กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

1 พงศาวดาร 17

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29]

ดาวิดปรารถนาสร้างพระนิเวศน์ของพระเจ้า (2 ซมอ 7:1-7)
17:1 บัดนี้ต่อมา ขณะที่ดาวิดประทับในพระราชวังของพระองค์ ดาวิดตรัสกับนาธันผู้พยากรณ์ว่า “ดูเถิด เราอาศัยอยู่ในบ้านทำด้วยบรรดาไม้สนซีดาร์ แต่หีบแห่งพันธสัญญาของพระเยโฮวาห์ยังอยู่ภายใต้ม่านทั้งหลาย”
17:2 แล้วนาธันทูลดาวิดว่า “ขอทรงกระทำทุกสิ่งที่อยู่ในพระทัยของพระองค์เถิด เพราะพระเจ้าทรงสถิตอยู่กับพระองค์”
17:3 และต่อมาคืนวันนั้นเอง พระวจนะของพระเจ้ามาถึงนาธัน โดยตรัสว่า
17:4 “จงไปและบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า เจ้าอย่าสร้างนิเวศน์ให้เราอาศัยอยู่
17:5 เพราะว่าเราไม่เคยอาศัยอยู่ในนิเวศน์ใด ๆ ตั้งแต่วันที่เราได้พาอิสราเอลขึ้นมาจนกระทั่งวันนี้ แต่ได้ไปจากเต็นท์หนึ่งถึงอีกเต็นท์หนึ่ง และจากพลับพลาหนึ่งถึงอีกพลับพลาหนึ่ง
17:6 ไม่ว่าที่ไหนก็ตามที่เราได้ดำเนินไปมากับอิสราเอลทั้งสิ้น เราเคยพูดสักคำกับพวกผู้วินิจฉัยของอิสราเอลคนใด ผู้ที่เราได้บัญชาให้เลี้ยงดูประชากรของเราหรือ โดยกล่าวว่า “ทำไมพวกเจ้าถึงไม่สร้างนิเวศน์ด้วยบรรดาไม้สนซีดาร์ให้แก่เรา”’

พันธสัญญาระหว่างพระเจ้ากับดาวิด (2 ซมอ 7:8-17)
17:7 เพราะฉะนั้นบัดนี้ เจ้าต้องกล่าวดังนั้นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า ‘พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า เราได้เอาเจ้ามาจากคอกแกะ จากการตามฝูงแกะ เพื่อให้เจ้าเป็นผู้ปกครองเหนืออิสราเอลประชากรของเรา
17:8 และเราได้อยู่กับเจ้าไม่ว่าเจ้าดำเนินไปที่ใดก็ตาม และได้กำจัดบรรดาศัตรูของเจ้าให้พ้นหน้าเจ้า และได้กระทำให้เจ้ามีชื่อเสียงเหมือนอย่างกับชื่อเสียงของบรรดาคนใหญ่คนโตที่อยู่ในแผ่นดินโลก
17:9 เช่นกันเราจะกำหนดสถานที่แห่งหนึ่งให้อิสราเอลประชากรของเรา และจะปลูกพวกเขาไว้ และพวกเขาจะอาศัยอยู่ในสถานที่ของพวกเขา และจะไม่ถูกเคลื่อนย้ายไปอีก และบรรดาลูกแห่งความชั่วจะไม่มาตีปล้นพวกเขาอีกต่อไปเหมือนแต่ก่อนมา
17:10 และตั้งแต่สมัยที่เราได้บัญชาพวกผู้วินิจฉัยให้อยู่เหนืออิสราเอลประชากรของเรา ยิ่งกว่านั้นเราจะปราบปรามศัตรูทั้งสิ้นของเจ้า นอกจากนี้เรากล่าวแก่เจ้าว่า พระเยโฮวาห์จะทรงให้เจ้ามีราชวงศ์
17:11 และต่อมา เมื่อวันทั้งหลายของเจ้าครบถ้วนแล้ว เพื่อเจ้าจะต้องไปอยู่กับบรรพบุรุษของเจ้า เราจะยกชูเชื้อสายของเจ้าไว้ต่อจากเจ้า ผู้ซึ่งจะเป็นบุตรชายคนหนึ่งของตัวเจ้า และเราจะสถาปนาอาณาจักรของเขาไว้
17:12 เขาจะสร้างนิเวศน์หลังหนึ่งให้เรา และเราจะสถาปนาพระที่นั่งของเขาให้อยู่เป็นนิตย์
17:13 เราจะเป็นบิดาของเขา และเขาจะเป็นบุตรชายของเรา และเราจะไม่เอาความเมตตาของเราไปจากเขาเสีย เหมือนอย่างที่เราได้เอาความเมตตานั้นไปจากคนที่อยู่ก่อนเจ้า
17:14 แต่เราจะให้เขาดำรงอยู่ในนิเวศน์ของเรา และในอาณาจักรของเราเป็นนิตย์ และพระที่นั่งของเขาจะได้รับการสถาปนาไว้เป็นนิตย์’”
17:15 ตามถ้อยคำเหล่านี้ทั้งสิ้น และตามนิมิตนี้ทั้งหมด นาธันจึงกราบทูลดาวิดดังนั้น

คำอธิษฐานและคำสรรเสริญของดาวิด (2 ซมอ 7:18-29)
17:16 และกษัตริย์ดาวิดก็เสด็จมา และประทับนั่งต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และกราบทูลว่า “ข้าพระองค์เป็นผู้ใดเล่า โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้า และราชวงศ์ของข้าพระองค์เป็นผู้ใด พระองค์จึงได้ทรงนำข้าพระองค์มาถึงเพียงนี้
17:17 และนี่เป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยในสายพระเนตรของพระองค์ โอ ข้าแต่พระเจ้า เพราะพระองค์ได้ตรัสถึงราชวงศ์ของผู้รับใช้ของพระองค์ในอนาคตอันไกลที่จะมาถึงนั้นด้วย และได้ทรงมองข้าพระองค์ตามชนชั้นของมนุษย์ที่มีฐานะอันสูงส่ง โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้า
17:18 ดาวิดจะกราบทูลประการใดต่อพระองค์ได้อีกในเรื่องเกียรติอันประทานแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ ด้วยว่าพระองค์ทรงรู้จักผู้รับใช้ของพระองค์
17:19 โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ เพื่อทรงเห็นแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ และตามชอบพระทัยของพระองค์เอง พระองค์ได้ทรงกระทำการยิ่งใหญ่นี้ทั้งสิ้น ในการทรงกระทำให้สิ่งใหญ่โตเหล่านี้เป็นที่รู้กันทั่วไป
17:20 โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ไม่มีผู้ใดเหมือนพระองค์ และไม่มีพระเจ้าองค์ใดนอกเหนือพระองค์ ตามสิ่งสารพัดที่พวกข้าพระองค์ได้ยินด้วยหูของพวกข้าพระองค์
17:21 และชนชาติใดเล่าในแผ่นดินโลกที่เป็นเหมือนอิสราเอลประชากรของพระองค์ ผู้ซึ่งพระเจ้าได้เสด็จไปเพื่อทรงไถ่มาให้เป็นประชากรของพระองค์เอง เพื่อทรงกระทำให้พระนามของพระองค์ยิ่งใหญ่และน่าสะพรึงกลัว โดยทรงขับไล่ประชาชาติทั้งหลายไปให้พ้นหน้าประชากรของพระองค์ ผู้ซึ่งพระองค์ได้ทรงไถ่ออกจากอียิปต์
17:22 ด้วยว่าพระองค์ได้ทรงกระทำให้อิสราเอลประชากรของพระองค์เป็นประชากรของพระองค์เป็นนิตย์ และพระองค์ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ได้ทรงกลายเป็นพระเจ้าของพวกเขาแล้ว
17:23 ฉะนั้นบัดนี้ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอให้สิ่งที่พระองค์ได้ตรัสเกี่ยวกับผู้รับใช้ของพระองค์ และเกี่ยวกับราชวงศ์ของเขานั้นถูกสถาปนาไว้เป็นนิตย์ และขอทรงกระทำตามที่พระองค์ได้ตรัสไว้แล้วเถิด
17:24 และขอให้สิ่งที่พระองค์ได้ตรัสนั้นถูกสถาปนาไว้ เพื่อพระนามของพระองค์จะเป็นที่ยกย่องเป็นนิตย์ โดยกล่าวว่า ‘พระเยโฮวาห์จอมโยธาทรงเป็นพระเจ้าแห่งอิสราเอล คือเป็นพระเจ้าต่ออิสราเอล’ และขอให้ราชวงศ์ของดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์ได้รับการสถาปนาไว้ต่อพระพักตร์พระองค์
17:25 เพราะว่าพระองค์ โอ ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ได้ทรงบอกผู้รับใช้ของพระองค์แล้วว่า พระองค์จะทรงสร้างราชวงศ์ให้เขา เพราะฉะนั้นผู้รับใช้ของพระองค์จึงมีใจพร้อมที่จะอธิษฐานต่อพระพักตร์พระองค์
17:26 และบัดนี้ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้า และได้ทรงสัญญาความประเสริฐนี้แก่ผู้รับใช้ของพระองค์
17:27 เพราะฉะนั้นบัดนี้ ขอโปรดให้เป็นที่พอพระทัยของพระองค์ที่จะอวยพรราชวงศ์ของผู้รับใช้ของพระองค์ เพื่อราชวงศ์นั้นจะดำรงอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์เป็นนิตย์ เพราะว่าพระองค์ทรงอวยพร โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ และราชวงศ์นั้นจะได้รับการอวยพรเป็นนิตย์”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope