธ 26:21-25; มก 14:18-21; ยน 13:18-30)
22:21 แต่ดูเถิด มือของคนที่ทรยศเราก็อยู่กับเราบนโต๊ะ
22:22 และบุตรมนุษย์จะเสด็จไปตามที่ได้ทรงดำริไว้แล้วจริง แต่วิบัติแก่คนนั้น ซึ่งโดยคนนั้นบุตรมนุษย์ถูกทรยศไว้”
22:23 และพวกเขาเริ่มสอบถามในท่ามกลางพวกเขาเองว่า คนไหนในพวกเขาจะกระทำสิ่งนี้

ยากอบและยอห์นอยากเป็นใหญ่
22:24 และมีการเถียงกันในท่ามกลางพวกเขาด้วยว่า คนไหนในพวกเขาจะถูกนับว่าเป็นใหญ่ที่สุด
22:25 และพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า “บรรดากษัตริย์ของพวกคนต่างชาติย่อมเป็นเจ้าเหนือพวกเขา และคนทั้งหลายที่ใช้อำนาจเหนือพวกเขา ถูกเรียกว่าผู้มีพระคุณทั้งหลาย
22:26 แต่พวกท่านจะไม่เป็นอย่างนั้น แต่ผู้ที่เป็นใหญ่ที่สุดในท่ามกลางพวกท่าน ให้ผู้นั้นเป็นเหมือนผู้มีอายุน้อยกว่า และผู้ที่เป็นเอกเป็นต้น ให้เป็นเหมือนคนที่รับใช้
22:27 ด้วยว่าใครเป็นใหญ่กว่า ผู้ที่เอนกายลงรับประทานอาหาร หรือผู้ที่รับใช้ ผู้ที่เอนกายลงรับประทานอาหารมิใช่หรือ แต่ว่าในท่ามกลางท่านทั้งหลายเราเป็นเหมือนผู้ที่รับใช้

พวกอัครทูตจะพิพากษาคนอิสราเอลในอาณาจักรของพระเจ้า
22:28 ท่านทั้งหลายเป็นคนเหล่านั้นซึ่งได้อยู่ต่อเนื่องกับเราในบรรดาการถูกทดลองของเรา
22:29 และเรากำหนดอาณาจักรหนึ่งไว้ให้แก่ท่านทั้งหลาย เหมือนที่พระบิดาของเราได้ทรงกำหนดไว้ให้แก่เรา
22:30 เพื่อท่านทั้งหลายจะกินและดื่มที่โต๊ะของเราในอาณาจักรของเรา และนั่งบนบรรดาบัลลังก์โดยพิพากษาคนอิสราเอลสิบสองเผ่า”

ทรงพยากรณ์ถึงการปฏิเสธของเปโตร (มธ 26:33-35; มก 14:29-31)
22:31 และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ซีโมน ซีโมนเอ๋ย ดูเถิด ซาตานได้ปรารถนาที่จะได้พวกท่านไป เพื่อมันจะฝัดร่อนพวกท่านเหมือนข้าวสาลี
22:32 แต่เราได้อธิษฐานเผื่อตัวท่าน เพื่อความเชื่อของท่านจะไม่ขาดไป และเมื่อท่านหันกลับมาแล้ว จงชูกำลังพี่น้องทั้งหลายของท่าน”
22:33 และเขาทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์พร้อมแล้วที่จะไปกับพระองค์ ทั้งเข้าคุกและถึงแก่ความตาย”
22:34 และพระองค์ตรัสว่า “เราบอกท่าน เปโตรเอ๋ย ว่าไก่จะไม่ขันวันนี้ ก่อนท่านจะปฏิเสธสามครั้งว่าท่านรู้จักเรา”

พวกสาวกออกไปพร้อมกับคำทรงเตือน
22:35 และพระองค์ตรัสกับพวกสาวกว่า “เมื่อเราได้ส่งท่านทั้งหลายออกไปโดยปราศจากกระเป๋า และย่าม และบรรดารองเท้านั้น พวกท่านขัดสนสิ่งใดบ้างหรือ” และเขาทั้งหลายทูลว่า “ไม่ได้ขาดสิ่งใดเลย”
22:36 แล้วพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “แต่บัดนี้ ผู้ที่มีกระเป๋า ให้ผู้นั้นเอามันไป และย่ามของเขาเช่นกัน และผู้ที่ไม่มีดาบก็ให้เขาขายเสื้อผ้าของตน และซื้อดาบเล่มหนึ่ง
22:37 ด้วยว่าเรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายว่า พระวจนะนี้ซึ่งถูกเขียนไว้แล้วนั้นยังต้องสำเร็จในเราว่า ‘และท่านได้ถูกนับเข้าในท่ามกลางบรรดาผู้ละเมิด’ เพราะว่าสิ่งทั้งหลายที่เกี่ยวข้องกับเรานั้นมีจุดจบ”
22:38 และเขาทั้งหลายทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ดูเถิด นี่คือดาบสองเล่ม” และพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “ก็เพียงพอแล้ว”

พระเยซูในสวนเกทเสมนี (มธ 26:36-46; มก 14:32-42; ยน 18:1)
22:39 และพระองค์ทรงออกมา และเสด็จไป ตามที่พระองค์เคยทำ ไปยังภูเขามะกอกเทศ และพวกสาวกของพระองค์ก็ตามพระองค์ไปด้วย
22:40 และเมื่อพระองค์ทรงอยู่ที่สถานที่นั้นแล้ว พระองค์ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า “จงอธิษฐานขอให้ท่านทั้งหลายไม่เข้าในการทดลอง”
22:41 และพระองค์ทรงปลีกตัวออกไปจากพวกเขาไกลประมาณขว้างหินตก และทรงคุกเข่าลง และอธิษฐาน
22:42 โดยทูลว่า “พระบิดาเจ้าข้า ถ้าพระองค์พอพระทัย ขอให้ถ้วยนี้เลื่อนพ้นไปจากข้าพระองค์เถิด แต่อย่างไรก็ดีอย่าให้เป็นไปตามความประสงค์ของข้าพระองค์ แต่ให้น้ำพระทัยของพระองค์สำเร็จเถิด”
22:43 และทูตสวรรค์องค์หนึ่งมาปรากฏแก่พระองค์จากสวรรค์ โดยช่วยชูกำลังพระองค์
22:44 และเมื่อพระองค์ทรงปวดร้าว พระองค์ยิ่งทรงอธิษฐานหนักมากขึ้น และหยาดเหงื่อของพระองค์เป็นเหมือนโลหิตหยดใหญ่ ๆ ร่วงลงสู่พื้นดิน
22:45 และเมื่อพระองค์ทรงลุกขึ้นจากการอธิษฐานแล้ว และเสด็จมาถึงพวกสาวกของพระองค์ พระองค์ทรงพบพวกเขานอนหลับอยู่ด้วยความเศร้าใจ
22:46 และพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “ท่านทั้งหลายนอนหลับทำไม จงลุกขึ้นและอธิษฐาน เกรงว่าท่านทั้งหลายจะเข้าในการทดลอง”

พระเยซูทรงถูกทรยศด้วยการจุบ (มธ 26:47-56; มก 14:43-50; ยน 18:3-11)
22:47 และขณะที่พระองค์ยังตรัสอยู่ ดูเถิด มีคนเป็นอันมาก และผู้ที่ถูกเรียกว่า ยูดาส คนหนึ่งในสิบสองคนนั้น นำหน้าพวกเขามา และเข้ามาใกล้พระเยซูเพื่อจะจุบพระองค์
22:48 แต่พระเยซูตรัสกับเขาว่า “ยูดาสเอ๋ย ท่านจะทรยศบุตรมนุษย์ด้วยการจุบหรือ”
22:49 เมื่อคนทั้งหลายซึ่งอยู่รอบพระองค์เห็นว่าจะเกิดอะไรต่อไป พวกเขาจึงทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า พวกเราควรฟันด้วยดาบหรือ”
22:50 และคนหนึ่งในพวกเขา ได้ฟันผู้รับใช้คนหนึ่งของมหาปุโรหิต และตัดหูข้างขวาของเขาขาด
22:51 และพระเยซูทรงตอบและตรัสว่า “ท่านทั้งหลายพอเสียทีเถอะ” และพระองค์ทรงแตะต้องใบหูของคนนั้น และรักษาเขาให้หาย
22:52 แล้วพระเยซูตรัสแก่พวกปุโรหิตใหญ่ และพวกนายทหารรักษาพระวิหาร และพวกผู้อาวุโสซึ่งมายังพระองค์นั้นว่า “ท่านทั้งหลายออกมาเหมือนต่อสู้กับโจรหรือ พร้อมด้วยดาบหลายเล่มและไม้ตะบองหลายอัน
22:53 เมื่อเราได้อยู่กับท่านทั้งหลายในพระวิหารทุกวัน พวกท่านก็ไม่ได้ยื่นมือออกจับเรา แต่นี่เป็นเวลาของพวกท่าน และเป็นอำนาจแห่งความมืด”

พระเยซูทรงถูกจับ เปโตรปฏิเสธพระองค์ (มธ 26:57, 69-75; มก 14:53-54, 66-72; ยน 18:12-18, 25-27)
22:54 แล้วพวกเขาก็จับพระองค์ และนำพระองค์ไป และพาพระองค์เข้าไปในบ้านของมหาปุโรหิต และเปโตรติดตามไปห่าง ๆ
22:55 และเมื่อพวกเขาก่อกองไฟที่กลางลานบ้านและนั่งลงด้วยกันแล้ว เปโตรก็นั่งลงในท่ามกลางพวกเขา
22:56 แต่สาวใช้คนหนึ่งเห็นเปโตรขณะที่เขานั่งอยู่ข้างกองไฟนั้น และเพ่งดูเขา และกล่าวว่า “ชายคนนี้ได้อยู่กับผู้นั้นด้วย”
22:57 และเปโตรปฏิเสธพระองค์ โดยกล่าวว่า “แม่เอ๋ย ข้าไม่รู้จักคนนั้น”
22:58 และหลังจากนั้นไม่นาน อีกคนหนึ่งเห็นเปโตร และกล่าวว่า “เจ้าเป็นพวกเดียวกับคนเหล่านั้นด้วย” และเปโตรกล่าวว่า “พ่อเอ๋ย ข้าไม่ได้เป็น”
22:59 และอยู่มาประมาณอีกหนึ่งชั่วโมงมีอีกคนหนึ่งยืนยันแข็งแรง โดยกล่าวว่า “แท้จริงแล้ว คนนี้อยู่กับเขาด้วย เพราะเขาเป็นชาวกาลิลี”
22:60 และเปโตรกล่าวว่า “พ่อเอ๋ย ข้าไม่รู้ว่าเจ้าพูดอะไร” และในทันใดนั้น ขณะที่เปโตรกำลังพูดอยู่ ไก่ก็ขัน
22:61 และองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหันไป และทอดพระเนตรดูเปโตร และเปโตรก็ระลึกถึงคำขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งพระองค์ได้ตรัสไว้แก่เขาว่า “ก่อนไก่ขัน ท่านจะปฏิเสธเราถึงสามครั้ง”
22:62 และเปโตรก็ออกไป และร้องไห้เป็นทุกข์นัก

พระเยซูทรงถูกเยาะเย้ยและโบยตี (มธ 26:67-68; มก 14:65; ยน 18:22-23)
22:63 และพวกคนที่คุมพระเยซูก็เยาะเย้ยพระองค์ และโบยตีพระองค์
22:64 และเมื่อพวกเขาเอาผ้าผูกปิดพระเนตรของพระองค์แล้ว พวกเขาก็ตบพระพักตร์พระองค์ และถามพระองค์ โดยกล่าวว่า “จงพยากรณ์เถอะว่า ใครกันที่ตบเจ้า”
22:65 และพวกเขาพูดคำหมิ่นประมาทต่อพระองค์อีกหลายประการ

พระเยซูต่อหน้าสภา (มธ 26:59-68; มก 14:55-65; ยน 18:19-24)
22:66 และทันทีที่เป็นรุ่งเช้าแล้ว พวกผู้อาวุโสของประชาชน กับพวกปุโรหิตใหญ่ และพวกธรรมาจารย์ได้มาด้วยกัน และพาพระองค์เข้าไปในสภาของพวกเขา โดยกล่าวว่า
22:67 “ท่านเป็นพระคริสต์หรือ จงบอกพวกเราเถิด” และพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า “ถ้าเราบอกพวกท่าน พวกท่านก็จะไม่เชื่อ
22:68 และถ้าเราถามพวกท่านเช่นกัน พวกท่านก็จะไม่ตอบเรา และจะไม่ปล่อยให้เราไป
22:69 แต่ตั้งแต่นี้ไปบุตรมนุษย์จะนั่งข้างขวาพระหัตถ์แห่งฤทธานุภาพของพระเจ้า”
22:70 แล้วพวกเขาทุกคนกล่าวว่า “แล้วท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้าหรือ” และพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “พวกท่านกล่าวแล้วว่าเราเป็น”
22:71 และเขาทั้งหลายกล่าวว่า “พวกเราต้องการพยานอะไรอีกเล่า เพราะว่าพวกเราเองได้ยินจากปากของเขาเองแล้ว”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope