กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

1 ซามูเอล 9

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31]

พระเจ้าทรงนำซามูเอลให้ตั้งซาอูลเป็นกษัตริย์
9:1 บัดนี้มีชายคนหนึ่งเป็นคนเบนยามิน ผู้ซึ่งชื่อของท่านคือ คีช บุตรชายของอาบีเอล บุตรชายของเศโรร์ บุตรชายของเบโครัท บุตรชายของอาฟิยาห์ เป็นคนเบนยามิน เป็นชายฉกรรจ์ผู้กล้าหาญ
9:2 และท่านมีบุตรชายคนหนึ่ง ผู้ซึ่งชื่อของเขาคือ ซาอูล เป็นคนหนุ่มที่ถูกเลือกสรรแล้วและรูปงาม และไม่มีชายคนใดในท่ามกลางลูกหลานของอิสราเอลที่จะรูปงามกว่าเขา ตั้งแต่บ่าของเขาและขึ้นไป เขาสูงกว่าประชากรทั้งหลาย
9:3 และฝูงลาของคีชบิดาของซาอูลหายไป และคีชได้กล่าวแก่ซาอูลบุตรชายของตนว่า “บัดนี้จงเอาคนใช้คนหนึ่งไปกับเจ้า และลุกขึ้นเพื่อไปแสวงหาฝูงลา”
9:4 และเขาได้ผ่านข้ามแดนเทือกเขาเอฟราอิม และได้ผ่านข้ามแผ่นดินชาลิชา แต่เขาทั้งสองไม่ได้พบฝูงลานั้น แล้วเขาทั้งสองได้ผ่านข้ามแผ่นดินชาอาลิม และฝูงลาไม่ได้อยู่ที่นั่น และเขาได้ผ่านข้ามแผ่นดินของคนเบนยามิน แต่เขาทั้งสองไม่ได้พบฝูงลานั้น
9:5 และเมื่อเขาทั้งสองมาถึงแผ่นดินศูฟ ซาอูลกล่าวแก่คนใช้ที่อยู่กับตนว่า “มาเถิด ให้พวกเรากลับไป เกรงว่าบิดาของข้าจะเลิกเป็นห่วงเรื่องฝูงลา และกังวลใจด้วยเรื่องของพวกเรา”
9:6 และคนใช้กล่าวแก่เขาว่า “บัดนี้ดูเถิด ในนครนี้มีคนของพระเจ้าคนหนึ่ง และท่านเป็นคนที่มีเกียรติ สิ่งสารพัดที่ท่านกล่าวนั้นก็สำเร็จอย่างแน่นอน บัดนี้ขอให้พวกเราไปที่นั่น บางทีท่านจะสามารถบอกพวกเราถึงทางที่พวกเราควรจะไปนั้น”
9:7 แล้วซาอูลกล่าวแก่คนใช้ของตนว่า “แต่ดูเถิด ถ้าพวกเราไป พวกเราจะเอาอะไรไปให้ชายผู้นั้น เพราะว่าขนมปังในภาชนะทั้งหลายของพวกเราก็หมดแล้ว และไม่มีของกำนัลที่จะนำไปให้คนของพระเจ้า พวกเรามีอะไรบ้าง”
9:8 และคนใช้ตอบซาอูลอีกครั้ง และกล่าวว่า “ดูเถิด ข้าพเจ้ามีเงินอยู่หนึ่งเสี้ยวเชเขล ข้าพเจ้าจะให้เงินนั้นแก่คนของพระเจ้า เพื่อจะบอกทางของพวกเราให้พวกเราทราบ”
9:9 (ในอิสราเอลสมัยก่อน เมื่อคนใดจะไปทูลถามพระเจ้า เขาเคยกล่าวดังนี้ว่า “มาเถิด และให้พวกเราไปหาผู้ทำนายกัน” เพราะว่าผู้ที่ตอนนี้ถูกเรียกว่าผู้พยากรณ์ เมื่อก่อนเคยถูกเรียกว่าผู้ทำนาย)
9:10 แล้วซาอูลกล่าวแก่คนใช้ของตนว่า “ดีแล้ว มาเถิด ให้พวกเราไปกัน” ดังนั้นเขาทั้งสองจึงเข้าไปในนครซึ่งคนของพระเจ้าอยู่นั้น
9:11 และขณะที่เขาทั้งสองขึ้นภูเขาไปยังนครนั้น พวกเขาพบพวกหญิงสาวออกมาเพื่อจะตักน้ำ และกล่าวแก่พวกเธอว่า “ผู้ทำนายอยู่ที่นี่หรือเปล่า”
9:12 และหญิงเหล่านั้นตอบพวกเขา และกล่าวว่า “ท่านอยู่ที่นี่ ดูเถิด ท่านเพิ่งขึ้นไปก่อนหน้าพวกท่าน บัดนี้จงรีบเข้าเถิด เพราะว่าวันนี้ท่านเข้ามาในนครแล้ว เพราะว่ามีการถวายสัตวบูชาของประชากรวันนี้ในสถานบูชาบนที่สูง
9:13 ทันทีที่พวกท่านเข้ามาในนคร พวกท่านจะพบผู้ทำนายทันที ก่อนที่ท่านจะขึ้นไปยังสถานบูชาบนที่สูงเพื่อจะรับประทานอาหาร เพราะว่าประชากรจะไม่รับประทานจนกว่าท่านจะมาถึง เพราะว่าท่านจะอวยพรเครื่องสัตวบูชานั้น และภายหลังผู้ที่ได้รับเชิญจึงจะรับประทาน ฉะนั้นบัดนี้ พวกท่านจงขึ้นไปเถิด เพราะประมาณเวลานี้พวกท่านจะพบท่าน”
9:14 และเขาทั้งสองก็ขึ้นไปยังนครนั้น และเมื่อพวกเขาเข้ามาในนครแล้ว ดูเถิด ซามูเอลกำลังเดินมุ่งหน้ามาทางเขาทั้งสอง เพื่อจะขึ้นไปยังสถานบูชาบนที่สูงนั้น
9:15 บัดนี้พระเยโฮวาห์ได้ทรงบอกในหูของซามูเอลหนึ่งวันก่อนที่ซาอูลมาถึง โดยตรัสว่า
9:16 “พรุ่งนี้ประมาณเวลานี้ เราจะส่งชายผู้หนึ่งมาหาเจ้าออกมาจากแผ่นดินเบนยามิน และเจ้าต้องเจิมเขาให้เป็นเจ้านายเหนืออิสราเอลประชากรของเรา เพื่อเขาจะช่วยประชากรของเราให้พ้นจากมือของคนฟีลิสเตีย เพราะว่าเราได้มองดูประชากรของเราแล้ว เพราะว่าเสียงร้องทุกข์ของพวกเขามาถึงเราแล้ว”
9:17 และเมื่อซามูเอลเห็นซาอูลแล้ว พระเยโฮวาห์ตรัสกับท่านว่า “ดูเถิด ชายคนนั้นซึ่งเราได้กล่าวถึงแก่เจ้าแล้ว คนเดียวกันนี้แหละจะครอบครองเหนือประชากรของเรา”
9:18 แล้วซาอูลได้เข้ามาใกล้ซามูเอลในประตูเมืองและกล่าวว่า “ขอบอกข้าพเจ้าเถิด ข้าพเจ้าขอร้องท่าน ว่าบ้านของผู้ทำนายอยู่ที่ไหน”
9:19 และซามูเอลตอบซาอูล และกล่าวว่า “ข้าพเจ้าคือผู้ทำนายนั้น จงเดินนำหน้าข้าพเจ้าขึ้นไปยังสถานบูชาบนที่สูงนั้น เพราะท่านจะได้รับประทานอาหารกับข้าพเจ้าวันนี้ และวันพรุ่งนี้ข้าพเจ้าจึงจะให้ท่านไป และจะบอกทุกสิ่งที่อยู่ในใจของท่านให้ท่านทราบ
9:20 และสำหรับเรื่องฝูงลาของท่านที่หายไปเมื่อสามวันก่อนนั้น อย่าได้กังวลใจเรื่องพวกมันเลย เพราะพวกมันถูกพบแล้ว และความปรารถนาทั้งสิ้นของคนอิสราเอลนั้นมุ่งหมายต่อใครเล่า ไม่ใช่ตัวท่านและวงศ์วานทั้งสิ้นแห่งบิดาของท่านดอกหรือ”
9:21 และซาอูลตอบและกล่าวว่า “ข้าพเจ้าเป็นคนเบนยามิน ซึ่งเป็นเผ่าเล็กน้อยที่สุดในอิสราเอลมิใช่หรือ และครอบครัวของข้าพเจ้าเป็นครอบครัวที่ต่ำต้อยที่สุดในเผ่าเบนยามินมิใช่หรือ ทำไมท่านจึงพูดกับข้าพเจ้าอย่างนี้เล่า”
9:22 และซามูเอลก็พาซาอูลกับคนใช้ของท่าน และนำเขาทั้งสองเข้าไปในห้องโถง และทำให้พวกเขานั่งในที่สำคัญที่สุดในท่ามกลางเหล่าผู้ที่รับเชิญ ซึ่งมีประมาณสามสิบคน
9:23 และซามูเอลกล่าวแก่พ่อครัวว่า “จงนำส่วนซึ่งเราได้มอบให้แก่เจ้านั้นมา ซึ่งเราได้กล่าวแก่เจ้าว่า ‘เจ้าจงเก็บไว้ต่างหาก’”
9:24 และพ่อครัวจึงนำเอาเนื้อส่วนขา และส่วนที่อยู่บนนั้น และมาวางไว้ต่อหน้าซาอูล และซามูเอลกล่าวว่า “ดูเถิด ส่วนที่ได้เก็บไว้นั้น จงวางมันต่อหน้าท่าน และรับประทานเถิด เพราะว่ามันถูกเก็บไว้จนถึงเวลานี้สำหรับท่าน ตั้งแต่ข้าพเจ้าได้กล่าวว่า ‘ข้าพเจ้าได้เชิญประชากรแล้ว’” ดังนั้นซาอูลจึงรับประทานกับซามูเอลวันนั้น
9:25 และเมื่อพวกเขาลงมาจากสถานบูชาบนที่สูงเข้ามาในนคร ซามูเอลก็สนทนากับซาอูลบนดาดฟ้าบ้าน
9:26 และท่านทั้งสองลุกขึ้นแต่เช้าตรู่ และต่อมาเวลาประมาณดวงอาทิตย์ขึ้น ซามูเอลก็เรียกซาอูลให้ขึ้นไปบนดาดฟ้าบ้าน โดยกล่าวว่า “จงขึ้นมาเถิด เพื่อข้าพเจ้าจะส่งท่านไป” และซาอูลก็ขึ้นไป และท่านทั้งสอง คือตัวท่านและซามูเอล ก็เดินออกไปข้างนอก
9:27 และขณะที่พวกเขากำลังลงมาถึงชานเมือง ซามูเอลกล่าวแก่ซาอูลว่า “จงบอกคนใช้ให้เดินล่วงหน้าพวกเราไปก่อน (และเขาก็เดินล่วงหน้าไปก่อน) แต่ท่านจงยืนนิ่งอยู่สักครู่ เพื่อข้าพเจ้าจะได้แจ้งพระดำรัสของพระเจ้าแก่ท่าน”

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope