สุภาษิต 7 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
จงระวังวิถีทางของหญิงชั่ว
7:1 บุตรชายของเราเอ๋ย จงรักษาบรรดาถ้อยคำของเราไว้ จงสะสมบัญญัติทั้งหลายของเราไว้กับเจ้า
7:2 จงรักษาบัญญัติทั้งหลายของเรา และดำรงชีวิตอยู่ และกฎเกณฑ์ของเราดุจแก้วตาของเจ้า
7:3 จงมัดพวกมันไว้บนนิ้วมือของเจ้า จงเขียนพวกมันไว้บนแผ่นจารึกแห่งใจของเจ้า
7:4 จงกล่าวแก่สติปัญญาว่า เธอเป็นพี่สาวของข้า และจงเรียกความเข้าใจว่าญาติผู้หญิงของเจ้า
7:5 เพื่อทั้งสองจะรักษาเจ้าไว้ให้พ้นจากหญิงชั่ว จากหญิงสัญจรที่พูดป้อยอด้วยบรรดาถ้อยคำของนาง
7:6 เพราะที่หน้าต่างบ้านของเรา เราได้มองออกไปตามบานเกล็ดของเรา
7:7 และได้มองเห็นท่ามกลางพวกคนเขลา เราได้สังเกตท่ามกลางคนหนุ่ม ๆ ก็มีหนุ่มคนหนึ่งที่ไร้ความเข้าใจ
7:8 ผู้ผ่านไปตามถนนใกล้ทางแยกของนาง และเขาไปตามทางซึ่งไปยังบ้านของนาง
7:9 ในเวลาโพล้เพล้ ในเวลาเย็น ในเวลากลางคืนใกล้ค่ำและมืด
7:10 และดูเถิด หญิงคนหนึ่งมาพบเขาสวมใส่เครื่องแต่งกายของหญิงโสเภณี และใจมีเล่ห์เหลี่ยม
7:11 (นางจัดจ้านและหัวรั้น เท้าของนางไม่อาศัยอยู่ในบ้านของนาง
7:12 ประเดี๋ยวนางอยู่ข้างนอก ประเดี๋ยวอยู่ตามถนน และหมอบคอยอยู่ที่ทุกมุม)
7:13 นางจึงจับเขาและจุบเขา และด้วยใบหน้าไร้ยางอายได้พูดกับเขาว่า
7:14 ฉันมีเครื่องสันติบูชาอยู่กับฉัน วันนี้ฉันได้ทำตามคำปฏิญาณต่าง ๆ ของฉันแล้ว
7:15 ฉะนั้น ฉันจึงออกมาหาเธอ เสาะหาหน้าของเธออย่างขยันขันแข็ง และฉันได้พบเธอแล้ว
7:16 ฉันได้ประดับที่นอนของฉันด้วยบรรดาผ้าปูทำด้วยสิ่งทอ พร้อมด้วยงานแกะสลัก พร้อมด้วยผ้าป่านเนื้อละเอียดแห่งอียิปต์
7:17 ฉันได้อบที่นอนของฉันด้วยมดยอบ กฤษณา และอบเชย
7:18 มาเถอะ ให้พวกเรามาอิ่มด้วยความรักจนถึงรุ่งเช้า ให้พวกเราปลอบโยนตัวเองด้วยความรัก
7:19 เพราะผัวของฉันไม่อยู่บ้าน เขาออกเดินทางไปไกลแล้ว
7:20 เขาเอาเงินถุงหนึ่งติดตัวไปด้วย และพอถึงวันกำหนดไว้เขาจึงจะกลับมาบ้าน
7:21 ด้วยคำพูดอันไพเราะนางทำให้เขายอมจำนน ด้วยคำป้อยอแห่งริมฝีปากของนาง นางก็บังคับเขา
7:22 เขาติดตามนางไปทันที เหมือนอย่างวัวตัวผู้ไปสู่การฆ่า หรือเหมือนอย่างคนเขลาที่ไปรับโทษที่ขื่อ
7:23 จนกระทั่งหอกปักทะลุตับของเขา ดุจนกรนเข้าไปหาบ่วง และไม่ทราบว่าสิ่งนี้มุ่งเอาชีวิตของเขา
7:24 ฉะนั้นบัดนี้ จงตั้งใจฟังเราเถิด โอ พวกเจ้า บุตรทั้งหลายเอ๋ย และจงตั้งใจต่อบรรดาถ้อยคำแห่งปากของเรา
7:25 อย่าให้ใจของเจ้าหันไปตามทางทั้งหลายของนาง อย่าหลงทางไปในบรรดาวิถีของนาง
7:26 เพราะนางได้เหวี่ยงลงคนเป็นอันมากผู้ได้รับบาดแผล ใช่แล้ว ผู้มีกำลังจำนวนมากได้ถูกฆ่าเสียโดยนาง
7:27 บ้านของนางเป็นทางไปสู่นรก ลงไปถึงห้องทั้งหลายแห่งความตาย
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope