ภาระของฮาบากุกเรื่องบาปของอิสราเอล
1:1 ภาระซึ่งฮาบากุกผู้พยากรณ์ได้เห็นมา
1:2 โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ข้าพระองค์จะร้องทุกข์นานสักเท่าใด และพระองค์จะไม่ทรงฟัง คือร้องทูลต่อพระองค์เรื่องความทารุณ และพระองค์จะไม่ทรงช่วยให้รอด
1:3 ทำไมพระองค์ทรงสำแดงให้ข้าพระองค์เห็นความชั่วช้า และทำให้ข้าพระองค์มองเห็นความคับข้องใจ เพราะการปล้นและความทารุณก็อยู่ตรงหน้าข้าพระองค์ และมีพวกคนที่ทำให้การวิวาทและการทุ่มเถียงกันเกิดขึ้น
1:4 ฉะนั้นพระราชบัญญัติจึงหย่อนยาน และการพิพากษาก็ไม่เคยออกไปเลย เพราะว่าคนชั่วล้อมรอบคนชอบธรรมไว้อยู่ ฉะนั้นการพิพากษาอันผิดพลาดจึงดำเนินต่อไป
1:5 พวกเจ้าจงมองดูในท่ามกลางพวกคนต่างชาติ และพิจารณา และประหลาดใจอย่างอัศจรรย์เถิด ด้วยว่าเราจะกระทำกิจการหนึ่งในกาลสมัยของพวกเจ้า ซึ่งพวกเจ้าจะไม่เชื่อ ถึงแม้ว่ากิจการนั้นจะถูกเล่าให้พวกเจ้าฟัง
1:6 เพราะดูเถิด เรากำลังเร้าชนเคลเดีย ประชาชาติที่ขมขื่นและรีบร้อนนั้น ซึ่งจะเดินขบวนไปตลอดความกว้างของแผ่นดิน เพื่อครอบครองบรรดาที่อยู่อาศัยที่ไม่ใช่ของพวกเขา
1:7 พวกเขาน่ากลัวและน่าหวาดหวั่น การตัดสินของพวกเขาและศักดิ์ศรีของพวกเขาจะออกมาจากพวกเขาเอง
1:8 ม้าทั้งหลายของพวกเขาก็เร็วกว่าเหล่าเสือดาว และดุร้ายยิ่งกว่าพวกหมาป่ายามเย็น และเหล่าทหารม้าของพวกเขาจะแผ่กระจายตัวออกไป และเหล่าทหารม้าของพวกเขาจะมาจากที่ไกล พวกเขาจะบินดุจนกอินทรีที่รีบไปกิน
1:9 พวกเขาทุกคนจะพากันมาเพื่อความทารุณ หน้าของพวกเขาจะสะสมเหมือนกับลมตะวันออก และพวกเขาจะรวบรวมเชลยไว้มากมายเหมือนทราย
1:10 และพวกเขาจะเยาะเย้ยบรรดากษัตริย์ และประมุขทั้งหลายจะเป็นที่เหยียดหยามแก่พวกเขา พวกเขาจะเย้ยหยันที่กำบังเข้มแข็งทุกแห่ง เพราะพวกเขาจะพูนผงคลีดินขึ้นเป็นกองและยึดมันเสีย
1:11 แล้วความคิดของเขาก็จะเปลี่ยนไป และเขาจะผ่านเลยไป และกระทำผิด โดยยกอำนาจนี้ของเขาให้แก่พระของเขา
พระเจ้าผู้บริสุทธิ์จะไม่ลงโทษบาปหรือ
1:12 พระองค์มิได้ดำรงมาตั้งแต่นิรันดร์กาลดอกหรือ โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของข้าพระองค์ องค์ผู้บริสุทธิ์ของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายจะไม่ตาย โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระองค์ได้ทรงแต่งตั้งพวกเขาไว้เพื่อการพิพากษา และ โอ พระเจ้าผู้ทรงเดชานุภาพ พระองค์ได้ทรงสถาปนาพวกเขาไว้เพื่อการตีสอน
1:13 พระองค์ทรงมีพระเนตรที่บริสุทธิ์เกินกว่าที่จะจับจ้องความชั่วร้าย และไม่สามารถมองดูความชั่วช้า เหตุใดพระองค์ทอดพระเนตรคนทั้งหลายที่กระทำอย่างทรยศ และทรงยั้งลิ้นของพระองค์ไว้เมื่อคนชั่วกลืนกินคนที่ชอบธรรมกว่าเขา
1:14 และทรงทำให้มนุษย์เป็นเหมือนปลาทั้งหลายแห่งทะเล เป็นเหมือนบรรดาสิ่งเลื้อยคลาน ที่ไม่มีหัวหน้าเหนือพวกมัน
1:15 พวกเขาตกพวกมันทั้งหมดขึ้นมาด้วยเบ็ด พวกเขาจับพวกมันไว้ในแหของพวกเขา และรวบรวมพวกมันไว้ในอวนของพวกเขา ฉะนั้นพวกเขาจึงเปรมปรีดิ์และมีความยินดี
1:16 เพราะฉะนั้น พวกเขาจึงถวายเครื่องสัตวบูชาแก่แหของพวกเขา และเผาเครื่องหอมให้แก่อวนของพวกเขา เพราะโดยสิ่งเหล่านี้ ส่วนของพวกเขาจึงอุดมสมบูรณ์ และอาหารของพวกเขาก็มีเหลือเฟือ
1:17 เหตุฉะนั้นพวกเขาจะเทแหของตนออกหมด และไม่ละเว้นอยู่เสมอไปหรือที่จะสังหารประชาชาติทั้งหลาย
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope