โยบ 13 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
โยบปกป้องความซื่อสัตย์ของตน
13:1 ดูเถิด ตาของข้าได้เห็นเรื่องนี้ทั้งหมดแล้ว หูของข้าได้ยินและเข้าใจเรื่องนี้แล้ว
13:2 พวกท่านทราบอะไร ข้าก็ทราบเรื่องเดียวกันนั้นด้วย ข้าไม่ด้อยกว่าพวกท่าน
13:3 แน่นอน ข้าอยากจะทูลต่อองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ และข้าปรารถนาจะให้เหตุผลกับพระเจ้า
13:4 แต่พวกท่านเป็นผู้ปลอมคำมุสาต่าง ๆ ท่านทุกคนเป็นแพทย์ที่ไร้ค่า
13:5 โอ พวกท่านน่าจะนิ่งเสียให้หมด และความนิ่งนั้นจะเป็นสติปัญญาของพวกท่าน
13:6 บัดนี้ขอฟังการหาเหตุผลของข้า และขอตั้งใจฟังบรรดาคำวิงวอนแห่งริมฝีปากของข้า
13:7 พวกท่านจะพูดชั่วเพื่อพระเจ้าหรือ และพูดอย่างหลอกลวงเพื่อพระองค์หรือ
13:8 พวกท่านจะแสดงความลำเอียงเข้าข้างพระองค์หรือ พวกท่านจะว่าความฝ่ายพระเจ้าหรือ
13:9 เป็นสิ่งที่ดีหรือที่พระองค์จะทรงค้นหาเรื่องพวกท่าน หรือเหมือนอย่างผู้หนึ่งผู้ใดเยาะเย้ยอีกคนหนึ่ง พวกท่านจะเยาะเย้ยพระองค์อย่างนั้นหรือ
13:10 พระองค์จะทรงตำหนิพวกท่านเป็นแน่ ถ้าพวกท่านแสดงความลำเอียงเข้าข้างบางคนอย่างลับ ๆ
13:11 ความรุ่งโรจน์ของพระองค์จะไม่กระทำให้พวกท่านคร้ามกลัวหรือ และความครั่นคร้ามต่อพระองค์จะไม่ตกอยู่เหนือพวกท่านหรือ
13:12 บรรดาความระลึกถึงของพวกท่านเป็นเหมือนอย่างขี้เถ้า ร่างกายของพวกท่านเป็นแต่กายดินเหนียว
13:13 ขอพวกท่านนิ่งเสียเถิด ขอปล่อยข้าไว้ลำพัง เพื่อข้าจะสามารถพูดได้ และอะไรจะเกิดแก่ข้า ก็ขอให้เกิดเถิด
13:14 เหตุไฉนข้าจะจับเนื้อของข้าไว้ด้วยฟันของข้า และฝากชีวิตของข้าไว้ในมือของข้า
13:15 ถึงแม้ว่าพระองค์ทรงประหารข้าเสีย ข้าก็จะยังวางใจในพระองค์ แต่ข้าจะยังยืนยันทางทั้งหลายของข้าต่อพระพักตร์พระองค์
13:16 พระองค์จะทรงเป็นความรอดของข้าด้วย เพราะคนหน้าซื่อใจคดจะเข้ามาต่อพระพักตร์พระองค์ไม่ได้
13:17 ขอฟังถ้อยคำของข้าอย่างระมัดระวัง และคำกล่าวของข้าด้วยหูของพวกท่าน
13:18 ดูเถิดบัดนี้ ข้าเตรียมคดีของข้าไว้แล้ว ข้ารู้ว่าข้าจะเป็นฝ่ายถูก
13:19 ใครเป็นผู้ที่จะสู้คดีกับข้า เพราะบัดนี้ ถ้าข้านิ่งเสีย ข้าก็จะสิ้นลม
13:20 ขออย่าทรงกระทำสองสิ่งแก่ข้าพระองค์เท่านั้น แล้วข้าพระองค์จะไม่ซ่อนตัวข้าพระองค์จากพระพักตร์พระองค์
13:21 ขอทรงหดพระหัตถ์ของพระองค์ให้ไกลจากข้าพระองค์ และขออย่าให้ความครั่นคร้ามต่อพระองค์ทำให้ข้าพระองค์คร้ามกลัว
13:22 แล้วขอพระองค์ทรงเรียกเถิด และข้าพระองค์จะทูลตอบ หรือขอให้ข้าพระองค์ทูล และขอพระองค์ทรงตอบข้าพระองค์
13:23 บรรดาความชั่วช้าและบาปทั้งหลายของข้าพระองค์มีจำนวนเท่าไร ขอโปรดให้ข้าพระองค์ทราบถึงการละเมิดและบาปของข้าพระองค์
13:24 เหตุไฉนพระองค์ทรงเมินพระพักตร์พระองค์เสีย และทรงถือว่าข้าพระองค์เป็นศัตรูของพระองค์
13:25 พระองค์จะทรงกระทำให้ใบไม้ใบหนึ่งที่ถูกลมพัดไปมาหักเสียหรือ และพระองค์จะทรงไล่ติดตามฟางแห้งนี้หรือ
13:26 เพราะพระองค์ทรงจารึกบรรดาสิ่งขมขื่นต่อสู้ข้าพระองค์ และทรงกระทำให้ข้าพระองค์รับโทษบรรดาความชั่วช้าแห่งวัยหนุ่มของข้าพระองค์
13:27 พระองค์ทรงเอาเท้าของข้าพระองค์ใส่ขื่อไว้ด้วย และทรงเฝ้าดูทางทั้งสิ้นของข้าพระองค์ พระองค์ทรงจารึกเครื่องหมายไว้บนส้นเท้าของข้าพระองค์
13:28 และมนุษย์ ดุจของเน่าอันหนึ่ง ก็ทรุดโทรมไป เหมือนอย่างเครื่องแต่งกายที่ตัวมอดกินแล้ว
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope