กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

เศคาริยาห์ 11

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14]

การปฏิเสธพระเมสสิยาห์
11:1 จงเปิดบรรดาประตูของเจ้า โอ เลบานอนเอ๋ย เพื่อไฟจะได้เผาผลาญบรรดาไม้สนซีดาร์ของเจ้าเสีย
11:2 จงพิลาปร่ำไห้ซิ ต้นสนสามใบเอ๋ย เพราะไม้สนซีดาร์นั้นล้มเสียแล้ว เพราะเหล่าผู้มีอำนาจถูกทำลายเสียแล้ว จงพิลาปร่ำไห้ซิ โอ พวกเจ้า ต้นโอ๊กทั้งหลายแห่งเมืองบาชานเอ๋ย เพราะป่าทึบถูกโค่นลงเสียแล้ว
11:3 มีเสียงแห่งการคร่ำครวญของพวกผู้เลี้ยงแกะ เพราะสง่าราศีของพวกเขาก็ถูกทำลายไปแล้ว มีเสียงแห่งการคำรามของพวกสิงโตหนุ่ม เพราะว่าความภาคภูมิใจแห่งแม่น้ำจอร์แดนก็ถูกทำลาย
11:4 พระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพเจ้าตรัสดังนี้ว่า “จงเลี้ยงฝูงแกะแห่งการเข่นฆ่า
11:5 ผู้ซึ่งบรรดาผู้ครอบครองของพวกเขาฆ่าพวกเขาเสีย และไม่ถือว่าตัวพวกเขาเองมีความผิด และพวกคนที่ขายพวกเขาเสียก็กล่าวว่า ‘สาธุการแด่พระเยโฮวาห์ เพราะข้าพเจ้ามั่งมีแล้ว’ และเหล่าผู้เลี้ยงแกะของพวกเขาเองไม่สงสารพวกเขาเลย
11:6 เพราะเราจะไม่สงสารชาวแผ่นดินนี้อีกต่อไป พระเยโฮวาห์ตรัส แต่ดูเถิด เราจะมอบผู้ชายทุกคนไว้ในมือของเพื่อนบ้านของตน และในหัตถ์ของกษัตริย์ของเขา และพวกเขาจะโจมตีแผ่นดินนั้น และเราจะไม่ช่วยเขาทั้งหลายให้พ้นจากมือของพวกเขา”

พระเยซูจะถูกขายแลกกับเงินสามสิบเหรียญ
11:7 และข้าพเจ้าจะเลี้ยงฝูงแกะแห่งการเข่นฆ่า คือพวกเจ้าเอง โอ คนยากจนแห่งฝูงแกะเอ๋ย และข้าพเจ้าได้เอาไม้เท้าสองอันมายังข้าพเจ้า อันหนึ่งข้าพเจ้าได้เรียกว่า ความสง่างาม และอีกอันหนึ่งข้าพเจ้าได้เรียกว่า ถูกมัดเข้าไว้ด้วยกัน และข้าพเจ้าได้เลี้ยงฝูงแกะนั้น
11:8 ข้าพเจ้าได้ตัดผู้เลี้ยงแกะสามคนออกเสียด้วยในเดือนเดียว และจิตใจของข้าพเจ้าได้เกลียดชังพวกเขา และจิตใจของพวกเขาก็เกลียดชังข้าพเจ้าด้วย
11:9 แล้วข้าพเจ้าได้กล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะไม่เลี้ยงดูพวกเจ้า ตัวที่ตาย ก็ให้มันตายไป และตัวที่จะถูกตัดออก ก็ให้มันถูกตัดออกไปเสีย และจงให้พวกที่เหลืออยู่นั้นทุกตัวกินเนื้อซึ่งกันและกัน”
11:10 และข้าพเจ้าได้เอาไม้เท้าของข้าพเจ้า คือความสง่างาม และตัดมันให้แยกจากกัน เพื่อข้าพเจ้าจะหักพันธสัญญาของข้าพเจ้าซึ่งข้าพเจ้าได้ทำไว้กับประชาชนทั้งสิ้นเสีย
11:11 และพันธสัญญานั้นได้ถูกหักในวันนั้น และดังนั้นพวกคนยากจนแห่งฝูงแกะนั้นที่ได้คอยดูข้าพเจ้าอยู่จึงทราบว่า นั่นเป็นพระวจนะของพระเยโฮวาห์
11:12 แล้วข้าพเจ้าจึงพูดกับเขาว่า “ถ้าท่านเห็นควรก็ขอค่าจ้างแก่เรา ถ้าไม่เห็นควรก็ไม่ต้อง” แล้วเขาก็ชั่งเงินสามสิบเหรียญออกให้แก่ข้าพเจ้าเป็นค่าจ้าง
11:13 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงโยนมันให้แก่ช่างปั้นหม้อ คือราคาก้อนงามที่เราได้ถูกตีราคาโดยพวกเขา” และข้าพเจ้าจึงเอาเงินสามสิบเหรียญนั้น และโยนพวกมันให้แก่ช่างปั้นหม้อในพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์
11:14 แล้วข้าพเจ้าได้ตัดไม้เท้าอีกอันนั้นของข้าพเจ้าให้แยกออกจากกัน คือถูกมัดเข้าไว้ด้วยกัน เพื่อข้าพเจ้าจะหักภราดรภาพระหว่างยูดาห์และอิสราเอล
11:15 และพระเยโฮวาห์ได้ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงหยิบบรรดาเครื่องใช้ของผู้เลี้ยงแกะโง่เขลาคนหนึ่งมาไว้กับเจ้า
11:16 เพราะดูเถิด เราจะตั้งผู้เลี้ยงแกะคนหนึ่งไว้ในแผ่นดินนี้ ผู้ซึ่งจะไม่เยี่ยมเยียนตัวเหล่านั้นที่ถูกตัดออก และจะไม่แสวงหาตัวที่เยาว์วัย หรือรักษาตัวที่หักเสียแล้ว หรือเลี้ยงดูตัวที่ยืนนิ่งอยู่ แต่เขาจะกินเนื้อของแกะอ้วน และฉีกกีบของพวกมันออกเป็นชิ้น ๆ
11:17 วิบัติแก่ผู้เลี้ยงแกะที่ไร้ค่านั้น ที่ทอดทิ้งฝูงแกะนั้นเสีย ดาบจะฟันแขนของเขา และฟันตาข้างขวาของเขา แขนของเขาจะลีบไปเสีย และตาขวาของเขาจะมืดสนิทไปเลย”

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope