กันดารวิถี 30 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการปฏิญาณ
30:1 และโมเสสได้พูดกับบรรดาหัวหน้าของเผ่าต่าง ๆ เกี่ยวกับชนชาติอิสราเอลว่า นี่เป็นสิ่งที่พระเยโฮวาห์ได้ทรงบัญชา
30:2 ถ้าชายผู้ใดกล่าวคำปฏิญาณต่อพระเยโฮวาห์ หรือให้สัตย์สาบานผูกพันจิตใจของตนไว้ด้วยคำสัญญา อย่าให้เขาเสียวาจา เขาจะต้องกระทำตามทุกสิ่งที่ออกจากปากของเขาทั้งสิ้น
30:3 เช่นเดียวกันถ้าสตรีคนใดกล่าวคำปฏิญาณต่อพระเยโฮวาห์ และผูกพันตัวเองไว้ด้วยคำสัญญา เมื่อนางยังเป็นสาวอยู่ในบ้านบิดาของนาง
30:4 และบิดาของนางได้ยินคำปฏิญาณและคำสัญญาของนางที่ผูกพันจิตใจของนางไว้ และบิดาของนางก็นิ่งเฉยเสีย ดังนั้นจงให้คำปฏิญาณของนางทั้งสิ้นนั้นคงอยู่ และจงให้คำสัญญาทุกอย่างที่ผูกพันจิตใจของนางไว้นั้นคงอยู่
30:5 แต่ถ้าบิดาของนางคัดค้านนางในวันที่เขาได้ยินนั้น คำปฏิญาณใด ๆ ของนาง หรือคำสัญญาใด ๆ ของนางที่ผูกพันจิตใจของนางไว้นั้น จะไม่คงอยู่ และพระเยโฮวาห์จะทรงอภัยให้แก่นาง เพราะบิดาของนางได้คัดค้านนางไว้
30:6 และถ้านางมีสามีแล้ว เมื่อนางปฏิญาณไว้หรือกล่าวด้วยริมฝีปากของนางซึ่งผูกพันจิตใจของนางไว้
30:7 และสามีของนางได้ยินคำเหล่านั้นแล้ว และในวันที่เขาได้ยินคำเหล่านั้น เขาก็นิ่งเฉยเสีย ดังนั้นจงให้คำปฏิญาณของนางทั้งสิ้นนั้นคงอยู่ และจงให้คำสัญญาทุกอย่างของนางที่ผูกพันจิตใจของนางไว้นั้นคงอยู่
30:8 แต่ถ้าสามีของนางคัดค้านนางในวันที่เขาได้ยินคำเหล่านั้น ดังนั้นเขาจะทำให้คำปฏิญาณของนางที่นางกล่าวนั้น และคำกล่าวด้วยริมฝีปากของนาง ซึ่งผูกพันจิตใจของนางอยู่นั้นเป็นโมฆะ และพระเยโฮวาห์จะทรงอภัยให้แก่นาง
30:9 แต่คำปฏิญาณทั้งสิ้นของหญิงม่ายหรือของหญิงที่หย่าร้าง ซึ่งได้ผูกพันจิตใจของนางเหล่านั้นไว้ จะคงอยู่ต่อนาง
30:10 และถ้านางปฏิญาณไว้ในบ้านสามีของนาง หรือให้คำสัตย์สาบานผูกพันจิตใจของตนเองไว้โดยคำสัญญา
30:11 และสามีของนางได้ยินคำเหล่านั้นแล้ว และนิ่งเฉยเสีย และไม่คัดค้านนาง ดังนั้นคำปฏิญาณของนางทั้งสิ้นจะคงอยู่ และคำสัญญาทุกอย่างซึ่งนางผูกพันจิตใจของตนเองไว้นั้นจะคงอยู่
30:12 แต่ถ้าสามีของนางได้กระทำให้คำเหล่านั้นเป็นโมฆะในวันที่เขาได้ยินคำเหล่านั้นแล้ว ดังนั้นสิ่งใดก็ตามที่ออกจากริมฝีปากของนางเกี่ยวกับคำปฏิญาณของนาง หรือเกี่ยวกับการผูกพันจิตใจของนางจะไม่คงอยู่ สามีของนางได้กระทำให้คำเหล่านั้นเป็นโมฆะ และพระเยโฮวาห์จะทรงอภัยให้แก่นาง
30:13 คำปฏิญาณทุกอย่างและคำสัตย์สาบานผูกพันทั้งสิ้นที่ทำให้ทรมานจิตใจ สามีของนางย่อมให้คงอยู่หรือสามีของนางย่อมให้เป็นโมฆะได้
30:14 แต่ถ้าสามีของนางนิ่งเฉยเสียวันแล้ววันเล่า ดังนั้นเขาย่อมกระทำให้คำปฏิญาณทุกอย่างของนางและคำสัญญาทั้งสิ้นของนาง ซึ่งตกแก่นางให้คงอยู่ เพราะว่าเขานิ่งเฉยเสียในวันที่เขาได้ยินคำเหล่านั้น เขาจึงกระทำให้คงอยู่
30:15 แต่ถ้าภายหลังที่เขาได้ยินคำเหล่านั้นแล้ว เขามาทำให้เป็นโมฆะ ดังนั้นเขาจะต้องรับโทษความชั่วช้าของนาง
30:16 เหล่านี้เป็นกฎเกณฑ์ซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงบัญชาโมเสสไว้ เป็นเรื่องระหว่างชายกับภรรยาของเขา เรื่องระหว่างบิดากับบุตรสาวของเขา เมื่อนางยังเป็นสาวอยู่ในบ้านบิดาของนาง
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV / Thai Bible King James Version
© 2003 Philip Pope