กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

เยเรมีย์ 34

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50] [51] [52]

เยเรมีย์ตักเตือนเศเดคียาห์
34:1 พระวจนะซึ่งมาถึงเยเรมีย์จากพระเยโฮวาห์ เมื่อเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งกรุงบาบิโลน และกองทัพทั้งหมดของพระองค์ และบรรดาราชอาณาจักรแห่งแผ่นดินโลกซึ่งอยู่ใต้การครอบครองของพระองค์ และประชาชนทั้งสิ้น ต่อสู้กับกรุงเยรูซาเล็ม และต่อสู้กับนครทั้งหมดของกรุงนั้น โดยตรัสว่า
34:2 “พระเยโฮวาห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสดังนี้ว่า จงไปและพูดกับเศเดคียาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์และบอกท่านว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะมอบกรุงนี้ไว้ในมือกษัตริย์แห่งกรุงบาบิโลน และเขาจะเผากรุงนี้เสียด้วยไฟ
34:3 และท่านจะไม่รอดพ้นไปจากมือของเขา แต่จะถูกจับเป็นแน่ และถูกมอบไว้ในมือของเขา และตาของท่านจะแลเห็นตาของกษัตริย์แห่งกรุงบาบิโลน และเขาจะพูดกับท่านปากต่อปาก และท่านจะไปยังกรุงบาบิโลน’
34:4 แต่ขอสดับพระวจนะของพระเยโฮวาห์ โอ ข้าแต่เศเดคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์เอ๋ย พระเยโฮวาห์ตรัสเกี่ยวกับท่านดังนี้ว่า ท่านจะไม่ตายโดยดาบ
34:5 แต่ท่านจะตายในความสงบ และด้วยการเผาทั้งหลายแห่งบรรพบุรุษของท่าน คือบรรดากษัตริย์ซึ่งอยู่ก่อนท่านฉันใด พวกเขาก็จะเผาเครื่องหอมทั้งหลายเพื่อท่านฉันนั้น และพวกเขาจะคร่ำครวญเพื่อท่าน โดยกล่าวว่า ‘อนิจจาเอ๋ย พระองค์เจ้าข้า’ เพราะเราได้ลั่นวาจาไว้แล้ว” พระเยโฮวาห์ตรัส
34:6 แล้วเยเรมีย์ผู้พยากรณ์ได้ทูลบรรดาพระวจนะเหล่านี้แก่เศเดคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ในกรุงเยรูซาเล็ม
34:7 เมื่อกองทัพของกษัตริย์แห่งกรุงบาบิโลนกำลังสู้รบกับกรุงเยรูซาเล็ม และนครทั้งสิ้นแห่งยูดาห์ที่ยังเหลืออยู่ คือเมืองลาคีชและเมืองอาเซคาห์ เพราะนครที่มีป้อมเหล่านี้ยังเหลืออยู่จากนครทั้งหลายแห่งยูดาห์

กรุงเยรูซาเล็มจะรับโทษเพราะได้บีบบังคับคนยากจน
34:8 นี่คือพระวจนะที่มายังเยเรมีย์จากพระเยโฮวาห์ หลังจากที่กษัตริย์เศเดคียาห์ได้ทรงกระทำพันธสัญญากับบรรดาประชากรซึ่งอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็ม เพื่อประกาศอิสรภาพแก่เขาทั้งหลาย
34:9 ว่าทุกคนควรปล่อยทาสชายของตน และทุกคนควรปล่อยทาสหญิงของตน ซึ่งเป็นคนฮีบรูทั้งชายและหญิงเสียให้เป็นอิสระ ว่าไม่มีผู้ใดควรทำให้พวกเขาต้องรับใช้ตน คือคนยิวที่เป็นพี่น้องของตน
34:10 บัดนี้เมื่อบรรดาประมุขและบรรดาประชากร ซึ่งได้เข้ากระทำพันธสัญญานั้นได้ยินว่า ทุกคนควรปล่อยทาสชายของตน และทุกคนควรปล่อยทาสหญิงของตนเสียให้เป็นอิสระ ว่าไม่มีผู้ใดควรทำให้พวกเขาต้องรับใช้ตนอีกต่อไปเลย แล้วพวกเขาได้เชื่อฟัง และปล่อยพวกเขาให้เป็นอิสระ
34:11 แต่ภายหลังพวกเขาได้หวนกลับ และทำให้บรรดาทาสชายและทาสหญิงทั้งหลาย ผู้ซึ่งพวกเขาได้ปล่อยให้เป็นอิสระไปแล้วนั้น ให้กลับมา และนำคนเหล่านั้นมาอยู่ใต้บังคับของการเป็นทาสชายและทาสหญิงอีก
34:12 เพราะฉะนั้นพระวจนะของพระเยโฮวาห์จึงมายังเยเรมีย์จากพระเยโฮวาห์ โดยตรัสว่า
34:13 “พระเยโฮวาห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสดังนี้ว่า เราได้กระทำพันธสัญญากับบรรพบุรุษของพวกเจ้า ในวันที่เราได้นำพวกเขาออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ ออกมาจากเรือนแห่งการเป็นทาส โดยตรัสว่า
34:14 เมื่อสิ้นเวลาเจ็ดปีแล้ว พวกเจ้าทุกคนจะต้องปล่อยพี่น้องของตนที่เป็นคนฮีบรู ผู้ซึ่งได้ถูกขายไว้กับเจ้า และเมื่อเขาได้รับใช้เจ้ามาเป็นเวลาหกปี เจ้าจะต้องปล่อยเขาให้เป็นอิสระจากเจ้า แต่บรรพบุรุษของพวกเจ้าไม่ได้ตั้งใจฟังเราหรือเงี่ยหูฟัง
34:15 และบัดนี้พวกเจ้าได้หันกลับ และได้กระทำสิ่งที่ถูกต้องในสายตาของเรา ในการประกาศอิสรภาพ ทุกคนต่อเพื่อนบ้านของตน และพวกเจ้าได้กระทำพันธสัญญาต่อหน้าเราในนิเวศน์ซึ่งถูกเรียกตามนามของเรา
34:16 แต่พวกเจ้าก็หวนกลับ และกระทำให้นามของเราเป็นมลทิน และทุกคนได้ทำให้ทาสชายของตน และทุกคนได้ทำให้ทาสหญิงของตน ผู้ซึ่งพวกเจ้าได้ปล่อยให้เป็นอิสระไปตามความปรารถนาของพวกเขาแล้วนั้น ให้กลับมา และนำคนเหล่านั้นมาอยู่ใต้บังคับ ให้เป็นทาสชายและทาสหญิงทั้งหลายของพวกเจ้าอีก
34:17 เพราะฉะนั้นพระเยโฮวาห์จึงตรัสดังนี้ว่า พวกเจ้ามิได้ตั้งใจฟังเรา ในการประกาศอิสรภาพ ทุกคนต่อพี่น้องของตน และทุกคนต่อเพื่อนบ้านของตน ดูเถิด เราประกาศอิสรภาพอย่างหนึ่งแก่พวกเจ้า พระเยโฮวาห์ตรัส ต่อดาบ ต่อโรคระบาด และต่อการกันดารอาหาร และเราจะกระทำพวกเจ้าให้ถูกย้ายไปอยู่ในบรรดาราชอาณาจักรแห่งแผ่นดินโลก
34:18 และเราจะให้ผู้คนที่ได้ละเมิดต่อพันธสัญญาของเรา ผู้ซึ่งมิได้กระทำตามบรรดาถ้อยคำแห่งพันธสัญญานั้น ซึ่งพวกเขาได้กระทำต่อหน้าเรานั้น เมื่อพวกเขาได้ผ่าลูกวัวออกเป็นสองท่อน และได้เดินผ่านกลางท่อนเหล่านั้นไป
34:19 คือบรรดาประมุขแห่งยูดาห์ และบรรดาประมุขแห่งกรุงเยรูซาเล็ม พวกขันที และพวกปุโรหิต และบรรดาประชากรแห่งแผ่นดินนั้น ซึ่งได้ผ่านระหว่างสองท่อนของลูกวัวนั้น
34:20 เราจะมอบพวกเขาไว้ในมือของบรรดาศัตรูของพวกเขา และในมือของคนทั้งหลายที่แสวงหาชีวิตของพวกเขา และศพทั้งหลายของพวกเขาจะเป็นอาหารสำหรับบรรดานกแห่งฟ้าอากาศ และสำหรับสัตว์ป่าทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลก
34:21 และเศเดคียาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์ และประมุขทั้งหลายของเขานั้น เราจะมอบไว้ในมือของบรรดาศัตรูของพวกเขา และในมือของคนทั้งหลายที่แสวงหาชีวิตของพวกเขา และในมือของกองทัพของกษัตริย์แห่งกรุงบาบิโลน ผู้ซึ่งได้ถอยไปจากพวกเจ้าแล้วนั้น
34:22 ดูเถิด เราจะบัญชา พระเยโฮวาห์ตรัส และจะกระทำให้พวกเขากลับมายังกรุงนี้ และพวกเขาจะสู้รบกับกรุงนี้ และยึดเอามันได้ และเผามันเสียด้วยไฟ และเราจะกระทำให้นครทั้งหลายแห่งยูดาห์เป็นที่รกร้าง ปราศจากคนอาศัยอยู่”

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope