กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

ยอห์น 2

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21]

งานสมรสและการอัศจรรย์ที่บ้านคานา
2:1 และในวันที่สามมีงานสมรสในหมู่บ้านคานาแห่งแคว้นกาลิลี และมารดาของพระเยซูก็อยู่ที่นั่น
2:2 และทั้งพระเยซูและพวกสาวกของพระองค์ได้รับเชิญไปในงานสมรสนั้น
2:3 และเมื่อพวกเขาขาดน้ำองุ่นแล้ว มารดาของพระเยซูทูลพระองค์ว่า “พวกเขาไม่มีน้ำองุ่น”
2:4 พระเยซูตรัสกับนางว่า “หญิงเอ๋ย ข้าพเจ้าเกี่ยวข้องอะไรกับท่านเล่า เวลาของข้าพเจ้ายังมาไม่ถึง”
2:5 มารดาของพระองค์กล่าวแก่พวกคนใช้ว่า “สิ่งใดก็ตามที่ท่านจะกล่าวแก่พวกเจ้า จงทำสิ่งนั้นเถิด”
2:6 และมีโอ่งหินตั้งอยู่ที่นั่นหกใบ ตามธรรมเนียมแห่งการชำระของพวกยิว จุน้ำใบละสี่หรือห้าถัง
2:7 พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “จงตักน้ำใส่โอ่งให้เต็มเถิด” และพวกเขาก็ตักน้ำใส่โอ่งเต็มเสมอปาก
2:8 และพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “บัดนี้จงตักน้ำ และเอาไปให้เจ้าภาพเถิด” และพวกเขาก็เอาไปให้
2:9 เมื่อเจ้าภาพได้ชิมน้ำที่ถูกทำให้เป็นน้ำองุ่นแล้ว และไม่ทราบว่าน้ำองุ่นนั้นมาจากไหน (แต่พวกคนใช้ที่ตักน้ำนั้นทราบ) เจ้าภาพจึงเรียกเจ้าบ่าวมา
2:10 และกล่าวแก่เขาว่า “ทุกคนในตอนแรกเอาน้ำองุ่นอย่างดีออกมา และเมื่อคนทั้งหลายได้ดื่มกันมากแล้ว จึงเอาน้ำองุ่นที่ด้อยกว่าออกมา แต่ท่านเก็บน้ำองุ่นอย่างดีไว้จนถึงบัดนี้”
2:11 การเริ่มต้นแห่งการอัศจรรย์ทั้งหลายนี้ พระเยซูได้ทรงกระทำในบ้านคานาแห่งแคว้นกาลิลี และได้ทรงสำแดงสง่าราศีของพระองค์ และพวกสาวกของพระองค์ก็ได้เชื่อในพระองค์
2:12 หลังจากนี้พระองค์ก็เสด็จลงไปยังเมืองคาเปอรนาอุม ตัวพระองค์ และมารดาของพระองค์ และพวกน้องชายของพระองค์ และพวกสาวกของพระองค์ และเขาทั้งหลายอยู่ที่นั่นเพียงไม่กี่วัน

พระเยซูทรงชำระพระวิหาร
2:13 และเทศกาลปัสกาของพวกยิวใกล้เข้ามาแล้ว และพระเยซูเสด็จขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม
2:14 และในพระวิหารทรงพบคนเหล่านั้นที่ขายบรรดาวัวตัวผู้ และพวกแกะ และนกเขาทั้งหลาย และบรรดาคนรับแลกเงินกำลังนั่งอยู่
2:15 และเมื่อพระองค์ทรงเอาเชือกเส้นเล็กหลายเส้นทำเป็นแส้ พระองค์ก็ทรงไล่บรรดาคนเหล่านั้นออกไปจากพระวิหาร และพวกแกะ และบรรดาวัวตัวผู้ และทรงเทเงินของบรรดาคนรับแลกเงินออก และคว่ำโต๊ะเหล่านั้น
2:16 และตรัสแก่บรรดาคนที่ขายนกเขาทั้งหลายว่า “จงเอาสิ่งของเหล่านี้ไปเสียจากที่นี่ อย่าทำพระนิเวศน์ของพระบิดาเราให้เป็นเรือนแห่งการค้าขาย”
2:17 และพวกสาวกของพระองค์ก็ระลึกได้ว่ามีเขียนไว้แล้วว่า ‘ความร้อนรนในเรื่องพระนิเวศน์ของพระองค์ได้ท่วมท้นข้าพระองค์’
2:18 แล้วพวกยิวจึงตอบและทูลพระองค์ว่า “ท่านจะแสดงหมายสำคัญอะไรให้พวกเราเห็น โดยเห็นว่าท่านได้กระทำสิ่งเหล่านี้แล้ว”
2:19 พระเยซูได้ทรงตอบและตรัสแก่พวกเขาว่า “ทำลายวิหารนี้เสีย และภายในสามวันเราจะยกวิหารนี้ขึ้นมาใหม่”
2:20 แล้วพวกยิวจึงทูลว่า “พระวิหารนี้ใช้เวลาก่อสร้างถึงสี่สิบหกปี และท่านจะยกพระวิหารนี้ขึ้นมาใหม่ในสามวันหรือ”
2:21 แต่พระองค์ตรัสถึงพระวิหารแห่งพระกายของพระองค์
2:22 เหตุฉะนั้นเมื่อพระองค์ได้ทรงเป็นขึ้นมาจากความตายแล้ว พวกสาวกของพระองค์ก็ระลึกได้ว่าพระองค์ได้ตรัสสิ่งนี้ไว้แก่พวกเขาแล้ว และพวกเขาก็เชื่อพระคัมภีร์และพระดำรัสซึ่งพระเยซูได้ตรัสแล้วนั้น
2:23 บัดนี้เมื่อพระองค์ประทับ ณ กรุงเยรูซาเล็มในเทศกาลปัสกานั้น ในวันเลี้ยง มีคนเป็นอันมากได้เชื่อในพระนามของพระองค์ เมื่อพวกเขาได้เห็นการอัศจรรย์ทั้งหลายซึ่งพระองค์ได้ทรงกระทำ
2:24 แต่พระเยซูมิได้ทรงวางพระทัยในคนเหล่านั้น เพราะพระองค์ทรงรู้จักมนุษย์ทุกคน
2:25 และไม่ทรงต้องการให้ผู้ใดเป็นพยานในเรื่องมนุษย์ ด้วยว่าพระองค์ทรงทราบแล้วว่าสิ่งใดอยู่ในมนุษย์

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope