กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

ฮีบรู 4

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13]

บัดนี้คนที่เชื่อแล้วเข้าสู่การหยุดพักของพระเจ้าแล้ว
4:1 เหตุฉะนั้น ให้พวกเราเกรงกลัวเถิด เกรงว่าพระสัญญาที่ได้มอบไว้แก่พวกเราแล้วเกี่ยวกับการเข้าในการหยุดพักของพระองค์ ผู้หนึ่งผู้ใดในพวกท่านอาจดูเหมือนไปไม่ถึงการหยุดพักนั้น
4:2 เพราะว่าข่าวประเสริฐได้ถูกประกาศแก่พวกเราแล้ว เช่นเดียวกับแก่พวกเขา แต่ถ้อยคำที่ถูกประกาศนั้นไม่ได้เป็นประโยชน์แก่พวกเขา เพราะว่าไม่ได้ถูกรวมเข้ากับความเชื่อในคนเหล่านั้นที่ได้ยินถ้อยคำนั้น
4:3 เพราะว่าพวกเราที่ได้เชื่อแล้วก็เข้าในการหยุดพักนั้นจริง ๆ ตามที่พระองค์ได้ตรัสไว้ว่า ‘ตามที่เราได้ปฏิญาณในความพิโรธของเราว่า “ถ้าเขาทั้งหลายจะเข้าไปในการหยุดพักของเรา”’ ถึงแม้ว่าการงานเหล่านั้นก็สำเร็จแล้วตั้งแต่ทรงวางรากฐานของโลก
4:4 เพราะพระองค์ได้ตรัสในที่แห่งหนึ่งถึงวันที่เจ็ดดังนี้ว่า ‘และพระเจ้าทรงพักจากการงานทั้งสิ้นของพระองค์ในวันที่เจ็ด’
4:5 และในแห่งเดียวกันนั้นตรัสอีกว่า ‘ถ้าเขาทั้งหลายจะเข้าไปในการหยุดพักของเรา’
4:6 เหตุฉะนั้น โดยเห็นแล้วว่ายังมีบางคนต้องเข้าไปในนั้น และคนเหล่านั้นที่ข่าวประเสริฐได้ถูกประกาศแก่พวกเขาก่อน ก็ไม่ได้เข้าเพราะความไม่เชื่อ
4:7 พระองค์ทรงกำหนดวันหนึ่งไว้อีก โดยกล่าวในคัมภีร์ของดาวิดว่า “วันนี้” หลังจากผ่านไปช้านานแล้ว เหมือนมีกล่าวไว้ว่า ‘วันนี้ ถ้าท่านทั้งหลายจะฟังพระสุรเสียงของพระองค์ อย่าทำให้ใจของพวกท่านแข็งกระด้างไป’
4:8 เพราะว่าถ้าเยซูได้ให้พวกเขาเข้าไปในการหยุดพักนั้นแล้ว พระองค์ก็คงจะไม่ตรัสในภายหลังถึงอีกวันหนึ่ง
4:9 ฉะนั้นจึงยังมีการหยุดพักสำหรับประชาชนของพระเจ้า
4:10 ด้วยว่าคนใดที่ได้เข้าไปในการหยุดพักของตนแล้ว เขาก็ได้หยุดจากบรรดาการงานของตน เหมือนพระเจ้าได้ทรงหยุดจากพระราชกิจของพระองค์
4:11 เหตุฉะนั้นให้พวกเราเพียรพยายามที่จะเข้าไปในการหยุดพักนั้น เกรงว่าผู้หนึ่งผู้ใดจะล้มลงไปตามตัวอย่างแบบเดียวกันแห่งความไม่เชื่อ
4:12 เพราะว่าพระวจนะของพระเจ้านั้นมีชีวิต และทรงฤทธานุภาพ และคมยิ่งกว่าดาบสองคมใด ๆ โดยแทงทะลุจนกระทั่งผ่าจิตและวิญญาณ ทั้งข้อกระดูกและไขในกระดูก แยกออกจากกัน และเป็นผู้วินิจฉัยบรรดาความคิดและความมุ่งหมายแห่งใจ
4:13 และไม่มีสิ่งเนรมิตสร้างใด ๆ ที่ไม่ได้ปรากฏในสายพระเนตรของพระองค์ แต่สิ่งสารพัดก็เปลือยเปล่าและปรากฏแจ้งต่อพระเนตรของพระองค์ผู้ซึ่งพวกเราต้องเกี่ยวข้อง

พระเยซูทรงเป็นมหาปุโรหิตของพวกเรา
4:14 เมื่อเห็นแล้วว่าพวกเรามีมหาปุโรหิตผู้ยิ่งใหญ่ที่เสด็จไปในฟ้าสวรรค์ทั้งหลายแล้ว พระเยซูพระบุตรของพระเจ้า ขอให้พวกเรายึดมั่นในการยอมรับของพวกเรา
4:15 เพราะว่าพวกเราไม่มีมหาปุโรหิตซึ่งไม่สามารถถูกสัมผัสด้วยความรู้สึกแห่งความเจ็บป่วยทั้งหลายของพวกเรา แต่ได้ทรงถูกทดลองเหมือนอย่างพวกเราในทุกประการ ถึงกระนั้นก็ยังปราศจากบาป
4:16 ฉะนั้นขอให้พวกเรามีใจกล้าเข้ามาถึงพระที่นั่งแห่งพระคุณ เพื่อพวกเราจะได้รับพระเมตตา และจะได้พบพระคุณที่จะช่วยเหลือในเวลาแห่งความต้องการ

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope