ครอบครัวของนาโอมีสิ้นชีวิตในโมอับ รูธตัดสินใจติดตามพระเจ้า
1:1 บัดนี้ในสมัยเมื่อพวกผู้วินิจฉัยครอบครองอยู่นั้น เกิดการกันดารอาหารขึ้นในแผ่นดิน และมีชายคนหนึ่งเป็นชาวเมืองเบธเลเฮมยูดาห์ไปอาศัยอยู่ในแผ่นดินโมอับ ตัวเขา และภรรยาของเขา และบุตรชายทั้งสองของเขา
1:2 และชื่อของชายคนนั้นคือเอลีเมเลค และชื่อภรรยาของเขาคือนาโอมี และชื่อบุตรชายทั้งสองของเขาคือมาห์โลนและคิลิโอน เป็นชาวเอฟราธาห์ แห่งเมืองเบธเลเฮมยูดาห์ และเขาทั้งหลายเข้ามาในแผ่นดินโมอับและอาศัยอยู่ที่นั่น
1:3 และเอลีเมเลคสามีของนาโอมีได้สิ้นชีวิต และเหลืออยู่แต่นาง กับบุตรชายทั้งสองของนาง
1:4 และบุตรชายทั้งสองคนนี้ได้เอาหญิงชาวโมอับมาเป็นภรรยาสำหรับตน ชื่อของคนหนึ่งคือโอรปาห์ และชื่อของอีกคนหนึ่งคือรูธ และเขาทั้งหลายได้อาศัยอยู่ที่นั่นประมาณสิบปี
1:5 และมาห์โลนกับคิลิโอน ทั้งสองคนได้สิ้นชีวิตด้วย และหญิงคนนั้นถูกทิ้งไว้โดยบุตรชายทั้งสองของนางและสามีของนาง
1:6 แล้วนางก็ลุกขึ้นพร้อมกับบุตรสะใภ้ทั้งสองของนาง เพื่อนางจะกลับไปจากแผ่นดินโมอับ เพราะว่านางได้ยินในแผ่นดินโมอับว่า พระเยโฮวาห์ได้ทรงเยี่ยมเยียนประชากรของพระองค์อย่างไร โดยประทานอาหารให้แก่พวกเขา
1:7 เพราะเหตุนั้นนางจึงออกไปจากสถานที่ที่นางอยู่ และบุตรสะใภ้ทั้งสองของนางพร้อมกับนาง และพวกนางไปตามทางที่จะกลับไปยังแผ่นดินยูดาห์
1:8 และนาโอมีกล่าวแก่บุตรสะใภ้ทั้งสองของนางว่า ไปเถิด ขอให้เจ้าแต่ละคนกลับไปยังบ้านมารดาของตน ขอพระเยโฮวาห์ทรงพระเมตตาต่อพวกเจ้า เหมือนอย่างที่พวกเจ้าได้กระทำต่อผู้ที่ตายไปแล้วและต่อแม่
1:9 ขอพระเยโฮวาห์โปรดให้พวกเจ้าพบความสงบสุข เจ้าแต่ละคนในบ้านสามีของตน แล้วนางก็จุบบุตรสะใภ้ทั้งสอง และพวกนางก็ตะเบ็งเสียงของตนและร้องไห้
1:10 และเขาทั้งสองกล่าวแก่นางว่า เราทั้งสองจะกลับไปพร้อมกับแม่ ไปถึงชนชาติของแม่อย่างแน่นอน
1:11 และนาโอมีกล่าวว่า จงหันไปเสียเถอะ ลูกสาวทั้งสองของแม่เอ๋ย เจ้าทั้งสองจะไปพร้อมกับแม่ทำไมเล่า ยังจะมีบุตรชายคนใดในครรภ์ของแม่ เพื่อพวกเขาจะได้เป็นสามีของพวกเจ้าหรือ
1:12 จงหันไปเสียเถอะ ลูกสาวทั้งสองของแม่เอ๋ย กลับไปตามทางของพวกเจ้า ด้วยว่าแม่ชราเกินกว่าที่จะมีสามีแล้ว ถ้าแม่จะกล่าวว่า แม่ยังมีความหวังอยู่ ถ้าแม่จะมีสามีคืนวันนี้ด้วย และให้กำเนิดบุตรชายทั้งหลายด้วย
1:13 เจ้าทั้งสองจะรอบุตรชายนั้นอยู่จนบุตรชายนั้นเติบโตได้หรือ พวกเจ้าจะอดใจไม่มีสามีเพื่อรอบุตรชายนั้นหรือ อย่าเลย ลูกสาวทั้งสองของแม่เอ๋ย ด้วยว่าสิ่งนี้ทำให้แม่เสียใจมากเพราะเห็นแก่พวกเจ้า ที่พระหัตถ์ของพระเยโฮวาห์ได้ออกมาต่อสู้แม่แล้ว
1:14 และพวกนางก็ตะเบ็งเสียงของตนและร้องไห้อีก และโอรปาห์ได้จุบลาแม่สามีของตน แต่รูธยังยึดมั่นอยู่กับนาง
รูธติดตามนาโอมีไปยังอิสราเอล
1:15 และนาโอมีกล่าวว่า ดูเถิด พี่สะใภ้ของเจ้าได้กลับไปหาชนชาติของเขาและไปหาพระต่าง ๆ ของเขาแล้ว เจ้าจงกลับไปตามพี่สะใภ้ของเจ้าเถิด
1:16 และรูธกล่าวว่า ขออย่าวิงวอนลูกให้ละทิ้งแม่ หรือหันกลับจากการติดตามแม่ไปเลย เพราะแม่จะไปไหน ลูกก็จะไป และแม่จะอาศัยอยู่ที่ไหน ลูกก็จะอยู่ที่นั่น ชนชาติของแม่จะเป็นชนชาติของลูก และพระเจ้าของแม่จะเป็นพระเจ้าของลูก
1:17 แม่ตายที่ไหน ลูกก็จะตายที่นั่น และลูกจะถูกฝังไว้ที่นั่น ขอพระเยโฮวาห์ทรงกระทำอย่างนั้นต่อลูก และให้หนักยิ่งกว่าด้วย ถ้ามีอะไรมาพรากลูกไปจากแม่นอกจากความตาย
1:18 เมื่อนาโอมีเห็นว่าเธอตั้งใจแน่วแน่ที่จะไปกับตน แล้วนางก็หยุดพูดกับเธออีก
1:19 ดังนั้นทั้งสองจึงไปจนพวกนางมาถึงเมืองเบธเลเฮม และต่อมาเมื่อพวกนางมาถึงเมืองเบธเลเฮมแล้ว ชาวเมืองทั้งสิ้นก็แตกตื่นเพราะเขาทั้งสอง และพวกเขากล่าวว่า นี่นางนาโอมีหรือ
1:20 และนางกล่าวแก่พวกเขาว่า ขออย่าเรียกฉันว่านาโอมีเลย ขอเรียกฉันว่ามาราเถิด เพราะว่าองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ได้ทรงกระทำอย่างขมขื่นยิ่งนักแก่ฉัน
1:21 ฉันออกไปอย่างครบบริบูรณ์ และพระเยโฮวาห์ได้ทรงพาฉันกลับมาถึงบ้านตัวเปล่า พวกท่านเรียกฉันว่านาโอมีทำไมเล่า โดยเห็นว่าพระเยโฮวาห์ได้ทรงให้การปรักปรำฉันแล้ว และองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ได้ทรงทำให้ฉันเจ็บช้ำแล้ว
1:22 ดังนั้นนาโอมีจึงกลับมา และรูธหญิงชาวโมอับลูกสะใภ้ของนางก็กลับมาพร้อมกับนาง ผู้ซึ่งกลับมาจากแผ่นดินโมอับ และเขาทั้งสองได้มายังเมืองเบธเลเฮมในต้นฤดูเกี่ยวข้าวบาร์เลย์
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope