กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

สุภาษิต 16

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31]

ความดีเปรียบกับความชั่วร้าย
16:1 บรรดาการตระเตรียมแห่งใจของมนุษย์ และคำตอบของลิ้น มาจากพระเยโฮวาห์
16:2 ทางทั้งสิ้นของมนุษย์ก็สะอาดในสายตาของเขาเอง แต่พระเยโฮวาห์ทรงชั่งจิตใจทั้งหลาย
16:3 จงมอบงานทั้งหลายของเจ้าไว้กับพระเยโฮวาห์ และความคิดทั้งหลายของเจ้าจะถูกสถาปนา
16:4 พระเยโฮวาห์ทรงสร้างทุกสิ่งไว้เพื่อพระองค์เอง ใช่แล้ว แม้แต่คนชั่วร้ายก็เพื่อวันแห่งความชั่วร้าย
16:5 ทุกคนที่มีความเย่อหยิ่งในใจก็เป็นที่น่าสะอิดสะเอียนต่อพระเยโฮวาห์ ถึงแม้ว่าจะลงมือช่วยกัน เขาจะไม่ถูกลงโทษก็หามิได้
16:6 โดยความเมตตาและความจริง ความชั่วช้าก็ถูกกำจัด และโดยความยำเกรงพระเยโฮวาห์ มนุษย์จึงหลีกหนีเสียจากความชั่วร้าย
16:7 เมื่อทางทั้งหลายของมนุษย์เป็นที่พอพระทัยพระเยโฮวาห์ แม้แต่บรรดาศัตรูของเขานั้นพระองค์ก็ทรงกระทำให้อยู่อย่างสันติกับเขาได้
16:8 มีทรัพย์น้อยแต่มีความชอบธรรมก็ดีกว่ามีรายได้มากโดยปราศจากความเที่ยงธรรม
16:9 ใจของมนุษย์คิดแผนงานแห่งทางของเขา แต่พระเยโฮวาห์ทรงนำย่างเท้าทั้งหลายของเขา
16:10 การตัดสินอันมาจากพระเจ้าอยู่ในริมฝีพระโอษฐ์ของกษัตริย์ พระโอษฐ์ของพระองค์ไม่ละเมิดในการพิพากษา
16:11 ตราชูและตาชั่งเที่ยงตรงเป็นของพระเยโฮวาห์ ลูกตุ้มทั้งสิ้นในถุงเป็นพระราชกิจของพระองค์
16:12 เป็นการน่าสะอิดสะเอียนต่อกษัตริย์ทั้งหลายที่จะกระทำความชั่ว เพราะว่าบัลลังก์นั้นถูกสถาปนาไว้โดยความชอบธรรม
16:13 ริมฝีปากที่ชอบธรรมเป็นที่พอพระทัยของกษัตริย์ทั้งหลาย และพระองค์เหล่านั้นทรงรักคนที่พูดสิ่งที่ถูกต้อง
16:14 พระพิโรธของกษัตริย์เป็นเหมือนอย่างพวกผู้สื่อสารแห่งความตาย แต่คนที่มีสติปัญญาจะระงับพระพิโรธนั้นได้
16:15 ในความผ่องใสแห่งสีพระพักตร์กษัตริย์ก็มีชีวิต และความโปรดปรานของพระองค์ก็เหมือนอย่างเมฆแห่งฝนปลายฤดู
16:16 การได้สติปัญญาก็ดีกว่าได้ทองคำสักเท่าใด และที่จะได้ความเข้าใจก็ดีกว่าเลือกเอาเงิน
16:17 ทางหลวงของคนเที่ยงธรรมคือการหันออกจากความชั่วร้าย คนที่รักษาทางของตนก็สงวนชีวิตของเขาไว้
16:18 ความเย่อหยิ่งไปก่อนการถูกทำลาย และจิตใจที่หยิ่งยโสก่อนการล้ม
16:19 การมีใจถ่อมอยู่ร่วมกับคนต่ำต้อยก็ดีกว่าการแบ่งของที่ริบมาร่วมกับคนเย่อหยิ่ง
16:20 คนที่จัดการธุระโดยใช้สติปัญญาจะพบความดี และผู้ใดก็ตามที่วางใจในพระเยโฮวาห์ เขาก็เป็นสุข
16:21 คนที่มีสติปัญญาในใจจะถูกเรียกว่าเป็นคนหยั่งรู้ และความอ่อนหวานแห่งริมฝีปากเพิ่มการเรียนรู้
16:22 ความเข้าใจเป็นน้ำพุแห่งชีวิตแก่คนที่มีความเข้าใจ แต่คำสั่งสอนของบรรดาคนโง่เป็นความโง่เขลา
16:23 ใจของคนที่มีสติปัญญาสั่งสอนปากของเขา และเพิ่มการเรียนรู้แก่ริมฝีปากของเขา
16:24 บรรดาถ้อยคำที่ไพเราะเป็นเหมือนอย่างรวงผึ้ง มีรสหวานแก่จิตใจ และเป็นสุขภาพแก่กระดูกทั้งหลาย
16:25 มีทางหนึ่งซึ่งดูเหมือนว่าถูกต้องแก่คน ๆ หนึ่ง แต่การสิ้นสุดลงของทางนั้นเป็นทางทั้งหลายแห่งความตาย
16:26 คนที่ทำงานก็ทำงานเพื่อตนเอง เพราะปากของเขาปรารถนาสิ่งนั้นสำหรับเขา
16:27 คนอธรรมขุดค้นความชั่วร้าย และในริมฝีปากของเขามีเหมือนอย่างไฟไหม้
16:28 คนตลบตะแลงหว่านการวิวาท และผู้กระซิบก็แยกเพื่อนสนิทออกจากกัน
16:29 คนทารุณล่อชวนเพื่อนบ้านของตน และนำเขาเข้าไปในทางที่ไม่ดี
16:30 เขาปิดตาของเขาเพื่อคิดบรรดาแผนงานที่ตลบตะแลง โดยการขยับริมฝีปากของเขา เขาทำให้ความชั่วร้ายเกิดขึ้น
16:31 ศีรษะที่มีผมหงอกเป็นมงกุฎแห่งสง่าราศี ถ้าพบศีรษะนั้นในทางแห่งความชอบธรรม
16:32 คนที่โกรธช้าก็ดีกว่าคนที่มีกำลังมาก และคนที่ปกครองจิตใจของตนก็ดีกว่าคนที่ยึดนครได้
16:33 สลากนั้นถูกทอดลงที่ตัก แต่การตัดสินทั้งสิ้นนั้นมาจากพระเยโฮวาห์

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope