กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

กันดารวิถี 30

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36]

พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการปฏิญาณตัว
30:1 และโมเสสพูดกับบรรดาหัวหน้าของเผ่าต่าง ๆ เกี่ยวกับลูกหลานของอิสราเอล โดยกล่าวว่า “นี่เป็นสิ่งซึ่งพระเยโฮวาห์ได้ทรงบัญชา
30:2 ถ้าชายผู้ใดกล่าวคำปฏิญาณต่อพระเยโฮวาห์ หรือให้สัตย์สาบานเพื่อผูกพันจิตใจของตนไว้ด้วยคำสัญญา เขาต้องไม่เสียวาจาของเขา เขาต้องกระทำตามทุกสิ่งที่ออกมาจากปากของเขา
30:3 เช่นกันถ้าสตรีคนใดกล่าวคำปฏิญาณต่อพระเยโฮวาห์ และผูกพันตัวเองไว้โดยคำสัญญา โดยยังอยู่ในบ้านบิดาของนางในวัยเยาว์ของนาง
30:4 และบิดาของนางได้ยินคำปฏิญาณของนาง และคำสัญญาของนางซึ่งโดยคำสัญญานั้นนางได้ผูกพันจิตใจของนางไว้ และบิดาของนางก็นิ่งเฉยเสียต่อนาง แล้วคำปฏิญาณทั้งสิ้นของนางจะคงอยู่ และคำสัญญาทุกอย่างซึ่งโดยคำสัญญานั้นนางได้ผูกพันจิตใจของนางไว้นั้นจะคงอยู่
30:5 แต่ถ้าบิดาของนางคัดค้านนางในวันที่เขาได้ยินนั้น ไม่มีคำปฏิญาณใด ๆ ของนาง หรือคำสัญญาใด ๆ ของนางซึ่งโดยคำสัญญานั้นนางได้ผูกพันจิตใจของนางไว้นั้น จะคงอยู่ และพระเยโฮวาห์จะทรงอภัยให้แก่นาง เพราะบิดาของนางได้คัดค้านนางไว้
30:6 และถ้านางมีสามีแล้ว เมื่อนางปฏิญาณไว้ หรือได้กล่าวสิ่งใดออกมาจากริมฝีปากของนาง ซึ่งโดยคำสัญญานั้นนางได้ผูกพันจิตใจของนางไว้
30:7 และสามีของนางได้ยินคำนั้นแล้ว และเขาก็นิ่งเฉยเสียต่อนางในวันที่เขาได้ยินคำนั้น แล้วคำปฏิญาณของนางทั้งสิ้นนั้นจะคงอยู่ และคำสัญญาทุกอย่างของนางซึ่งโดยคำสัญญานั้นนางได้ผูกพันจิตใจของนางไว้นั้นจะคงอยู่
30:8 แต่ถ้าสามีของนางคัดค้านนางในวันที่เขาได้ยินคำนั้น แล้วเขาจะทำให้คำปฏิญาณของนางที่นางกล่าวนั้น และสิ่งซึ่งนางกล่าวด้วยริมฝีปากของนาง ซึ่งโดยคำนั้นนางได้ผูกพันจิตใจของนางไว้นั้นเป็นโมฆะ และพระเยโฮวาห์จะทรงอภัยให้แก่นาง
30:9 แต่คำปฏิญาณทั้งสิ้นของหญิงม่ายหรือของหญิงที่ถูกหย่าร้าง ซึ่งโดยคำนั้นพวกนางได้ผูกพันจิตใจของพวกนางไว้ จะคงอยู่ต่อนาง
30:10 และถ้านางปฏิญาณไว้ในบ้านสามีของนาง หรือผูกพันจิตใจของตนเองไว้ด้วยคำสัตย์สาบาน
30:11 และสามีของนางได้ยินคำนั้นแล้ว และได้นิ่งเฉยเสียต่อนาง และไม่ได้คัดค้านนาง แล้วคำปฏิญาณทั้งสิ้นของนางจะคงอยู่ และคำสัญญาทุกอย่างซึ่งโดยคำสัญญานั้นนางได้ผูกพันจิตใจของตนเองไว้นั้นจะคงอยู่
30:12 แต่ถ้าสามีของนางได้กระทำให้คำเหล่านั้นเป็นโมฆะในวันที่เขาได้ยินคำเหล่านั้นแล้ว แล้วสิ่งใดก็ตามที่ได้ออกมาจากริมฝีปากของนางเกี่ยวกับคำปฏิญาณทั้งหลายของนาง หรือเกี่ยวกับการผูกพันจิตใจของนาง จะไม่คงอยู่ สามีของนางได้กระทำให้คำเหล่านั้นเป็นโมฆะ และพระเยโฮวาห์จะทรงอภัยให้แก่นาง
30:13 คำปฏิญาณทุกอย่างและคำสัตย์สาบานผูกพันทั้งสิ้นที่ถ่อมจิตใจ สามีของนางย่อมให้คำนั้นคงอยู่ หรือสามีของนางย่อมให้คำนั้นเป็นโมฆะได้
30:14 แต่ถ้าสามีของนางนิ่งเฉยเสียต่อนางวันแล้ววันเล่า แล้วเขาย่อมกระทำให้คำปฏิญาณทุกอย่างของนางและคำสัญญาทั้งสิ้นของนาง ซึ่งตกแก่นาง ให้คงอยู่ เขาจึงกระทำให้คำเหล่านั้นคงอยู่ เพราะว่าเขานิ่งเฉยเสียต่อนางในวันที่เขาได้ยินคำเหล่านั้น
30:15 แต่ถ้าเขาจะทำให้คำเหล่านั้นเป็นโมฆะโดยวิธีใดก็ตาม หลังจากที่เขาได้ยินคำเหล่านั้นแล้ว แล้วเขาจะรับโทษความชั่วช้าของนาง”
30:16 เหล่านี้เป็นกฎเกณฑ์ ซึ่งพระเยโฮวาห์ได้ทรงบัญชาโมเสสไว้ ระหว่างชายกับภรรยาของเขา ระหว่างบิดากับบุตรสาวของเขา โดยยังอยู่ในวัยเยาว์ของนางในบ้านบิดาของนาง

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope