2 พงศาวดาร 10 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
เรโหโบอัมครอบครองแทนซาโลมอน ความโง่เขลาของเรโหโบอัม (1 พกษ 12:1-11)
10:1 และเรโหโบอัมได้ไปยังเมืองเชเคม เพราะอิสราเอลทั้งสิ้นได้มายังเมืองเชเคมเพื่อจะตั้งท่านให้เป็นกษัตริย์
10:2 และต่อมาเมื่อเยโรโบอัมบุตรชายของเนบัท ผู้ซึ่งยังอยู่ในอียิปต์ ได้ยินเรื่องนั้น ด้วยว่าท่านได้หนีไปที่นั่นจากพระพักตร์กษัตริย์ซาโลมอน เยโรโบอัมก็กลับมาจากอียิปต์
10:3 และพวกเขาก็ส่งไปและเรียนท่าน เยโรโบอัมกับอิสราเอลทั้งหมดจึงมา และทูลเรโหโบอัม โดยทูลว่า
10:4 พระราชบิดาของพระองค์ได้กระทำให้แอกของพวกข้าพระองค์หนักยิ่งนัก เพราะฉะนั้นบัดนี้ ขอพระองค์ทรงผ่อนงานรับใช้อย่างทุกข์หนักของพระราชบิดาของพระองค์ และแอกอันหนักของพระองค์ซึ่งพระองค์ได้ทรงวางอยู่บนพวกข้าพระองค์ให้เบาลงเสีย และพวกข้าพระองค์จะรับใช้พระองค์
10:5 และพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า สิ้นสามวันจงกลับมาหาเราอีก และประชากรได้กลับไป
10:6 และกษัตริย์เรโหโบอัมได้ทรงปรึกษากับบรรดาผู้อาวุโส ผู้ที่ได้ยืนอยู่ต่อพระพักตร์ซาโลมอนราชบิดาของพระองค์ขณะที่พระองค์ยังทรงพระชนม์อยู่ โดยตรัสว่า พวกท่านจะแนะนำเราให้ตอบประชากรนี้อย่างไร
10:7 และพวกเขาทูลพระองค์ โดยทูลว่า ถ้าพระองค์ทรงเมตตาประชากรนี้ และให้พวกเขาพอใจ และตรัสคำดีงามทั้งหลายแก่พวกเขา พวกเขาก็จะเป็นพวกผู้รับใช้ของพระองค์ตลอดไป
10:8 แต่พระองค์ได้ทรงทอดทิ้งคำปรึกษาซึ่งบรรดาผู้อาวุโสถวายพระองค์นั้นเสีย และปรึกษากับพวกคนหนุ่มที่เติบโตขึ้นมาพร้อมกับพระองค์ ที่ยืนอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์
10:9 และพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า พวกท่านมีคำแนะนำแก่เราอย่างไรว่า พวกเราจะได้ตอบประชากรนี้ ผู้ซึ่งได้ทูลเรา โดยทูลว่า ขอทรงผ่อนแอกซึ่งพระราชบิดาของพระองค์ได้วางอยู่บนพวกข้าพระองค์ให้เบาลง
10:10 และคนหนุ่มเหล่านั้นผู้ได้เติบโตมาพร้อมกับพระองค์ทูลพระองค์ โดยทูลว่า พระองค์ต้องตรัสตอบดังนี้แก่ประชากรผู้ได้ทูลพระองค์ โดยทูลว่า พระราชบิดาของพระองค์ได้กระทำให้แอกของพวกข้าพระองค์หนัก แต่ขอพระองค์ทรงผ่อนแอกของพวกข้าพระองค์นั้นให้เบาลง นั้น พระองค์ต้องตรัสแก่พวกเขาอย่างนี้ว่า นิ้วก้อยของเราจะหนากว่าเอวของพระราชบิดาของเรา
10:11 เพราะว่าที่พระราชบิดาของเราได้วางแอกหนักบนพวกเจ้าแล้วนั้น เราก็จะเพิ่มให้แก่แอกของพวกเจ้าอีก พระราชบิดาของเราได้เฆี่ยนตีพวกเจ้าด้วยแส้ทั้งหลาย แต่เราจะเฆี่ยนตีพวกเจ้าด้วยพวกแมงป่อง
อาณาจักรได้แยกกัน เยโรโบอัมครอบครองเหนืออิสราเอล (1 พกษ 12:12-19)
10:12 ดังนั้นเยโรโบอัมกับประชากรทั้งสิ้นได้มาเข้าเฝ้าเรโหโบอัมในวันที่สาม ตามที่กษัตริย์ได้ทรงกำหนดไว้ โดยตรัสว่า จงมาหาเราอีกในวันที่สาม
10:13 และกษัตริย์ได้ตรัสตอบพวกเขาอย่างดุดัน และกษัตริย์เรโหโบอัมได้ทรงทอดทิ้งคำปรึกษาของบรรดาผู้อาวุโสเสีย
10:14 และตรัสตอบพวกเขาตามคำแนะนำของพวกคนหนุ่ม โดยตรัสว่า พระราชบิดาของเราได้ทำแอกของพวกเจ้าให้หนัก แต่เราจะเพิ่มให้แก่แอกนั้น พระราชบิดาของเราได้เฆี่ยนตีพวกเจ้าด้วยแส้ทั้งหลาย แต่เราจะเฆี่ยนตีพวกเจ้าด้วยพวกแมงป่อง
10:15 ดังนั้นกษัตริย์จึงไม่ได้ตั้งใจฟังประชากร เพราะเหตุการณ์นั้นเป็นมาจากพระเจ้า เพื่อพระเยโฮวาห์จะได้ทรงทำให้พระวจนะของพระองค์สำเร็จ ซึ่งพระองค์ได้ตรัสโดยมือของอาหิยาห์ชาวชีโลห์แก่เยโรโบอัมบุตรชายของเนบัท
10:16 และเมื่อคนอิสราเอลทั้งสิ้นเห็นว่ากษัตริย์ไม่ทรงยอมตั้งใจฟังพวกเขา ประชากรจึงทูลตอบกษัตริย์ โดยทูลว่า พวกข้าพระองค์มีส่วนอะไรในดาวิด และพวกข้าพระองค์ไม่มีส่วนมรดกในบุตรชายของเจสซี ทุกคนจงกลับไปยังเต็นท์ทั้งหลายของพวกท่านเถิด โอ อิสราเอลเอ๋ย และบัดนี้ ข้าแต่ดาวิด จงดูแลราชวงศ์ของพระองค์เองเถิด ดังนั้นคนอิสราเอลทั้งสิ้นจึงจากไปยังเต็นท์ทั้งหลายของพวกเขา
10:17 แต่สำหรับลูกหลานของอิสราเอลที่อาศัยอยู่ในนครทั้งหลายแห่งยูดาห์ เรโหโบอัมได้ทรงครอบครองเหนือพวกเขา
10:18 แล้วกษัตริย์เรโหโบอัมได้ทรงส่งฮาโดรัม ผู้บังคับบัญชาเหนือแรงงานออกไป และลูกหลานของอิสราเอลได้เอาหินหลายก้อนขว้างท่าน จนท่านถึงแก่ความตาย แต่กษัตริย์เรโหโบอัมได้ทรงรีบขึ้นรถม้าศึกของพระองค์ เพื่อเสด็จหนีไปยังกรุงเยรูซาเล็ม
10:19 และอิสราเอลได้กบฏต่อราชวงศ์ของดาวิดจนถึงทุกวันนี้
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope