1 พงศ์กษัตริย์ 12 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
ความผิดพลาดของเรโหโบอัม (2 พศด 10:1-11)
12:1 และเรโหโบอัมได้ไปยังเมืองเชเคม เพราะอิสราเอลทั้งสิ้นได้มายังเมืองเชเคมเพื่อจะตั้งท่านให้เป็นกษัตริย์
12:2 และต่อมาเมื่อเยโรโบอัมบุตรชายของเนบัท ผู้ซึ่งยังอยู่ในอียิปต์ ได้ยินเรื่องนั้น (ด้วยว่าท่านได้หนีไปจากพระพักตร์กษัตริย์ซาโลมอน และเยโรโบอัมอาศัยอยู่ในอียิปต์)
12:3 พวกเขาก็ส่งไปและเรียกท่าน และเยโรโบอัม และชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดจึงมา และทูลเรโหโบอัม โดยทูลว่า
12:4 พระราชบิดาของพระองค์ได้กระทำให้แอกของพวกข้าพระองค์หนักยิ่งนัก เพราะฉะนั้นบัดนี้ ขอพระองค์ทรงผ่อนงานรับใช้อย่างทุกข์หนักของพระราชบิดาของพระองค์ และแอกอันหนักของพระองค์ซึ่งพระองค์ได้ทรงวางอยู่บนพวกข้าพระองค์ให้เบาลงเสีย และพวกข้าพระองค์จะรับใช้พระองค์
12:5 และพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า จงกลับไปก่อนสักสามวัน แล้วจึงมาหาเราอีก และประชากรได้กลับไป
12:6 และกษัตริย์เรโหโบอัมได้ทรงปรึกษากับบรรดาผู้อาวุโส ผู้ที่ได้ยืนอยู่ต่อพระพักตร์ซาโลมอนราชบิดาของพระองค์ขณะที่พระองค์ยังทรงพระชนม์อยู่ และตรัสว่า พวกท่านจะแนะนำเราให้ตอบประชากรนี้อย่างไร
12:7 และพวกเขาทูลพระองค์ โดยทูลว่า ถ้าพระองค์จะทรงเป็นผู้รับใช้แก่ประชากรนี้วันนี้ และจะรับใช้พวกเขา และตรัสตอบพวกเขา และตรัสคำดีงามทั้งหลายแก่พวกเขา แล้วพวกเขาก็จะเป็นพวกผู้รับใช้ของพระองค์ตลอดไป
12:8 แต่พระองค์ได้ทรงทอดทิ้งคำปรึกษาของบรรดาผู้อาวุโส ซึ่งพวกเขาถวายพระองค์นั้นเสีย และปรึกษากับพวกคนหนุ่มที่เติบโตขึ้นมาพร้อมกับพระองค์ และซึ่งยืนอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์
12:9 และพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า พวกท่านมีคำแนะนำแก่เราอย่างไรว่า พวกเราจะได้ตอบประชากรนี้ ผู้ซึ่งได้ทูลเรา โดยทูลว่า ขอทรงผ่อนแอกซึ่งพระราชบิดาของพระองค์ได้วางอยู่บนพวกข้าพระองค์ให้เบาลง
12:10 และคนหนุ่มเหล่านั้นผู้ได้เติบโตมาพร้อมกับพระองค์ทูลพระองค์ โดยทูลว่า พระองค์ต้องตรัสดังนี้แก่ประชากรนี้ ผู้ได้ทูลพระองค์ โดยทูลว่า พระราชบิดาของพระองค์ได้กระทำให้แอกของพวกข้าพระองค์หนัก แต่ขอพระองค์ทรงผ่อนแอกของพวกข้าพระองค์นั้นให้เบาลง นั้น พระองค์ต้องตรัสแก่พวกเขาอย่างนี้ว่า นิ้วก้อยของเราจะหนากว่าเอวของพระราชบิดาของเรา
12:11 และบัดนี้ ที่พระราชบิดาของเราได้วางแอกหนักบนพวกเจ้าแล้วนั้น เราก็จะเพิ่มให้แก่แอกของพวกเจ้าอีก พระราชบิดาของเราได้เฆี่ยนตีพวกเจ้าด้วยแส้ทั้งหลาย แต่เราจะเฆี่ยนตีพวกเจ้าด้วยพวกแมงป่อง
12:12 ดังนั้นเยโรโบอัมและประชากรทั้งสิ้นได้มาเข้าเฝ้าเรโหโบอัมในวันที่สาม ตามที่กษัตริย์ได้ทรงกำหนดไว้ โดยตรัสว่า จงมาหาเราอีกในวันที่สาม
12:13 และกษัตริย์ได้ตรัสตอบประชากรอย่างดุดัน และได้ทรงทอดทิ้งคำปรึกษาของบรรดาผู้อาวุโสที่พวกเขาได้ถวายแด่พระองค์นั้นเสีย
12:14 และตรัสกับพวกเขาตามคำปรึกษาของพวกคนหนุ่ม โดยตรัสว่า พระราชบิดาของเราได้ทำแอกของพวกเจ้าให้หนัก และเราจะเพิ่มให้แก่แอกของพวกเจ้าอีก พระราชบิดาของเราได้เฆี่ยนตีพวกเจ้าด้วยแส้ทั้งหลายเช่นกัน แต่เราจะเฆี่ยนตีพวกเจ้าด้วยพวกแมงป่อง
12:15 ฉะนั้นกษัตริย์จึงไม่ได้ตั้งใจฟังประชากร เพราะเหตุการณ์นั้นเป็นมาจากพระเยโฮวาห์ เพื่อพระองค์จะได้ทรงทำให้ถ้อยคำของพระองค์สำเร็จ ซึ่งพระเยโฮวาห์ได้ตรัสโดยอาหิยาห์คนชีโลห์แก่เยโรโบอัมบุตรชายของเนบัท
อาณาจักรอิสราเอลแตกแยกกัน
12:16 ดังนั้นเมื่อคนอิสราเอลทั้งสิ้นเห็นว่ากษัตริย์ไม่ทรงยอมตั้งใจฟังพวกเขา ประชากรจึงทูลตอบกษัตริย์ โดยทูลว่า พวกข้าพระองค์มีส่วนอะไรในดาวิด และพวกข้าพระองค์ไม่มีส่วนมรดกในบุตรชายของเจสซี จงกลับไปยังเต็นท์ทั้งหลายของพวกท่านเถิด โอ อิสราเอลเอ๋ย บัดนี้จงดูแลราชวงศ์ของพระองค์เองเถิด ข้าแต่ดาวิด ดังนั้นคนอิสราเอลจึงจากไปยังเต็นท์ทั้งหลายของพวกเขา
12:17 แต่สำหรับลูกหลานของอิสราเอล ผู้ซึ่งอาศัยอยู่ในนครทั้งหลายแห่งยูดาห์ เรโหโบอัมได้ทรงครอบครองเหนือพวกเขา
12:18 แล้วกษัตริย์เรโหโบอัมได้ทรงส่งอาโดรัม ผู้บังคับบัญชาเหนือแรงงานออกไป และคนอิสราเอลทั้งสิ้นได้เอาหินหลายก้อนขว้างท่าน จนท่านถึงแก่ความตาย ดังนั้นกษัตริย์เรโหโบอัมจึงทรงรีบขึ้นรถม้าศึกของพระองค์ เพื่อเสด็จหนีไปยังกรุงเยรูซาเล็ม
12:19 ดังนั้นอิสราเอลจึงได้กบฏต่อราชวงศ์ของดาวิดจนถึงทุกวันนี้
12:20 และต่อมาเมื่ออิสราเอลทั้งสิ้นได้ยินว่าเยโรโบอัมได้มาอีกแล้ว พวกเขาจึงส่งไปและเชิญท่านมายังชุมนุมชน และได้แต่งตั้งท่านให้เป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอลทั้งสิ้น ไม่มีผู้ใดติดตามราชวงศ์ของดาวิด เว้นแต่เผ่ายูดาห์เท่านั้น
12:21 และเมื่อเรโหโบอัมเสด็จมายังกรุงเยรูซาเล็ม พระองค์ก็ทรงเรียกประชุมวงศ์วานของยูดาห์ทั้งหมด พร้อมกับเผ่าเบนยามิน เป็นคนที่ถูกคัดเลือกแล้วหนึ่งแสนแปดหมื่นคน ซึ่งเป็นพวกนักรบ เพื่อต่อสู้กับวงศ์วานแห่งอิสราเอล เพื่อจะเอาราชอาณาจักรคืนมาให้แก่เรโหโบอัมโอรสของซาโลมอน
12:22 แต่พระวจนะของพระเจ้าได้มายังเชไมอาห์คนของพระเจ้า โดยตรัสว่า
12:23 จงกล่าวแก่เรโหโบอัมโอรสของซาโลมอนกษัตริย์แห่งยูดาห์ และแก่วงศ์วานทั้งสิ้นของยูดาห์และเบนยามิน และแก่ประชากรที่เหลืออยู่ โดยกล่าวว่า
12:24 พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า พวกเจ้าต้องไม่ขึ้นไป หรือต่อสู้กับลูกหลานของอิสราเอลญาติพี่น้องของพวกเจ้า ทุกคนจงกลับไปยังบ้านของตนเถิด เพราะสิ่งนี้เป็นมาจากเรา เหตุฉะนั้นพวกเขาจึงตั้งใจฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ และกลับไปเสียตามพระวจนะของพระเยโฮวาห์
เยโรโบอัมนำคนอิสราเอลหลงไปไหว้รูปเคารพ
12:25 แล้วเยโรโบอัมได้สร้างเมืองเชเคมในแดนเทือกเขาเอฟราอิม และอาศัยอยู่ที่นั่น และได้ออกไปจากที่นั่น และสร้างเมืองเปนูเอล
12:26 และเยโรโบอัมตรัสในใจของตนว่า บัดนี้ราชอาณาจักรจะกลับไปสู่ราชวงศ์ของดาวิด
12:27 ถ้าประชากรเหล่านี้ขึ้นไปถวายเครื่องสัตวบูชาในพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์ที่กรุงเยรูซาเล็ม แล้วใจของประชากรเหล่านี้จะหันกลับไปยังเจ้านายของพวกเขา คือหันไปยังเรโหโบอัมกษัตริย์แห่งยูดาห์ และพวกเขาจะฆ่าเราเสีย และกลับไปยังเรโหโบอัมกษัตริย์แห่งยูดาห์
12:28 ฉะนั้นกษัตริย์จึงทรงรับคำปรึกษา และได้ทรงสร้างลูกวัวสองตัวด้วยทองคำ และตรัสแก่พวกเขาว่า ที่พวกท่านจะขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็มก็ไกลเกินไป จงดูพระเหล่านี้ของพวกท่าน โอ อิสราเอลเอ๋ย ผู้ซึ่งได้ทรงนำพวกท่านขึ้นมาจากแผ่นดินอียิปต์
12:29 และพระองค์ได้ทรงตั้งรูปหนึ่งไว้ในเมืองเบธเอล และอีกรูปหนึ่งพระองค์ได้ทรงตั้งไว้ในเมืองดาน
12:30 และสิ่งนี้กลายเป็นบาปอย่างหนึ่ง ด้วยว่าประชากรได้ไปนมัสการรูปอันหนึ่ง คือไปยังเมืองดาน
12:31 และพระองค์ได้ทรงสร้างนิเวศน์แห่งสถานบูชาบนที่สูงทั้งหลาย และได้ทรงแต่งตั้งพวกปุโรหิตจากประชากรที่ต่ำต้อยที่สุด ผู้ซึ่งไม่ได้เป็นลูกหลานของเลวี
12:32 และเยโรโบอัมได้ทรงกำหนดเทศกาลเลี้ยงในเดือนที่แปด ในวันที่สิบห้าของเดือนนั้น เหมือนอย่างการเลี้ยงที่อยู่ในยูดาห์ และพระองค์ได้ทรงถวายบนแท่นบูชา พระองค์ได้ทรงกระทำดังนี้ในเมืองเบธเอล โดยถวายแก่บรรดารูปลูกวัวที่พระองค์ได้ทรงสร้างไว้นั้น และในเมืองเบธเอลพระองค์ได้ทรงแต่งตั้งพวกปุโรหิตแห่งสถานบูชาบนที่สูงทั้งหลายซึ่งพระองค์ทรงสร้างไว้
12:33 ดังนั้นพระองค์ได้ทรงถวายบนแท่นบูชา ซึ่งพระองค์ได้ทรงสร้างไว้ในเมืองเบธเอล ในวันที่สิบห้าของเดือนที่แปด คือในเดือนซึ่งพระองค์ได้ทรงคิดขึ้นมาจากพระทัยของพระองค์เอง และได้ทรงกำหนดเทศกาลเลี้ยงสำหรับลูกหลานของอิสราเอล และพระองค์ได้ทรงถวายบนแท่นบูชานั้น และเผาเครื่องหอม
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope