กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

พระราชบัญญัติ 22

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34]

ความรับผิดชอบต่อผู้อื่น
22:1 “ท่านต้องไม่เห็นวัวตัวผู้ของพี่น้องของท่านหรือแกะของเขาหลงไป และเมินเฉยต่อพวกมัน ท่านต้องพาพวกมันกลับมาให้พี่น้องของท่าน
22:2 และถ้าพี่น้องของท่านไม่อยู่ใกล้ท่าน หรือถ้าท่านไม่รู้จักเขา แล้วท่านต้องนำสัตว์นั้นมาไว้ที่บ้านของท่านเอง และมันจะอยู่กับท่านจนกว่าพี่น้องของท่านมาตามหามัน และท่านต้องคืนสัตว์นั้นให้เขาอีก
22:3 ท่านต้องกระทำแบบเดียวกันกับลาของเขา และท่านต้องกระทำแบบนั้นกับเสื้อผ้าของเขา และกับสิ่งของทั้งหลายที่สูญหายไปของพี่น้องของท่าน ซึ่งเขาได้ทำหาย และที่ท่านได้พบเห็น ท่านต้องกระทำแบบเดียวกัน ท่านต้องไม่เมินเฉยเสีย
22:4 ท่านต้องไม่เห็นลาของพี่น้องของท่านหรือวัวตัวผู้ของเขาล้มอยู่ตามทาง และเมินเฉยต่อพวกมัน ท่านต้องช่วยเขาพยุงสัตว์เหล่านั้นให้ลุกขึ้นอีกเป็นแน่

เครื่องแต่งกายสำหรับผู้ชายและผู้หญิง
22:5 ผู้หญิงต้องไม่สวมใส่สิ่งซึ่งเป็นของผู้ชาย และผู้ชายต้องไม่สวมใส่เครื่องแต่งกายของผู้หญิง เพราะว่าทุกคนที่กระทำเช่นนั้นก็เป็นที่น่าสะอิดสะเอียนต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน
22:6 ถ้าบังเอิญรังนกอยู่ข้างหน้าท่านตามทางในต้นไม้ใด ๆ หรือบนพื้นดิน ไม่ว่ามีพวกลูกนกหรือไข่ทั้งหลาย และแม่นกกำลังกกอยู่บนพวกลูกนกหรือไข่เหล่านั้น ท่านต้องไม่เอาแม่นกกับพวกลูกนกไปด้วยกัน
22:7 แต่ท่านต้องปล่อยแม่นกไปเสีย และเอาพวกลูกนกนั้นมาเป็นของท่าน เพื่อที่จะเกิดผลดีแก่ท่าน และเพื่อท่านจะยืดวันทั้งหลายของท่าน
22:8 เมื่อท่านก่อสร้างบ้านหลังใหม่ แล้วท่านต้องก่อสร้างขอบกั้นไว้สำหรับดาดฟ้าหลังคาของท่าน เพื่อท่านจะไม่ได้นำโลหิตตกมาสู่บ้านของท่าน ถ้าหากว่ามีคนใด ๆ พลัดตกลงมาจากหลังคานั้น

พระราชบัญญัติเรื่องการแยกออก
22:9 ท่านต้องไม่หว่านสวนองุ่นของท่านด้วยเมล็ดพืชหลายชนิด เกรงว่าผลแห่งเมล็ดพืชของท่านซึ่งท่านหว่านลงนั้น และผลแห่งสวนองุ่นของท่านนั้นเป็นมลทิน
22:10 ท่านต้องไม่ไถด้วยวัวตัวผู้และลาเข้าเทียมด้วยกัน
22:11 ท่านต้องไม่สวมเครื่องแต่งกายที่ทอด้วยผ้าหลายชนิด เช่นที่ทอด้วยขนสัตว์และป่านด้วยกัน
22:12 ท่านต้องทำบรรดาพู่ห้อยไว้ที่มุมทั้งสี่ของชายเสื้อคลุมของท่าน ซึ่งท่านใช้คลุมตัวเอง

การลงโทษสามีที่ใส่ร้ายภรรยา
22:13 ถ้าชายคนใดได้ภรรยา และเข้าไปหานาง และเกลียดชังนาง
22:14 และหาเหตุกล่าวใส่ร้ายนาง และนำชื่อไม่ดีมาสู่นาง และกล่าวว่า ‘ข้าพเจ้ารับหญิงคนนี้ไว้ และเมื่อข้าพเจ้าได้เข้าหานาง ข้าพเจ้าก็พบว่านางไม่ได้เป็นหญิงพรหมจารี’
22:15 แล้วบิดาของหญิงสาวคนนั้น และมารดาของเธอ ต้องเอาและแสดงของสำคัญแห่งความเป็นพรหมจารีของหญิงสาวนั้น ให้แก่พวกผู้อาวุโสของนครนั้นในประตูเมือง
22:16 และบิดาของหญิงสาวนั้นต้องกล่าวแก่พวกผู้อาวุโสว่า ‘ข้าพเจ้าได้ยกลูกสาวของข้าพเจ้าให้เป็นภรรยาของชายคนนี้ และเขาได้เกลียดชังเธอ
22:17 และดูเถิด ชายผู้นี้หาเหตุกล่าวใส่ร้ายเธอ โดยกล่าวว่า “ข้าพเจ้าไม่ได้พบว่าบุตรสาวของท่านเป็นหญิงพรหมจารีเลย” และนี่แหละเป็นของสำคัญแห่งความเป็นพรหมจารีของลูกสาวของข้าพเจ้า’ และพวกเขาจะคลี่ผ้านั้นออกต่อหน้าพวกผู้อาวุโสของนครนั้น
22:18 และพวกผู้อาวุโสของนครนั้นต้องจับชายคนนั้นมาและเฆี่ยนตีเขา
22:19 และพวกผู้อาวุโสต้องปรับเขาเป็นเงินหนึ่งร้อยเชเขล และมอบเงินนั้นให้แก่บิดาของหญิงสาวคนนั้น เพราะเขาได้นำชื่อไม่ดีมาสู่หญิงพรหมจารีคนหนึ่งแห่งอิสราเอล และหญิงนั้นจะเป็นภรรยาของเขา เขาจะหย่าร้างเธอไม่ได้เลยตลอดวันทั้งหลายของเขา

คนที่เล่นชู้จะต้องถูกประหารชีวิต
22:20 แต่ถ้าเรื่องนี้เป็นความจริง และหาของสำคัญแห่งความเป็นพรหมจารีของหญิงสาวคนนั้นไม่พบ
22:21 แล้วพวกเขาต้องพาหญิงสาวนั้นออกมายังประตูบ้านบิดาของเธอ และพวกผู้ชายของนครของเธอต้องเอาหินหลายก้อนขว้างเธอให้เธอตาย เพราะเธอได้กระทำความโง่เขลาในอิสราเอล ที่จะทำตัวเป็นหญิงโสเภณีในบ้านบิดาของเธอ ดังนั้นท่านต้องกำจัดความชั่วร้ายไปเสียจากท่ามกลางพวกท่าน
22:22 ถ้าชายคนหนึ่งถูกพบขณะหลับนอนกับหญิงที่สมรสกับสามีแล้ว แล้วเขาทั้งสองคนต้องถูกประหารชีวิต ทั้งผู้ชายที่หลับนอนกับผู้หญิงนั้น และผู้หญิงคนนั้น ดังนั้นท่านต้องกำจัดความชั่วร้ายไปเสียจากอิสราเอล
22:23 ถ้าหญิงสาวคนหนึ่งที่เป็นหญิงพรหมจารีถูกหมั้นไว้กับสามีแล้ว และชายคนหนึ่งพบเธอในนคร และหลับนอนกับเธอ
22:24 แล้วพวกท่านต้องพาเขาทั้งสองออกมายังประตูเมืองนั้น และพวกท่านต้องเอาหินหลายก้อนขว้างเขาทั้งสองเสียจนพวกเขาถึงแก่ความตาย หญิงสาวคนนั้นเพราะเธอไม่ได้ร้องโวยวายขึ้นขณะอยู่ในนคร และชายคนนั้นเพราะเขาได้หยามเกียรติภรรยาเพื่อนบ้านของเขา ดังนั้นท่านต้องกำจัดความชั่วร้ายไปเสียจากท่ามกลางพวกท่าน
22:25 แต่ถ้าชายคนหนึ่งพบหญิงสาวที่ถูกหมั้นไว้แล้วในทุ่งนา และชายคนนั้นบังคับขืนใจเธอ และหลับนอนกับเธอ แล้วเฉพาะผู้ชายคนที่ได้หลับนอนกับเธอเท่านั้นต้องมีโทษถึงตาย
22:26 แต่แก่หญิงสาวคนนั้นท่านต้องไม่ทำอะไรเลย ในหญิงสาวคนนั้นไม่มีความผิดใด ๆ ที่สมควรจะมีโทษถึงตาย เพราะเหมือนกับเมื่อชายคนหนึ่งลุกขึ้นต่อสู้เพื่อนบ้านของตนและฆ่าเขาเสีย เรื่องนี้ก็เป็นเหมือนกัน
22:27 เพราะชายคนนั้นได้พบเธอในทุ่งนา และหญิงสาวที่ถูกหมั้นไว้แล้วได้ร้องโวยวายขึ้น และไม่มีผู้ใดมาช่วยเธอให้รอดพ้นได้
22:28 ถ้าชายคนหนึ่งพบหญิงสาวคนหนึ่งที่เป็นหญิงพรหมจารี ซึ่งยังไม่ถูกหมั้นไว้แล้ว และจับตัวเธอไว้ และหลับนอนกับเธอ และเขาทั้งสองถูกพบเห็น
22:29 แล้วชายผู้ที่ได้หลับนอนกับเธอต้องมอบเงินห้าสิบเชเขลให้แก่บิดาของหญิงสาวคนนั้น และเธอจะเป็นภรรยาของเขา เพราะว่าเขาได้หยามเกียรติเธอ เขาจะหย่าร้างเธอไม่ได้เลยตลอดวันทั้งหลายของเขา
22:30 ผู้ชายคนหนึ่งคนใดต้องไม่เอาภรรยาบิดาของเขามาเป็นภรรยาของตน หรือเปิดเผยชายเสื้อของบิดา”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope