กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

ลูกา 4

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24]

พระเยซูทรงถูกทดลอง (มธ 4:1-11; มก 1:12-13)
4:1 และพระเยซูซึ่งเต็มเปี่ยมด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ ได้เสด็จกลับไปจากแม่น้ำจอร์แดน และทรงถูกนำโดยพระวิญญาณเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร
4:2 ทรงถูกทดลองโดยพญามารเป็นเวลาสี่สิบวัน และในวันเหล่านั้นพระองค์ไม่ได้เสวยอะไรเลย และเมื่อสิ้นสี่สิบวันแล้ว หลังจากนั้นพระองค์ทรงหิว
4:3 และพญามารกล่าวแก่พระองค์ว่า “ถ้าท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า จงสั่งก้อนหินนี้ให้กลายเป็นอาหาร”
4:4 และพระเยซูทรงตอบมัน โดยตรัสว่า “มีเขียนไว้แล้วว่า ‘มนุษย์จะมีชีวิตอยู่โดยอาหารอย่างเดียวไม่ได้ แต่โดยพระวจนะทุกคำของพระเจ้า’”
4:5 และพญามาร เมื่อนำพระองค์ขึ้นไปบนภูเขาสูงลูกหนึ่งแล้ว ได้สำแดงบรรดาราชอาณาจักรแห่งแผ่นดินโลกในช่วงเวลาหนึ่งให้พระองค์ทอดพระเนตร
4:6 และพญามารกล่าวแก่พระองค์ว่า “อำนาจทั้งสิ้นนี้เราจะยกให้แก่ท่าน และสง่าราศีของราชอาณาจักรเหล่านั้น เพราะว่าอำนาจนั้นได้ถูกมอบไว้แก่เราแล้ว และผู้ใดก็ตามที่เราปรารถนาจะให้ เราจะให้อำนาจนั้นแก่ผู้นั้น
4:7 เหตุฉะนั้น ถ้าท่านจะนมัสการเรา สิ่งสารพัดเหล่านั้นจะเป็นของท่าน”
4:8 และพระเยซูทรงตอบและตรัสแก่มันว่า “เจ้าจงถอยไปข้างหลังเรา ซาตานเอ๋ย เพราะมีเขียนไว้แล้วว่า ‘ท่านจงนมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่าน และท่านจงปรนนิบัติพระองค์แต่ผู้เดียว’”
4:9 และมันก็นำพระองค์มายังกรุงเยรูซาเล็ม และวางพระองค์บนยอดหลังคาอันหนึ่งของพระวิหาร และกล่าวแก่พระองค์ว่า “ถ้าท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า จงทิ้งตัวลงไปจากที่นี่เถิด
4:10 เพราะมีเขียนไว้แล้วว่า ‘พระองค์จะทรงกำชับเหล่าทูตสวรรค์ของพระองค์ในเรื่องท่าน เพื่อให้รักษาท่านไว้
4:11 และในมือของพวกเขา เหล่าทูตสวรรค์จะประคองชูท่านไว้ เกรงว่าในเวลาหนึ่งเวลาใดท่านจะกระแทกเท้าของท่านเข้ากับก้อนหิน’”
4:12 และพระเยซูตรัสตอบมันว่า “มีคำกล่าวไว้ว่า ‘ท่านอย่าลองดีองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่าน’”
4:13 และเมื่อพญามารทำการทดลองทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว มันก็ละพระองค์ไปชั่วคราว

พระเยซูทรงเต็มเปี่ยมด้วยพระวิญญาณในแคว้นกาลิลี (มธ 4:12-16; มก 1:14)
4:14 และพระเยซูได้เสด็จกลับไปในฤทธิ์เดชของพระวิญญาณมายังแคว้นกาลิลี และชื่อเสียงของพระองค์ก็เลื่องลือไปตลอดทั่วบริเวณนั้นโดยรอบ
4:15 และพระองค์ทรงสั่งสอนในบรรดาธรรมศาลาของพวกเขา โดยได้รับการสรรเสริญจากทุกคน

พระเยซูเสด็จกลับไปยังธรรมศาลาในเมืองนาซาเร็ธ
4:16 และพระองค์เสด็จมายังเมืองนาซาเร็ธ ที่ซึ่งพระองค์ได้ทรงเจริญวัยขึ้น และตามธรรมเนียมของพระองค์ พระองค์เสด็จเข้าไปในธรรมศาลาในวันสะบาโต และทรงยืนขึ้นเพื่อจะอ่าน
4:17 และหนังสือของอิสยาห์ศาสดาพยากรณ์ได้ถูกส่งให้แก่พระองค์ และเมื่อพระองค์ทรงคลี่หนังสือนั้นออก พระองค์ก็พบสถานที่ที่เขียนไว้ว่า
4:18 ‘พระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่บนข้าพเจ้า เพราะว่าพระองค์ได้ทรงเจิมตั้งข้าพเจ้าไว้ให้ประกาศข่าวประเสริฐแก่คนยากจน พระองค์ได้ทรงส่งข้าพเจ้ามาให้รักษาคนที่ชอกช้ำระกำใจ ให้ร้องประกาศการช่วยให้พ้นแก่บรรดาเชลย และการได้รับการมองเห็นคืนมาแก่คนตาบอด ให้ปล่อยคนทั้งหลายที่ฟกช้ำให้ได้รับเสรีภาพ
4:19 เพื่อประกาศปีแห่งความโปรดปรานขององค์พระผู้เป็นเจ้า’
4:20 และพระองค์ทรงม้วนหนังสือนั้น และพระองค์ส่งหนังสือนั้นคืนให้แก่เจ้าหน้าที่ และทรงนั่งลง และตาของพวกเขาทุกคนที่อยู่ในธรรมศาลาก็เพ่งดูที่พระองค์
4:21 และพระองค์จึงเริ่มตรัสแก่พวกเขาว่า “ในวันนี้พระคัมภีร์ตอนนี้ก็สำเร็จในหูของท่านทั้งหลาย”
4:22 และทุกคนเป็นพยานรับรองพระองค์ และประหลาดใจด้วยบรรดาคำอันประกอบด้วยพระคุณซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์ และเขาทั้งหลายกล่าวว่า “คนนี้เป็นบุตรชายของโยเซฟมิใช่หรือ”
4:23 และพระองค์จึงตรัสแก่พวกเขาว่า “ท่านทั้งหลายจะกล่าวคำสุภาษิตข้อนี้แก่เราเป็นแน่ว่า ‘หมอเอ๋ย จงรักษาตัวเองเถิด สิ่งใดก็ตามที่พวกเราได้ยินว่าได้ถูกกระทำในเมืองคาเปอรนาอุม จงกระทำในบ้านเมืองของท่านที่นี่ด้วย’”
4:24 และพระองค์ตรัสว่า “เรากล่าวความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ไม่มีศาสดาพยากรณ์คนใดที่ได้รับการยอมรับในบ้านเมืองของตนเอง
4:25 แต่เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า มีหญิงม่ายหลายคนในอิสราเอลในวันเวลาของเอลียาห์ เมื่อฟ้าสวรรค์ถูกปิดเสียเป็นเวลาสามปีกับหกเดือน เมื่อเกิดการกันดารอาหารใหญ่ทั่วทั้งแผ่นดิน
4:26 แต่เอลียาห์มิได้ถูกส่งไปยังหญิงม่ายคนใด เว้นแต่ไปยังบ้านศาเรฟัท นครหนึ่งในแคว้นไซดอน ไปยังหญิงคนหนึ่งที่เป็นหญิงม่าย
4:27 และมีคนโรคเรื้อนหลายคนในอิสราเอลในวันเวลาของเอลีชาศาสดาพยากรณ์ แต่ไม่มีผู้ใดในพวกเขาที่ได้รับการรักษาให้หายสะอาด เว้นแต่นาอามานชาวซีเรีย”
4:28 และพวกเขาทุกคนในธรรมศาลา เมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งเหล่านี้ ก็เต็มไปด้วยความโกรธเคือง
4:29 และลุกขึ้น และผลักพระองค์ออกไปจากนคร และพาพระองค์ไปยังขอบหน้าผาของเนินเขาที่นครของพวกเขาถูกตั้งอยู่บนนั้น เพื่อพวกเขาจะโยนพระองค์ลงไป
4:30 แต่พระองค์ซึ่งดำเนินผ่านไปในท่ามกลางพวกเขา ก็เสด็จไปตามทางของพระองค์

พระเยซูทรงขับพวกผีออกในเมืองคาเปอรนาอุม (มก 1:23-26)
4:31 และพระองค์เสด็จลงมายังเมืองคาเปอรนาอุม นครหนึ่งแห่งแคว้นกาลิลี และได้สั่งสอนเขาทั้งหลายทุกวันสะบาโต
4:32 และคนทั้งหลายก็ประหลาดใจด้วยหลักคำสอนของพระองค์ เพราะคำของพระองค์ประกอบด้วยฤทธิ์เดช
4:33 และในธรรมศาลามีชายคนหนึ่ง ซึ่งมีผีโสโครกตนหนึ่งเข้าสิง และร้องออกมาด้วยเสียงดัง
4:34 โดยกล่าวว่า “ปล่อยพวกเราไว้แต่ลำพังเถิด พวกเราเกี่ยวข้องอะไรกับท่านเล่า ท่าน พระเยซูแห่งนาซาเร็ธ ท่านมาเพื่อจะทำลายพวกเราหรือ ข้ารู้ว่าท่านเป็นผู้ใด คือองค์บริสุทธิ์ของพระเจ้า”
4:35 และพระเยซูตรัสห้ามมัน โดยตรัสว่า “เจ้าจงนิ่งเสีย และออกมาจากเขาซิ” และเมื่อผีนั้นได้ทำให้เขาล้มลงในท่ามกลางแล้ว มันก็ออกมาจากเขา และมิได้ทำอันตรายเขาเลย
4:36 และพวกเขาทุกคนก็ประหลาดใจ และพูดกันในท่ามกลางพวกเขาเอง โดยกล่าวว่า “คำนี้เป็นอะไรหนอ เพราะว่าท่านสั่งผีโสโครกทั้งหลายด้วยสิทธิอำนาจและฤทธิ์เดช และพวกมันก็ออกมา”
4:37 และชื่อเสียงของพระองค์ก็เลื่องลือไปในสถานที่ทุกแห่งของบริเวณที่อยู่รอบนั้น

พระเยซูทรงประกาศและรักษาคนเจ็บป่วยให้หาย (มธ 8:14-17; มก 1:29-38)
4:38 และพระองค์ทรงลุกขึ้นออกไปจากธรรมศาลา และเสด็จเข้าไปในบ้านของซีโมน และแม่ยายของซีโมนป่วยเป็นไข้หนัก และเขาทั้งหลายอ้อนวอนพระองค์เพื่อนาง
4:39 และพระองค์ทรงยืนอยู่เหนือนาง และทรงห้ามไข้ และไข้นั้นก็ออกไปจากนาง และในทันใดนั้นนางก็ลุกขึ้นและปรนนิบัติเขาทั้งหลาย
4:40 บัดนี้เมื่อดวงอาทิตย์กำลังตกดิน พวกเขาทุกคนที่มีคนป่วยเป็นโรคต่าง ๆ ก็พาพวกเขามาหาพระองค์ และพระองค์ทรงวางพระหัตถ์ของพระองค์บนพวกเขาทุกคน และทรงรักษาพวกเขาให้หาย
4:41 และผีหลายตนก็ออกมาจากคนหลายคนด้วย โดยร้องออก และกล่าวว่า “ท่านเป็นพระคริสต์พระบุตรของพระเจ้า” และพระองค์โดยทรงห้ามพวกมัน ไม่ทรงอนุญาตให้พวกมันพูด เพราะว่าพวกมันทราบแล้วว่าพระองค์ทรงเป็นพระคริสต์
4:42 และเมื่อสว่างแล้ว พระองค์ก็เสด็จออกไป และเสด็จเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร และประชาชนแสวงหาพระองค์ และมาหาพระองค์ และหน่วงเหนี่ยวพระองค์ไว้ เพื่อพระองค์จะไม่เสด็จไปจากพวกเขา
4:43 และพระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า “เราต้องประกาศอาณาจักรของพระเจ้าแก่นครอื่น ๆ เช่นกัน ด้วยว่าเพราะเหตุนี้เองเราจึงถูกส่งมา”
4:44 และพระองค์ทรงประกาศในธรรมศาลาทั้งหลายแห่งแคว้นกาลิลี

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope