กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

เอเสเคียล 15

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48]

กรุงเยรูซาเล็มถูกทำลายเหมือนต้นองุ่นที่ถูกไฟเผาเสีย
15:1 และพระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังข้าพเจ้า โดยตรัสว่า
15:2 “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ต้นเถาองุ่นวิเศษกว่าต้นไม้อื่น และวิเศษกว่ากิ่งไม้กิ่งหนึ่งซึ่งอยู่ท่ามกลางบรรดาต้นไม้ในป่าหรือ
15:3 ไม้ต้นเถาองุ่นจะถูกเอาไปจากที่นั่นเพื่อใช้งานใด ๆ บ้างหรือ หรือคนจะเอาขอไปจากไม้นั้นเพื่อแขวนภาชนะอันใดบนมันหรือ
15:4 ดูเถิด มันถูกโยนลงในกองไฟเพื่อเป็นฟืน ไฟเผาผลาญปลายทั้งสองข้างของมัน และตรงกลางนั้นก็ถูกเผา มันเหมาะสมสำหรับใช้งานใด ๆ หรือ
15:5 ดูเถิด เมื่อมันยังครบบริบูรณ์อยู่ มันก็ไม่เหมาะสมสำหรับใช้งานใด ๆ เลย มันจะยิ่งเหมาะสมสำหรับใช้งานใด ๆ น้อยกว่าสักเท่าใด เมื่อไฟได้เผาผลาญมันแล้ว และมันก็มอดไหม้
15:6 เพราะฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า ต้นเถาองุ่นซึ่งอยู่ท่ามกลางบรรดาต้นไม้แห่งป่า ซึ่งเราทิ้งในไฟให้เป็นฟืนฉันใด เราจะทิ้งชาวกรุงเยรูซาเล็มฉันนั้น
15:7 และเราจะตั้งหน้าของเราต่อสู้พวกเขา พวกเขาจะออกไปจากไฟอันหนึ่ง และไฟอีกอันหนึ่งจะเผาผลาญพวกเขา และพวกเจ้าจะรู้ว่า เราเป็นพระเยโฮวาห์ เมื่อเราตั้งหน้าของเราต่อสู้พวกเขา
15:8 และเราจะกระทำให้แผ่นดินนั้นรกร้างไป เพราะพวกเขาได้กระทำการละเมิด องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัส”

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope