อิสยาห์ 16 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
[43]
[44]
[45]
[46]
[47]
[48]
[49]
[50]
[51]
[52]
[53]
[54]
[55]
[56]
[57]
[58]
[59]
[60]
[61]
[62]
[63]
[64]
[65]
[66]
ธิดาแห่งโมอับมุ่งคอยอาณาจักรของพระคริสต์
16:1 เจ้าทั้งหลายจงส่งลูกแกะตัวนี้ไปยังผู้ปกครองแห่งแผ่นดินจากเส-ลาไปถึงถิ่นทุรกันดาร ไปยังภูเขาของธิดาแห่งศิโยน
16:2 ด้วยว่าต่อมา เหมือนนกเร่ร่อนตัวหนึ่งที่ถูกทิ้งออกจากรัง ธิดาทั้งหลายแห่งโมอับจะเป็นอย่างนั้นที่บรรดาท่าลุยข้ามแห่งแม่น้ำอาร์โนน
16:3 จงให้คำปรึกษา จงอำนวยความยุติธรรม จงทำร่มเงาของเจ้าให้เป็นเหมือนกลางคืน ณ เวลาเที่ยงวัน จงซ่อนตัวบรรดาผู้ถูกขับไล่ อย่าหักหลังคนที่พเนจรมา
16:4 จงให้บรรดาผู้ถูกขับไล่ของเราอาศัยอยู่กับเจ้า โมอับเอ๋ย เจ้าจงเป็นที่กำบังภัยแก่เขาทั้งหลายให้พ้นจากหน้าของผู้ทำลาย เพราะผู้ขู่เข็ญได้สิ้นสุดแล้ว ผู้ทำลายได้หยุดยั้งแล้ว พวกผู้กดขี่ได้ถูกเผาผลาญไปเสียจากแผ่นดินแล้ว
16:5 และในความเมตตาพระที่นั่งก็จะได้รับการสถาปนาไว้ และท่านผู้นั้นจะนั่งอยู่บนพระที่นั่งนั้นในความจริงในพลับพลาของดาวิด โดยพิพากษา และแสวงหาความยุติธรรม และรวดเร็วในการกระทำความชอบธรรม
ความเย่อหยิ่งของโมอับถูกทำลาย
16:6 เราทั้งหลายได้ยินถึงความเย่อหยิ่งของโมอับว่า เขาเย่อหยิ่งมาก กระทั่งถึงความจองหองของเขา และความเย่อหยิ่งของเขา และความโกรธของเขา แต่คำโกหกทั้งหลายของเขาจะไม่เป็นอย่างนั้น
16:7 เพราะฉะนั้นโมอับจะคร่ำครวญเพื่อโมอับ ทุกคนจะคร่ำครวญ เจ้าทั้งหลายจะโอดครวญเพื่อรากฐานทั้งหลายของเมืองคีร์หะเรเชท พวกมันถูกทุบอย่างแน่นอน
16:8 เพราะบรรดาทุ่งนาแห่งเมืองเฮชโบนอ่อนระทวย และเถาองุ่นของสิบมาห์ เจ้านายทั้งหลายของพวกคนต่างชาติได้ทำลายบรรดาพืชที่เป็นหลักของพวกมัน พวกเขามาถึงเมืองยาเซอร์แล้วด้วยซ้ำ พวกเขาได้พเนจรเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร กิ่งก้านของเธอเหยียดออก กิ่งก้านนั้นผ่านข้ามทะเลนั้นไป
16:9 เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจะคร่ำครวญกับการร้องไห้ของเมืองยาเซอร์ คือเถาองุ่นของสิบมาห์ ข้าพเจ้าจะราดเจ้าด้วยน้ำตาทั้งหลายของข้าพเจ้า โอ เฮชโบนและเอเลอาเลห์เอ๋ย เพราะเสียงโห่ร้องเพื่อบรรดาผลไม้ฤดูร้อนของเจ้า และเพราะการเก็บเกี่ยวของเจ้าร่วงหล่นไปเสียแล้ว
16:10 และความยินดีถูกนำไปเสีย และความชื่นบานถูกนำไปจากไร่นาที่เกิดผล และในบรรดาสวนองุ่นจะไม่มีการร้องเพลงกัน และจะไม่มีการโห่ร้องกัน บรรดาคนย่ำจะไม่ย่ำน้ำองุ่นในบ่อย่ำองุ่นทั้งหลายของตน เราได้ทำให้เสียงโห่ร้องแห่งการย่ำของพวกเขาเงียบเสียแล้ว
16:11 ฉะนั้นส่วนเครื่องในของข้าพเจ้าจะส่งเสียงเหมือนอย่างพิณเขาคู่เพื่อโมอับ และส่วนภายในของข้าพเจ้าเพื่อคีร์เฮเรส
16:12 และต่อมา เมื่อเห็นได้ว่าโมอับเหน็ดเหนื่อยอยู่บนสถานบูชาบนที่สูงนั้น เขาจะเข้ามาในสถานบริสุทธิ์ของเขาเพื่อจะอธิษฐาน แต่เขาก็จะไม่ชนะ
คำพยากรณ์เรื่องประเทศโมอับ
16:13 นี่เป็นพระวจนะที่พระเยโฮวาห์ตรัสเกี่ยวกับโมอับตั้งแต่เวลานั้นเป็นต้นมา
16:14 แต่บัดนี้ พระเยโฮวาห์ได้ทรงกล่าว โดยตรัสว่า ภายในสามปี ตามปีทั้งหลายของลูกจ้าง และสง่าราศีแห่งโมอับจะถูกเหยียดหยาม พร้อมกับบรรดาฝูงชนมากมายนั้น และคนที่เหลืออยู่ก็จะน้อยมากและอ่อนกำลัง
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope