กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

2 พงศาวดาร 8

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36]

การขยายราชอาณาจักร กิตติศัพท์เกี่ยวกับซาโลมอนเลื่องลือไปทั่ว (1 พกษ 9:10-28)
8:1 และต่อมาเมื่อสิ้นยี่สิบปี ที่ซาโลมอนได้ทรงสร้างพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์ และพระราชวังของพระองค์เอง
8:2 นครต่าง ๆ ซึ่งหุรามได้ถวายคืนแด่ซาโลมอน ซาโลมอนได้ทรงเสริมสร้างนครเหล่านั้น และทำให้ลูกหลานของอิสราเอลอาศัยอยู่ที่นั่น
8:3 และซาโลมอนได้เสด็จไปยังฮามัทโศบาห์ และชนะเมืองนั้นได้
8:4 และพระองค์ได้ทรงสร้างเมืองทัดโมร์ไว้ในถิ่นทุรกันดาร และบรรดานครที่เป็นคลังเสบียง ซึ่งพระองค์ทรงสร้างไว้ในฮามัท
8:5 พระองค์ได้ทรงสร้างเมืองเบธโฮโรนบนและเบธโฮโรนล่างด้วย เป็นนครที่มีป้อม กับกำแพงทั้งหลาย ประตูเมืองทั้งปวง และเหล่าดาลประตู
8:6 และเมืองบาอาลัท และบรรดานครที่เป็นคลังเสบียง ที่ซาโลมอนมีอยู่นั้น และนครทั้งสิ้นสำหรับรถม้าศึก และบรรดานครสำหรับทหารม้า และสิ่งใด ๆ ที่พระองค์ทรงปรารถนาที่จะสร้างในกรุงเยรูซาเล็ม และในเลบานอน และในแผ่นดินทั้งสิ้นแห่งการครอบครองของพระองค์
8:7 สำหรับประชาชนทั้งสิ้นที่เหลืออยู่ของคนฮิตไทต์ และคนอาโมไรต์ และคนเปริสซี และคนฮีไวต์ และคนเยบุส ผู้ซึ่งไม่ใช่ของคนอิสราเอล
8:8 แต่ลูกหลานของพวกเขาที่เหลืออยู่จากพวกเขาในแผ่นดิน ผู้ซึ่งลูกหลานของอิสราเอลไม่ได้เผาผลาญเสีย คนเหล่านี้ซาโลมอนทรงกระทำให้เป็นทาสแรงงานจนถึงทุกวันนี้
8:9 แต่ลูกหลานของอิสราเอลนั้น ซาโลมอนไม่ได้ทรงกระทำให้เป็นทาสรับใช้สำหรับงานของพระองค์ แต่พวกเขาเป็นพวกทหาร และเป็นนายทหารของพระองค์ และเป็นพวกผู้บังคับบัญชารถม้าศึกและทหารม้าของพระองค์
8:10 และคนเหล่านี้เป็นพวกเจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่ของกษัตริย์ซาโลมอน จำนวนสองร้อยห้าสิบคน เป็นผู้บังคับบัญชาประชาชน
8:11 และซาโลมอนทรงนำราชธิดาของฟาโรห์ขึ้นมาจากนครของดาวิดยังพระราชวังที่พระองค์ได้ทรงสร้างไว้ให้พระนาง เพราะพระองค์ตรัสว่า “มเหสีของเราจะไม่อาศัยอยู่ในวังของดาวิดกษัตริย์แห่งอิสราเอล เพราะว่าสถานที่เหล่านั้นเป็นที่บริสุทธิ์ ซึ่งหีบของพระเยโฮวาห์ได้มาอยู่ที่นั่นแล้ว”
8:12 แล้วซาโลมอนทรงถวายบรรดาเครื่องเผาบูชาแด่พระเยโฮวาห์บนแท่นบูชาของพระเยโฮวาห์ ซึ่งพระองค์ได้ทรงสร้างไว้หน้ามุข
8:13 คือตามหน้าที่ประจำวันที่ต้องทำเป็นการถวายเครื่องบูชาตามพระบัญญัติของโมเสส ในบรรดาวันสะบาโต และในวันขึ้นหนึ่งค่ำทั้งหลาย และในวันเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดทั้งปวง ปีละสามครั้ง คือในเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ และในเทศกาลเลี้ยงแห่งสัปดาห์ และในเทศกาลเลี้ยงการอยู่เพิง
8:14 และตามพระบัญชาของดาวิดราชบิดาของพระองค์ พระองค์ทรงจัดการแบ่งเวรของพวกปุโรหิตสำหรับการปรนนิบัติของพวกเขา และแบ่งคนเลวีให้ประจำหน้าที่ของพวกเขา เพื่อให้สรรเสริญและปรนนิบัติต่อหน้าพวกปุโรหิต ตามหน้าที่ประจำวันที่ต้องทำ และทรงจัดการแบ่งเวรของบรรดาคนเฝ้าประตูที่ประตูทุกบานด้วย เพราะว่าดาวิดบุรุษของพระเจ้าได้ทรงบัญชาไว้เช่นนั้น
8:15 และพวกเขาไม่ได้หันไปเสียจากพระบัญชาของกษัตริย์ต่อพวกปุโรหิตและคนเลวีในเรื่องใด ๆ เลยหรือในเรื่องคลัง
8:16 บัดนี้บรรดาพระราชกิจของซาโลมอนก็จัดเตรียมไว้แล้วสำหรับวันที่วางรากแห่งพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์ และจนถึงงานนั้นสำเร็จ ดังนั้นพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์ก็สำเร็จครบถ้วน
8:17 แล้วซาโลมอนเสด็จไปยังเอซีโอนเกเบอร์ และเมืองเอโลท ที่ชายทะเลในแผ่นดินเอโดม
8:18 และหุรามได้ส่งเรือหลายลำมาถวายพระองค์โดยมือของเหล่าข้าราชการของท่าน และเหล่าข้าราชการที่มีความรู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับทะเล และพวกเขาไปพร้อมกับเหล่าข้าราชการของซาโลมอนไปยังเมืองโอฟีร์ และนำทองคำมาจากที่นั่น จำนวนสี่ร้อยห้าสิบตะลันต์ และนำทองคำนั้นมาถวายแด่กษัตริย์ซาโลมอน

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope