กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

2 ซามูเอล 2

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24]

คนยูดาห์เจิมตั้งดาวิดเป็นกษัตริย์ที่เฮโบรน
2:1 และต่อมาภายหลังเหตุการณ์นี้ ดาวิดได้ทูลถามพระเยโฮวาห์ โดยทูลว่า “ข้าพระองค์ควรจะขึ้นไปยังนครหนึ่งนครใดแห่งยูดาห์หรือไม่” และพระเยโฮวาห์ตรัสกับท่านว่า “จงขึ้นไปเถิด” และดาวิดทูลว่า “ข้าพระองค์ควรจะขึ้นไปที่ใด” และพระองค์ตรัสว่า “ไปยังเฮโบรน”
2:2 ดังนั้นดาวิดได้ขึ้นไปที่นั่น และภรรยาทั้งสองของท่านด้วย คืออาหิโนอัม ชาวยิสเรเอล และอาบีกายิล ภรรยาของนาบาล ชาวคารเมล
2:3 และพวกทหารที่อยู่กับท่าน ดาวิดได้นำขึ้นไป ทุกคนพร้อมกับครอบครัวของตน และพวกเขาอาศัยอยู่ในนครทั้งหลายของเฮโบรน
2:4 และคนยูดาห์ก็พากันมา และที่นั่นพวกเขาได้เจิมตั้งดาวิดให้เป็นกษัตริย์เหนือวงศ์วานของยูดาห์ และพวกเขาทูลดาวิด โดยทูลว่า “ชาวเมืองยาเบชกิเลอาดเป็นคนเหล่านั้นที่ได้ฝังซาอูล”

ดาวิดยกย่องคนที่ฝังพระศพกษัตริย์ซาอูล
2:5 และดาวิดได้ส่งพวกผู้สื่อสารไปยังชาวเมืองยาเบชกิเลอาด และกล่าวแก่พวกเขาว่า “ขอพระเยโฮวาห์ทรงอวยพรพวกท่าน ในการที่พวกท่านได้สำแดงความกรุณาอย่างนี้ต่อเจ้านายของพวกท่าน คือต่อซาอูล และได้ฝังพระองค์ไว้
2:6 และบัดนี้ขอพระเยโฮวาห์ทรงสำแดงความกรุณาและความจริงแก่พวกท่าน และเราจะตอบแทนความกรุณานี้ต่อพวกท่านด้วย เพราะพวกท่านได้กระทำการนี้
2:7 เพราะฉะนั้นบัดนี้ ขอให้มือของพวกท่านเข้มแข็งขึ้น และขอให้พวกท่านกล้าหาญเถิด เพราะว่าเจ้านายของพวกท่าน คือซาอูล ได้สิ้นพระชนม์แล้ว และวงศ์วานของยูดาห์ได้เจิมตั้งเราไว้ให้เป็นกษัตริย์เหนือพวกเขาด้วย”

อับเนอร์สถาปนาราชโอรสของซาอูลครอบครองฝ่ายเหนือ
2:8 แต่อับเนอร์บุตรชายของเนอร์ ผู้เป็นแม่ทัพแห่งกองทัพของซาอูล ได้พาอิชโบเชทราชโอรสของซาอูล และนำท่านข้ามไปที่เมืองมาหะนาอิม
2:9 และได้สถาปนาท่านให้เป็นกษัตริย์เหนือเมืองกิเลอาด และเหนือคนอาเชอร์ และเหนือคนยิสเรเอล และเหนือคนเอฟราอิม และเหนือคนเบนยามิน และเหนือคนอิสราเอลทั้งสิ้น
2:10 อิชโบเชทราชโอรสของซาอูลมีพระชนมายุสี่สิบพรรษา เมื่อท่านเริ่มครอบครองเหนืออิสราเอล และครอบครองอยู่สองปี แต่วงศ์วานของยูดาห์ได้ติดตามดาวิด
2:11 และเวลาที่ดาวิดทรงเป็นกษัตริย์ในเฮโบรนเหนือวงศ์วานของยูดาห์นั้นเป็นเวลาเจ็ดปีกับหกเดือน

สงครามระหว่างคนของอิชโบเชทกับคนของดาวิด
2:12 และอับเนอร์บุตรชายของเนอร์ และพวกข้าราชการทหารของอิชโบเชทราชโอรสของซาอูล ได้ออกไปจากมาหะนาอิมไปยังเมืองกิเบโอน
2:13 และโยอาบบุตรชายของเศรุยาห์ กับพวกข้าราชการทหารของดาวิดได้ออกไป และพบกันข้างสระแห่งเมืองกิเบโอน และพวกเขาก็นั่งลง พวกหนึ่งอยู่บนฝั่งสระข้างหนึ่ง และอีกพวกหนึ่งอยู่บนฝั่งสระอีกข้างหนึ่ง
2:14 และอับเนอร์กล่าวแก่โยอาบว่า “บัดนี้ขอให้พวกคนหนุ่มลุกขึ้น และประลองฝีมือเล่นกันต่อหน้าพวกเรา” และโยอาบกล่าวว่า “ให้พวกเขาลุกขึ้นเถิด”
2:15 แล้วพวกเขาก็ลุกขึ้น และข้ามไปตามจำนวนคือ สิบสองคนจากเผ่าเบนยามิน ซึ่งเป็นคนของอิชโบเชทราชโอรสของซาอูล และสิบสองคนจากเหล่าข้าราชการทหารของดาวิด
2:16 และพวกเขาทุกคนได้จับศีรษะคู่ต่อสู้ และแทงดาบของตนเข้าที่สีข้างของคู่ต่อสู้ ดังนั้นพวกเขาจึงล้มตายด้วยกัน ฉะนั้นสถานที่แห่งนั้นถูกเรียกว่า เฮลขัทฮัสซูริม ซึ่งอยู่ในกิเบโอน
2:17 และมีการสู้รบกันดุเดือดยิ่งนักวันนั้น และอับเนอร์ก็พ่ายแพ้ และพวกคนอิสราเอล ต่อหน้าพวกข้าราชการทหารของดาวิด
2:18 และบุตรชายสามคนของเศรุยาห์ได้อยู่ที่นั่นคือ โยอาบ และอาบีชัย และอาสาเฮล และอาสาเฮลนั้นฝีเท้าเร็วอย่างกับละมั่ง
2:19 และอาสาเฮลได้ไล่ตามอับเนอร์ไป และเมื่อตามไปนั้นเขาก็มิได้เลี้ยวไปทางขวามือหรือทางซ้ายมือจากการไล่ตามอับเนอร์

อับเนอร์ฆ่าอาสาเฮล
2:20 แล้วอับเนอร์เหลียวดูข้างหลังตนและกล่าวว่า “เจ้าคืออาสาเฮลหรือ” และเขาตอบว่า “ใช่แล้ว”
2:21 และอับเนอร์กล่าวแก่เขาว่า “เจ้าจงเลี้ยวไปทางขวามือหรือทางซ้ายมือ และเจ้าจงจับเอาคนหนุ่มคนใดคนหนึ่ง และเจ้าจงริบเอาเครื่องอาวุธของเขาไป” แต่อาสาเฮลไม่ยอมเลี้ยวไปจากการไล่ตามอับเนอร์
2:22 และอับเนอร์กล่าวแก่อาสาเฮลอีกครั้งหนึ่งว่า “เจ้าจงหันกลับจากการติดตามข้าเสียเถิด จะให้ข้าฟันเจ้าให้ล้มลงถึงดินทำไมเล่า แล้วข้าจะสู้หน้าโยอาบพี่ชายของเจ้าอย่างไรได้”
2:23 แต่อย่างไรก็ตามเขาปฏิเสธไม่ยอมหันกลับ ฉะนั้นอับเนอร์ด้วยปลายหอกได้แทงอาสาเฮลใต้กระดูกซี่โครงที่ห้า จนหอกนั้นได้ทะลุออกข้างหลังเขา และเขาได้ล้มลงที่นั่น และตายเสียในที่เดียวกัน และต่อมาทุกคนที่มาถึงสถานที่ที่อาสาเฮลล้มลงและตายนั้นก็ยืนนิ่งอยู่
2:24 โยอาบด้วยและอาบีชัยได้ไล่ตามอับเนอร์ไป และดวงอาทิตย์ก็ตกเมื่อพวกเขามาถึงเนินเขาแห่งอัมมาห์ ที่อยู่ตรงหน้ากียาห์ตามทางแห่งถิ่นทุรกันดารของเมืองกิเบโอน
2:25 และคนเบนยามินได้รวบรวมกันตามอับเนอร์ไป และกลายเป็นกองทหารเดียวกัน และยืนอยู่บนยอดเนินเขาลูกหนึ่ง
2:26 แล้วอับเนอร์ร้องเรียกโยอาบและกล่าวว่า “ดาบจะกินอยู่เป็นนิตย์หรือ ท่านไม่ทราบหรือว่ามันจะเป็นความขมขื่นในบั้นปลายนั้น แล้วอีกนานเท่าใดท่านจึงจะสั่งพวกทหารให้หันกลับจากการไล่ตามพี่น้องของพวกเขา”
2:27 และโยอาบกล่าวว่า “พระเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด หากท่านไม่ได้พูด พรุ่งนี้เช้าพวกทหารทุกคนจึงจะเลิกไล่ตามพี่น้องของตนเป็นแน่”
2:28 ดังนั้นโยอาบได้เป่าแตรขึ้น และพวกทหารทุกคนก็หยุดนิ่งอยู่ และไม่ได้ไล่ตามคนอิสราเอลอีก และพวกเขาไม่ต่อสู้กันอีกต่อไป
2:29 และอับเนอร์กับพวกทหารของท่านได้เดินไปตลอดคืนนั้นผ่านเข้าที่ราบ และข้ามแม่น้ำจอร์แดน และไปตลอดทั่วบิทโรน และพวกเขาได้มาถึงมาหะนาอิม
2:30 และโยอาบได้กลับจากการไล่ตามอับเนอร์ และเมื่อท่านได้รวบรวมกองทหารทั้งสิ้นเข้าด้วยกันแล้ว มีคนขาดไปจากพวกข้าราชการทหารของดาวิด สิบเก้าคนและอาสาเฮล
2:31 แต่พวกข้าราชการทหารของดาวิดได้ฆ่าคนเบนยามิน และกองทหารของอับเนอร์ จนสามร้อยหกสิบคนได้ตายไป
2:32 และพวกเขาได้นำอาสาเฮลไป และฝังเขาไว้ในอุโมงค์บิดาของเขาซึ่งอยู่ในเมืองเบธเลเฮม และโยอาบและกองทหารของท่านก็ไปตลอดคืน และพวกเขามาถึงเมืองเฮโบรนตอนฟ้าสาง

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope